encyclopedia

This encyclopedia offers a splendid and wildly recommendable insight in the world of Croxhapox, combining trivial pursuit and serious matter. The entries have been mostly written in Dutch but quite a few have been translated. If you want the Dutch original, change your choice of language and go to the 'encyclopedie'.

A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

1990. De activiteiten van croxhapox beginnen op 15 maart 1990. Er is geen vuiltje aan de lucht. De titel van het eerste project is ART MACHINE. Eind maart volgt een tweede project. Het gaat er nonchalant aan toe. van, de initiatiefnemer, wordt amper gesteund. Het initiatief is in een kraakpand. De eerste projecten passeren zonder dat ook maar iemand wat opmerkt. Er is geen team. van doet het op z'n eentje. Guido De Bruyn participeerde naar hartelust in Art Machine. Om op basis daarvan het initiatief te nemen om een project te beginnen, ziet hij niet zitten. Hij vindt het open deuren intrappen, haakt af. Het tweede project maaky 7 bezoekers. Edwin Carels stemt er mee in om een presentatie te doen op het eerste van Beverhoutplein 7.
1991. Op het eerste van Beverhoutplein 7 is een presentatie van Christ Michiels.
1992. Beverhoutplein 7 is verleden tijd. De actviteit van Croxhapox vzw spitst zich toe op actviteit in het publieke domein. Eind 1991 is er En Passant geweest, een project met instalramen. De huidige activiteit spitst zich toe op twee edities van crox 17, het copy art project, en het finaliseren van Signos de Admiracion, een grootschalig project waarvoor we het totale grondgebied van Gent centrum willen gebruiken. We ontvangen maquettes van Henk Visch en Luigi Mainolfi. Er zijn vergaderingen op beleidsniveau. Signos komt in een stroomversnelling. Eind mei, Jan Hoet werd ingehuurd om een oordeel over het project te vellen, volgt een negatief advies. Het SIGNOS project wordt afgevoerd. Frank stapt op uit het team.
1993. De leden van het wat het toekomstige crox-team zal worden, frekwenteren Opus Operandi en Huize Jacobus. Er is geen vuiltje aan de lucht.
1994 Aan het eind van zomer 1994 gaat het in een stroomversnelling. In het soutarrain van Aannemersstraat 54 wordt plaats gemaakt voor een tweede edtie van croxhapox. Het programma opent met presentaties van Herr Seele en Dirk Peers.

Maart 1995: Dirk De Neef (crox 26). Urk Piw.
Maart 1996: Dirk Peers & Ruth Mentens (crox 40). van (performance, het mosselpannetje), Raymond Van Het Groenewoud (solo concert). Peter Voorn (crox 41, instalraam), Sjoerd Paridaen & Erik Lagrain (crox 42, instalraam).
Maart 1997: Dirk Zoete (crox 60).
Maart 1998: Thomas Boing (crox 73) & Bart Vandevijvere (crox 74). Na crox 70 (nov-dec 1997) en Kamagurka (crox 72, februari 1998) is dit de derde keer dat zowel souterrain als beletage van Aannemersstraat 54 gebruikt worden. Croxhapox programmeert dubbeltentoonstellingen tot juni 1999.
Maart 1999: Marc Maet (crox 92) & Michaël Borremans (crox 93). Concert: Memaz trio. Een cruciaal moment. Tijdens de openingsavond geven Merlyn en Adriaan een spetterende vertoning ten beste. Ze spelen tot een gat in de nacht.
Maart 2000: Lucia Penninckx (crox 102).
Maart 2001: Merlyn Paridaen start Space is the place, in hetzelfde souterrain waar Croxhapox enkele jaren eerder furrore maakte. The Singing Painters treden op in Roeselare, van het originele trio zijn alleen Merlyn en Hans van de partij en de naam is voor de verandering Four Months To Christmas.
Maart 2002: de slaapzalen van de begijntjes, beheerd door VZW Nucleo, komen in beeld als nieuwe locatie.
Maart 2003: crox-vergadering, heropstarten activiteiten.
Maart 2004: Jos Van Meerssche (crox 116).
Maart 2005: instalraam van Wouter Decorte. Projecten van Ante Timmermans, Robin Vermeersch en Thomas Karz (D). Anja Hellebaut stapt op uit het team.
Maart 2006: instalraam van Dr. Al.If (verlengd wegens succes). Projecten van Maud Vande Veire, Annelies Slabbynck en Thomas Broadbent. Publicatie van crox-boek NR.1 van Maud Vande Veire. Het dak van het fabriekspand wordt opgelapt, een pleister tegen de chronische wateroverlast.
Maart 2007: Projecten van Wouter Decorte (plooibaar landschap), Marc Coene (fotografie) en Wim De Waegeneer (Finding Nemo). Eind maart openingsmoment van het project NEW AMERICAN STORY ART, een door Larry Walczak gecoördineerd groepsproject, en The Gentlemen's Gentlemen, een project van Noe Kidder en Brian Getnick. The Medium, een opera voor mezzosopraan van de Britse componist Peter Maxwell Davies, een project van Els Mondelaers.

Maart 2008: Philippe Vandenberg, Black a garden for St. John's Millbrook (crox 247). Publicatie van het gelijknamige boek, crox-boek nr 8. In de kubusruimte een project van Karel Wouters (crox 248). Schilderijen van Rik Soenen in de Thomsenruimte (crox 250). In de grote zaal een duo-presentatie van Heike Kati Barath en Oliver Schulze (D). Op 11 maart een try-out van The Chicken Factory, een project van Luetta en Veridiana Zurita (BR). Op 24 maart een KRAAKproductie: Jack Rose (US) en Hush Arbors (GB). Op 27 maart een toonmoment masters schilderkunst kask en op 28 maart ZWERM, een kwartet voor elektrische gitaar. Ze voeren werk van Larry Polansky (US) en Nico Sall uit. Een dubbele première: eerste uitvoering van het kwartet voor elektrische gitaar van Nico Sall en tout court het eerste concert van ZWERM. Tijdens het laatste weekend is er een tweede editie van 'Hoe bouw ik een tentoonstelling?', een door Kunst-Werk(t) georganiseerde workshop van Georges Uittenhoeve.

Maart 2009: Projecten van Mil Ceulemans (crox 290) en Haritz Guisasola Izeta (ES/crox 291). In de kubusruimte het tweede deel van een drieluik van Nel Aerts (crox 285). Brainbox2 zit voorbij halfweg: ingrepen van unit 7 (Stefaan Dheedene, Steffie Van Cauter en Daniëlle van Zuijlen) en unit 8 (Hans De Meulenaere, Thomas Böing en WELD). Unit 7 bouwt een kot rond de door unit 5 ingebrachte houtkachel en maakt er een sauna van. Het resthout wordt opgestookt en alle eerder ingebrachte elementen gefotografeerd, gelabeld, in dozen verpakt en via Ebay te koop aangeboden. Korte projecten van Kathy Vercauteren, Frank & Robbert en Johanna Van Overmeir, studenten Multimediale Vormgeving, en twee toonmomenten 3de bachelor schilderkunst, resp. Kask en Sint-Lucas. Halverwege maart een nieuwe projectperiode met solo's van Rik De Boe en Johan Boutelegier. De pdf van Majuskel van Johan Joos, het twaalfde crox-boek, gaat naar de drukker. In de videoruimte is er, simultaan met de solo's van Rik en Johan, een tweede presentatie van TVF art archive, dit keer verfilmingen van performances van Alvaro Restrepo (CO), de Deense WORST art group waar onder andere Jakob Schokking deel van uitmaakt, David Moss en Henning Frimann & Pierre Oliver Jorgensen. Op 27 maart is er een gastproductie, het concert van Nadja, een groep uit Canada.

Maart 2010: Op 13 maart is er een concert van DOR en een dag later de openingsavonden van de projecten van Michiel Ceulers, Nel Aerts en Johan Van Roy. Het project van Johan van Roy is in de kubusruimte. Op de instalraamlocatie is het hangen tussen twee projecten, het project van Anne Maes dat net afgelopen is en het project van Ann Vandersleyen dat er aankomt. Sinds eind 2009 hebben de instalramen een langere tijdsduur. In de Thomsensruimte zijn er meerdere presentaties. Eén is een terugblik op Feelestaste, een project dat in 2004 in Galerij Jan Colle plaats vond, twee is Other Sounds at Logos.

> buren

food matters melissa klaas.jpeg food matters : mabesoone vanhee

584. FOOD MATTERS the book. 2019.
on the page with Bram Borloo:
The Barking becomes the Bar King embarking on some new adventures
flut de berger, rue de berger, nadine
10 tenen look
Asa Foetida Duivelskruid
Casse ton cup?
veeg je schup af
L'HOMME CANNETHE
Canne the Joker Les plus amusants.
An undertone called alcohol

580. FOOD MATTERS. 43 artists 43 hosts 43 guests. Host: Bram Borloo. Guest: Klaas Vanhee. 2018.

534. THE PURSUIT OF THE GENTLEMEN'S GENTLEMEN. A visual reading. Frank&Robbert & Robbert&Frank and buren [Melissa Mabesoone, Oshin Albrecht]. Oktober december 2016. Final production of the period at the factory.
_MG_2286 507
507. DEAF MAN'S VILLA. Curated by Lore Smolders. Performance by buren on Friday 18 December 2015, during the final weekend: MADE IN CHINA.

348. Residence from 5 till 12 Januari 2011. A wooden linear construction floor to ceiling. Reminds one of crox 285-3, the third part of a triptych by Nel Aerts (2009). Lathes, pieces of wood, beams and planks piled one upon the other without glue, nails, screws, tape or different means of attaching. Something else both works share: the wooden constructio lens against the wall. Some differences too. Melissa's work is in the largest rooms, The ceiling is at 4m20 ansd the objects are floor to ceiling. Nel's work, in the cube space, contains a multitude of oblong, vertical wooden constructions that don't reach - if I remember well - the ceiling at all. The cube has a ceiling at 2m20.
The second work is a wall painting with black duct tape. Meggy Rustamova, residing in the other room at the same time, also does a similar wall drawing. Apart from the material, these works are different. The challenge for Melissa is the enlargement of the small sized collages to room filling sizes.
The third work is a white shape on the concrete floor and lastly, a work in tinfoil.

2006. crox 177, BEELD VAN DE BUURT. Leerlingen van Kunstencampus Ottogracht. Concept en coördinatie: Winnie Bauwens.
Recensie in De Gentenaar op zaterdag 6/zondag 7 mei 2006, blz. 22-23:

STEDELIJK KUNSTINSTITUUT NEEMT MACHARIUS-HEIRNIS ONDER DE LOEP

GENT Twaalf jaar geleden werd de wijk Macharius onder de loep genomen door leerlingen van het Stedelijk Kunstinstituut (SKI). Onze krant publiceerde toen enkele foto's. Vandaag namen andere leerlingen, van gemiddeld 18 jaar oud, opnieuw het initiatief om Macharius-Heirnis in beeld te brengen. Ze vertrokken van de oorspronkelijke foto's en maakten er videoreportages van. De mensen die op de foto's stonden, werden opgespoord en soms teruggevonden. "Vroeger was het een eerder industriële wijk met tientallen slachthuizen. Vandaag is Macharius-Heirnis op sommige plaatsen, zoals aan de Lousbergkaai, uitgegroeid tot een duurdere woonwijk", zegt Winnie Bauwens, leerkracht aan het SKI. /Sofie Vanherpe/

HOEKHUIS AAN MUNICHSTRAAT KREEG FACELIFT Het huis op de hoek van de Lucas Munichstraat, recht tegenover freinetschool Het Trappenhuis, verkeerde twaalf jaar geleden nog in een erbarmelijke staat. Vandaag is het een net, proper huis dat een frisse blauwe kleur heeft gekregen. "De leerling in kwestie had niet te veel moeite om het huis terug te vinden", vertelt Bauwens. "Op de video zijn vrolijke kinderkreten van Het Trappenhuis gemonteerd." /Van 2006 tot circa 2008 woont er een Roma-familie. nvdr/

SLACHTHUIZEN EN VEEMARKT ZIJN VERDWENEN Twaalf jaar geleden interviewde een leerling van het SKI deze besnorde slager (foto). "De buurt was vroeger de vaste stek voor veemarkt- en slachthuisactiviteiten", zegt Bauwens. "De man op de oorspronkelijke foto hebben we niet teruggevonden, maar we hebben wel een andere slager in dezelfde slagerij ontmoet. Die vertelde over de paasmarkten die vroeger plaatsvonden in de buurt. Het mooiste prijsbeest ging dan naar huis met de eerste prijs. Het gebeurde toen ook regelmatig dat er een stier ontsnapte."
"De slachthuizen bezorgden echter heel veel overlast in de buurt en het bestuur besloot om die activiteiten uit het centrum te halen. Rondom de vele slagerijen was een rijk horecaleven uitgebouwd, met een 50-tal cafés."
"De bars zijn bijna allemaal verdwenen, maar de dynamiek in de wijk is gelukkig gebleven." /Het Gouden Hoofd bleef een trekpleister. Hier vond in 1998 de 2de Gentse NICC-vergadering plaats. nvdr/

HET ROMMELWATERPARK TOEN EN NU Het Rommelwaterpark was twaalf jaar geleden nog in volle aanleg. "De huizen op de achtergrond zijn hetzelfde gebleven", zegt Bauwens. "Het is nu een gezellig en proper park, met klimrekken en speeltuinen voor de kinderen. De maker van de video rond deze foto heeft een oud filmpje gemaakt rond het gebouw."

VERDOKEN ARMOEDE IN MACHARIUS "De persoon aan de Machariuskerk hebben we natuurlijk niet meer teruggevonden", lacht Bauwens. 'De jongelui die zich met deze foto hebben beziggehouden, hebben dan maar een catwalk op het kerkplein gehouden, waarop de voorbijgangers vrolijk mochten paraderen. Op het filmpje pleit de diaken voor zijn kerk. In zijn ogen gaat het niet om een statisch en stil gebouw, maar om een levendige ontmoetingsplek. Hij is ook diegene die praat over de verdoken armoede die nog steeds aanwezig is. Een eerste communicantje vroeg aan hem hoe de hemel eruitziet. Is dat dan een plaats waar het altijd warm is, vroeg het kind. Thuis was er niet genoeg geld voor verwarming, en dus had zijn moeder hem gezegd dat het in de hemel altijd warm was."

BOUWVALLIG HOEKHUIS MAAKTE PLAATS VOOR NIEUWBOUW Dit huis op de hoek van de ring (foto) is volledig met de grond gelijkgemaakt. Een volledige nieuwbouw kwam in de plaats. "De filmmaker vroeg een voorbijganger waar het hoekhuis van twaalf jaar geleden stond", zegt Bauwens. "De vrouw heeft geen flauw idee waar het huis staat, terwijl ze met haar ruf vlak naar de nieuwbouw staat. Het verschil tussen het bouwvallige huis van twaalf jaar geleden en de statige nieuwbouw is frappant."

crox 349-2, residentie van 14 tot 21 januari 2011. een fragment uit de crox-box:

foto boven: In de presentatie van Machteld Rullens nam iemand plaats aan de kleine tafel. Op het tafelblad liggen wat dingen. De jonge vrouw leest luidop in het boekje van Machteld. Omdat ze de woorden wou horen, zegt ze. Ze spreekt de woorden luidop omdat ze wou weten hoe het klinkt.

foto onder: 'Mag ik een foto van je handen nemen?' vroeg ik.
'Ja,' zegt ze.


De tekst beslaat 4 bladzijden en is onderverdeeld in 7 fragmenten die alle
min of meer eenzelfde lengte hebben. Zij en Joel Galler, vertelt
Machteld, hebben het in Berlijn gemaakt toen ze aan het EEA resideerden.
Dat staat niet in het boekje vermeld. Er staat dat het om flarden van
gesprekken gaat, an expansive collection of spoken words, sporadic thoughts and evesdropped sentences, heard within the Beelitz area.
Alleen als je weet dat Beelitz tussen Kreuzberg en Schönefeld is, weet
je dat het in Berlijn gebeurd is. Zelf ben ik ooit wel eens in Kreuzberg
geweest en Alexanderplatz heb ik gezien voor het een bouwput geworden
was. Beelitz is de zuidoostelijke rand. In het EEA hadden ze toen een
dertigtal residenten. Toen is twee zomers geleden, 2009, en aan het eind van die zomer, augustus, september.

Sofie is net aan bladzijde 4 begonnen

from a different window when searchnig I forgot
the colour of the future where we are now with
no certain spiders and a duality of dog and wolf

als ik de ruimte betreed waar Machteld haar presentatie heeft. De docenten
en juryleden zijn ervandoor. Adam Geczy ging achter ze aan. Philip
Aguire y Otegui zei dat hij en Dirk in Kameroen geweest waren, hij
bedoelde Dirk Braeckman, en dat ze daar Martens pils gedronken hadden en
dat hij in de hitte had zitten suffen en denken, waar godverdomme heb
ik dit bier al eens eerder gedronken, en dat hij toen opeens had beseft:
croxhapox godverdomme, daar heb ik dit bier al eens eerder gedronken.

Op Sofie na is er helemaal niemand. Ze zit aan het tafeltje waarop
Machteld wat dingen heeft uitgestald en leest in een boekje. Ik maak een
foto, stap om de tafel heen, maak nog wat foto's.

the title what I remember is a roundabout
of curiosity a slide-in death moving backwards
towards an ambivalent sexual art you never know
your next step technically I never get there in
many ways the question is an anxious train inside
a room inside a rood inside a room inside a room
going nowhere fixed on my abstract self yellow
and looking in 1.7 three million drugs placed in
once upon a time with paper in our eyes and wires
surrounding what will happen next I assume
the answer to be yes listen for me coming in an
already otherwise memory just another grid
recreating a language that I dream in I will try
to be your cushion and sieve through scattered
depths install yourself as we are all isolated
together just remember that this is for both of us.

Het woord rood, inside a rood, bestaat niet. Het is een tikfout, er had inside a room moeten staan. Cambridge vermeldt rood screen:
a decorative wooden or stone wall that in some Christian churches
separates the area near the ALTAR (=a table used for religious
ceremonies) from the other parts of the church
Roo, Australian slang,
stands for Kangaroo. Tikfouten staan voor zo'n massief totaal aan
kennis dat ik er soms duizelig van word.

Searchnig. Zo staat het in de tekst die Joel Galler en Machteld Rullens samenstelden. Als je dat op google intikt kom je op een pagina met foto's van een nerd die met
een verrekijker zoekt waar je gebleven bent en een jerk die het met een
vergrootglas doet. Eén tikfout en niemand die je lastig valt.

2010. crox 289-18, THE ENDLESS STORY OF FLUXUS: PERFORMANCE COMPILATION. TVF art doc cinema.
Two posthumous documents. One is a performance from 1985 of Piano Piece (by Georges Maciunas), one of the performers being Ben Vautier. The other is a work from 1992 by Mieko Shiomi: Requiem for George Maciunas.

crox 334, mei 2010. Characters Make Stories, groepsproject samengesteld door Stijn Van Dorpe. Met Assaf Gruber, Robbrecht Dsmet, Wobbe Micha, Stijn Van Dorpe en Fiona Mackay. De presentatie van Fiona blijft beperkt tot 1 schilderij.
crox334 Characters Make Stories IMG_1159
foto: MC

crox 441, 12 mei - 9 juni 2013. Schilderijen.

Breath From A Warm Locale, crox 459. Coproductie met Parkingallery Projects en Asayeshgah Projects (Iran). Videokunst uit Iran. Van Tala Madani het werk 'UnderMan' (2012), een kortfilm.
Fragment uit de zaaltekst: "This work shows a man (UnderMan) sitting by what looks like a printer nozzle Wall. Objects will start dropping on him, showing two men (AboveMen) on top of the wall throwing objects on him. The AboveMen do this with freakish excitement. The objects fall however to truly put him down. UnderMan, tired of the objects failure, has become inspired by the AboveMen, gets a large hammer and hammers himself down into the ground, and succesfully buries himself."
gebruiksaanwijzing
DVD: Philips
beamer: Sony
de trappen dienen bestegen voor de bediening / het IRoog van de beamer zit achteraan / controleren of film in repeat staat

2011, 28 May: concert with Jozef van Wissem (NL). A Smeraldina-Rima project. -->Vanishing Twins

text fragment /croxbox-notebook/
In the dark, the lute-player (1)
film projection(2)
Versailles
Jeanne the images are
Madic dark notes
taken in Versailles(3)
it seems rain is falling
oh no it's the film projector
anecdote Salzburg(4)

(1) Jozef van Wissem on baroque recorder - with swans' neck.
(2) Work by Jeanne Madic.
(3) The gardens of the versailles palace.
(4) crox-box, 28 May 2011

crox 310, instalraam. Locatie: Onderstraat 26. september 2009 tot en met januari 2010. Hologram.

Luk Lambrecht, 29 december 2009, recensie (Knack) 'In een huis met prachtige vitrine in de Onderstraat 26 in het centrum
van Gent organiseert het actieve kunstcentrum Croxhapox kunst in een
"instalraam" met deze keer een heel subtiele en haast onzichtbare
ingreep van Anne Maes. De gevel van het huis die bestaat uit een deur
en twee symmetrische ramen is volledig bedekt met enorme lenticulairen.
Op het eerste gezicht wordt alleen het motief van een gordijn
waargenomen maar bij een 'bewuster' wandelen duikt plots een figuur op;
een oudere vrouw die vanachter het gordijn naar het "leven" op straat
kijkt.
Met deze techniek die iedereen kent van die prentkaarten die
bij het bewegen ervan meerdere beelden laten zien, schuift Anne Maes het
aanwezig worden van het motief bij de opmerkzaamheid van de passant die
het beeld genereert door als het ware als "een camera-oog" langs het
rijhuis te lopen. Het pakkende motief van een oudere vrouw die opduikt
achter een wit glooiend gordijn; het is bijna een archetypisch beeld
over de toenemende fundamentele vervreemding in onze nerveuze
samenleving.'

crox 313. Buffet Gent Dampoort / videofilm. September 2009. Iedereen die hem kende, wist z'n voornaam. Herman. Wat ze ook wisten was dat hij uit Eeklo kwam, daar ooit een huis zou hebben gehad en van adellijke afkomst was, hoewel dat laatste niet gepreciseerd kon worden. Niemand wist er het fijne van. Ook z'n familienaam bleek een goed bewaard geheim, zelfs Freya, die hem gefilmd en geïnterviewd had, moest toegeven dat ze 't niet honderd procent zeker wist. Of 't Aguilera was of wat anders. Zei je Herman, dan wist iedereen over wie je het had. Een spichtig mannetje in lompen. Op een keer had ik hem vlakbij de Kapiteinstraat op een bank zien liggen dutten. Eind jaren tachtig kwam ik hem vaak aan Sint-Jacobs tegen. Het huis dat hij had gehad, was afgebrand. Hij stonk een uur in de wind, ververste zich helemaal nooit. Hoe oud hij precies was, viel moeilijk in te schatten. Er was een tijd geweest dat hij bij Bloch tussen de gepoederde dames aan tafel zat. De oude Bloch had een zwak voor Herman, die er als een verwaaide specht uitzag en naar urine rook. Hij kreeg gratis koek en een kop koffie, zei geen woord. Jaren aan een stuk had ik hem op het plein gezien, vaak bij Jean en Margriet, en omdat ik daar net zo vaak een pak friet ging halen sprak ik hem wel eens aan, maar dat leek hij ongepast te vinden. Toen hij op een keer toch wat zei, begreep ik dat ik zijn goedkeuring gekregen had. Je bent een fijne vent en hou nu maar je mond, meer had hij niet willen zeggen. Freya had hem gefilmd en ook geïnterviewd toen hij, jaren later, steeds vaker in de buurt van Gent Dampoort rondhing en een vaste klant van het stationsbuffet werd. Ze had vooral de andere stamgasten geïnterviewd, uit Herman had ze niet veel los gekregen. En ze had zijn begrafenis gefilmd en de ceremonie op een strooiweide. De dood van Herman ging niet onopgemerkt. In januari 2007 was hij in de buurt van Gent Dampoort uitgegleden over het beijzelde voetpad. Hij was blijven liggen, een ambulance had hem naar een ziekenhuis gebracht en daar was hij gestorven. In een bed. En enkele dagen later hadden ze daar in De Morgen over geschreven. Twee bladzijden en een foto van Herman, een klein, spichtig mannetje helemaal achterin de foto in een kaal en wijd landschap waar op dat spichtige mannetje na eigenlijk helemaal niets te zien was. En daarover gaat die film van Freya Maes. Het is haar eerste film, een kleine film, een meesterwerk.

crox 389 (2011). MERY ME. Presentatie van een in Armenië gerealiseerd fotoproject. Simultaan ook nog projecten van Giannina Urmeneta Ottiker, Yuji Harald Matsumoto en Nele Van Canneyt.

Freya: 'MERY ME is het verhaal over Mery Sogomonyn, een Armeense vrouw die ik fotografeerde in Yerevan. Ze is 33 en deelt een klein appartement met haar dochter en moeder. Ze verliest zeer vroeg haar vader, wordt jong zwanger, trouwt, maar het huwelijk houdt niet lang stand. Vandaag heeft ze - zoals ze zelf schrijft - als levensdoel "in een boeiend land te wonen, in een mooi huis, met een liefdevolle echtgenoot en aardige kinderen, in een gezin waar liefde, respect en begrip voor elkaar op de eerste plaats komen, een geschikte baan te hebben en van het leven te genieten en natuurlijk altijd de mooiste te blijven.'
Overal in Yerevan kijk je uit op de mythische berg Ararat die zich net over de grens op Turks grondgebied bevindt. Freya: 'Dat is tragisch, niemand is er ooit geweest, maar ze praten er elke dag over.'
Op de foto's zie je het kleine appartement waar Mery woont, in het centrum van Yerevan, de dochter die hoge verwachtingen heeft, het als model zou willen maken en ook tekeningen maakt van hoe ze dat ziet.

crox389 Freya Maes IMG_4114crox389 Freya Maes IMG_4115crox389 Freya Maes IMG_4121
linksboven: de berg Ararat. foto's: MC

2014. TVF art doc cinema: Recent Exhibition Video Documentations #1. Laura Maes, Sounding Sound Art. Hogent Zwarte Zaal, 2013. Tijdsduur: 35 min. Taal: Nederlands. A TVF Video Production.

(1954-2000)

crox 70, Schilderkunst Hedendaags Belgisch (1997).

crox 92 (March 1999) - drawings.

crox 104, The first 10 (retrospective June-July 2000).

Edith Doove (De Standaard, 10 maart 1999) The drawings of Marc Maet too have an intensive effect. Purposefully hung high on the walls, they actually force one's attention. It's a bizarre series of nice pictorial quotes and ideas, refering to artists like Picabia, Zurbaran, Beuys, Araki, but also Magritte. Maet regularly assumes the role of the painting critic of the Belgian art scene.  

The point of absolute freedom and not giving a damn for conventions... Beautiful! (A note from Marc Maet in the visitor's book, April 1999)

Piume di Pavone : Phil Maggi & Phil Cavaleri. Featuring at the Black Sun Jamboree, a summer party with live music, performances, djs and tropical drinks organized by Idiosyncratics on July 7th, 2013.
Other acts that day are Rinus van Alebeek, Orphan Swords, Angela Nina Yeowell, Athlete's Foot, Piume di Pavone and vj Inkeri Harri, among others.

Project by Cuban-Belgian artist Lazara Rosell Albear.

2008. TAGMOSIS at Croxhapox. crox 286. Two-day festival organised by Mahaworks and Ciclic Records. Friday 19 and Saturday 20 December.

crox-box Friday 19
December 2008 TAGMOSIS 2008 by Ciclic and Mahaworks. Eli and Lazara have
started preperations on Tuesday. It's the last project before our winter break,
a short, itinerant festival with performance, dance, muzic and video. A large
stage appeared in the large space, courtesy of the Dienst Feestelijkheden
[Supporting service of the city of Ghent]. Provisions are dropped in by Roger
from Negocito. A fragrance of soup. Juan, a Spannish dancer living in Brussels,
is practicing in the video space. Jan Van Ryckeghem busies himself with testing
the  video projection. Eli and Lazara
also take care of the video projection, a work by Alda Snopek. Gabriele works
in the movie industry, she is an assistent producer. Antoine Prawerman treads
through the rooms, snugly wrapped against the cold. He's a musician, Polish
roots, lives in Brussels, plays the bass clarinet. Giovanni Barcella attaches a
white cloth in front of the entry to the cube room. A drum kit sits in the
cube. And a slide projector too. One of the amps has a pile of paper on top
(notes? scores?) and on top of that stash of paper an Italian translation of Dylan
Thomas, POESIE, a 1976 edition by Ed. Guanda, traduit par Roberto Sanesi.
Antoine has settled in the office, making calls. Jan is still fiddling with the
slide projector (...) No way to get the lines right. Has take him more than
half an hour by now. Judith and  Bart
drop in, and Younes a bit later, Chris Van der Burght and Alda too. Hurriedly I
count the money in the bar drawer. Meanwhile, Barcella attached a piece of
paper at the entrance of the cube room:

Giovani Barcella
personal solo op
aanvraag
reservatie 3p max

[Giovanni Barcella
personal solo at request
reservations for 3 p
max]

(...) Someone has put
a load of blue fertilizer in one corner of the large room. The blue beads are
arranged like some kind of Halloween mask. A torchlight adds the necessary
atmospherical light. Juan is wearing a black cap and inquires if he can have a
glass of water. Un verre d'eau, in the Ponge version: 'mesure de la capacité
des sobres. Capacité pure, existe à peine.' At the same time a ladies voice is
singing and shouting in the cube room. Monika. Monika stands at the side of a
highway and screams, chants, sings, shouts, vomits. She throws up on the
highway. Later on Eli says in fact he had expected her at crox. She lives in
Berlin. The agreement was for her to do a performance. On the other hand Nan-Ping
is present. She is working with Peter Verhelst these days.

Next to the heap of
fertilizer is an mp3 playing a movie. It is said to be a work by Eli, something
he he made the other day. The evening starts with a solo by Antoine Prawerman
on bass clarinet. Roger is warming the shellfish soup.  Somebody asks if we have tea. Tea… do we have
tea. I discover that we have rosebud tea. Prawerman is astonishing. The
instrument sounds as if it has ten inner sides. He explains, later on, that the
improvisation is based on a system of 12 sounds and 13 colours. Whether he lets
himself be guided by the colours he sees around him during the improvisation he
doesn’t tell. But he does say that certain registers of the bass clarinet have
the timbre of a trumpet.

The second action is
a performance by Lazara against a backdrop of video projections. They are Jan’s
movies, a self-portrait to the left, colour improvistions to the right. There
is quite a crowd. One of the visitors is sitting in lotus position.

Giovani Barcella sits
in the cube. Judith orders another glass of wine, Père Guillot, vin du côte de
Nîmes. An improvised kitchen in the corridor to the brainbox space: two plinths
and a plank, a ladle and a black cooking pot. A shelf with chunks of bread, a
stock of plastic spoons and red chequered napkins.

A sharp, spicey soup.
Almejas and shrimp seasoned with coriander. Marc is back from being elsewhere.
In the cube, Barcella has started his first drum solo. A bit later Juan starts
a dance solo. In the other room (…) Eli of Ciclic has put a guitar amplifier
and some other stuff.

Juan strides around, watches, probes. Macharius church's bells
are ringing loudly. Emilie pops in, right in time to see Juan performing. 'I
just managed to forget to put in my lenses,' she whispers. Juan's body is
entirely a dancer's one, pliable from big toe to left nostril, stiff one
moment, next elastic as if made from rubber, fresh latex leaking from the tree
like molten gold, then again wooden, a drop that slows down and thickens and
during that thickening suddenly falls, disappears, changes into a string that
breaks in halves, exploding in sudden movement - a movement joining all
movements, sudden, abrupt, a sequence of round and square, the trained body in
a jumble of geometric figures. The audience has meanwhile grown to more than
30. More people are arriving. Juan takes a break. He isn't far from the spot
where the picture of Lien, taken in Genova, had been: the photographer lies on
a wall, a wall which turns its back side to the Mediterranean. Juan is close to
the wall. He pants, relaxes, looks, watches, watches the audience, watches the
other dancers, it follows from the essence of his posture, the watching are
transformed into the watched by the act of watching. Slowly, he bends through
his knees. Slowly, slower still, softly like the bending of a century-old
branch. The branch squats, sits down. even slower movements: centuries lean
over one another and end up in the dancer's body. Then, as he lays down, felled
by a blow originating from the paleolithic... a blow from the infamous Urk Piw
from the tribe of boulder-chewing elephant hunters... Urk Piw, the infamous Urk
Piw, inventor of the blow on the mug... Juan gets up, slowly like a reed rising
from old, stiff mud. Then, even more slowly, he sits, explores, remembers how
it is to be growing. There's no hurry. Soil examination takes time. He stares,
watches, a solid, sculpted staring. He gets up half sitting, almost crawling, a
moaning gesture, slow in all divisions and ramifications of that one movement
the body makes, slow in getting up, ultimate bending steeped in a trembling of
hopeless inertia. He threads to the wooden wall, raises the word FINE. Applause
explodes.

The next act is a
duo: Eli on guitar and Nan-Ping dance, percussion, vocals. Michael and Xenia drop
by. Nan at frist crawling, screaming, then rhythmically with wooden blocks on
the floor and at a later stage on sakuhachi, vertically. Eli’s guitar playing
is amazing.

2009. crox 299,
Zennestraat 17, Brussel. Mahaworks, CiclicRecords and TVF art doc cinema each
have their programmes at the ground floor of the building in Zennestraat.

2011. Le Lab nr 3. 7
July. A full evening’s programme with music, video & photography. Marco
Loprieno (IT/EEeb bass tuba, tenor sax, trompet, nagaswaran), Jan Pillaert (EEb
bass tuba), Antoine Prawerman (clarinet, bass clarinet), Audrey Lauro (sax),
Pak Yan Lau (keyboards), Lazara Rosell Albear (drums, pocket trumpet, video).
Projection of photos during the set of Audrey Lauro and Pak Yan Lau. Photos by
Japanese photographers, a.o. Tomoko Imai, Hisashi Murayama and Takeshi Kishi.

Franse kunstenaar, geboren en getogen in Saint-Brieuc. Woont in Brussel. Nam in 2012 deel aan TRACK. Maakt deel uit van ECHO, crox 435, het in 2013 door Michel Couturier samengestelde project.

004005006
foto's: Neema Bahrehmand

MC over Erwan Mahéo: 'Het werk van Erwan Mahéo stopt nooit in de tijd, niets is definitief af en elk element kan opnieuw tot leven komen op gelijk welk moment in de toekomst.'
Sandra Caltagirone over Erwan Mahéo (L'Art Même n°58, p.35): 'Les architectures autobiographiques d'Erwan Mahéo (°1968, Saint Brieux, France; vit et travaille en Belgique) s'ancrent également dans plusieurs strates d'espace et de temps. Pièces de mobilier impracticables ou maquettes d'architecture improbables, elles se composent de plateaux (sur pilotis) superposés, symbolisant différents espaces où le travail de l'artiste a été montré. Les lieux représentés sont réels, mais les échelles et la chronologie n'ont pas été respectées, dans un beau brouillage spatio-temporel (amené à évoluer). Tenant autant de l'objet rétrospectif que du work in progress, ce sont des "lieux de pensée", entre rêve et réalité...'

crox 446, BRAINBOX3. In de zevende en laatste unit, samen met Kristof Van Gestel en Eric Pries (DE). Zegt op het laatste nippertje af, namelijk zo ongeveer op het moment dat opbouwweek zeven begint, begin december 2013, omdat hij snipverkouden is en met koorts in bed ligt.

607. Kunst & Zwalm 2021. Community of Listeners: Blijf bij ons, want het zal avond worden. Community of Listeners werd opgericht door Helena Lemonnier (BE) en Mohsen Mahjoobi (IRN) in 2018 en is een meertalig storytelling platform dat werkt rond verhalen, rituelen en muziek, telkens op een unieke locatie.
Locatie : K
Vertellers: Helena Lemonnier, Mohsen Mahjoobi, Lauranne Staat
Muziek: Tammam Alramadan
Zang: leerlingen van de Vrije Basisschool Munkzwalm
Compositie melodie: AnnaMaria Ignarro
openluchtvoorstelling op zaterdag 4 en zaterdag 11 september 2021
verzamelpunt Nieuwe Kerk Korsele om 15.45
Reserveren is noodzakelijk
vraag en antwoord from the catalogue
Who or what connects in your work?
Mohsen: Poëzie en hoe performers elk op hun manier vorm of woorden geven aan een verhaal.
Helena: [ ]
What would you like to do more often?
Mohsen: 1. Mijn familie bezoeken. Mijn zus woont in Turkije en mijn ouders in Iran. Ik heb hen al drie jaar niet gezien. 2. Meer in de natuur zijn.
Helena: [ ]
What does collaboration mean for your work?
Mohsen: Eén sterke stem maken van zoveel verschillende ideeën, genoeg ruimte laten voor iedere authenticiteit en toch tot een geheel komen. Dialogen creëren over moeilijke thema's of moeilijke thema's bespreekbaar maken.
What touches / touched you in Zwalm?
Mohsen: De eigenzinnige geschiedenis van de protestantse gemeenschap. De rust en de natuur.
Helena: [ ]
What do you value most in your friends?
Helena: [ ]
Mohsen: wanneer vrienden me zien en appreciëren voor wie ik ben.
What can a community an doutsiders offer each other?
Helena & Mohsen: nieuwe inzichten, het appreciëren en leren kennen van verschillende manier van in het leven staan
How can a community provide refuge?
Mohsen: de erkenning van mijn geloof en gelijkgezinden ontmoeten. Mijn kerkgemeenschap is een veilige omgeving om te groeien in mens zijn.
Helena: [ ]
What is your favorite tea?
Mohsen: Tijm thee met hibiscus.
Helena: [ ]
What do you need?
Helena & Mohsen: Liefde en zorg.
What dialogue do you have with your/the environment?
Onze dagelijkse dialogen gaan over hoe we kunnen oefenen in op een gezonde manier in het leven staan. In onze relatie(s), maar ook met de natuur.
What was the last book you read?
Helena: [ ]
Mohsen: de Bijbel (elke ochtend)
What is a condition for a conversation to you?
Helena: [ ]
Mohsen: dat het gesprek ergens naartoe gaat.
Please, could you share a note you wrote in the past few months?
Mohsen: 'De timing van God is perfect.'
Helena: [ ]

crox 186, What about Croxhapox. Mail art call. Startdatum: begin juli 2006. Presentatie november-december 2007. Coördinatie: Frips en Marc Coene.
Poster, 2-zijdig drukwerk A2. Layout: Rob De Schutter.

Op de poster staat het als volgt: 'a mail art call by Frips and Marc Coene in collaboration with croxhapox art center'
the mail art invitation:
"croxhapox is an art center in gent, belgium
croxhapox is a nine-letter word
croxhapox is dada

what about croxhapox?
send all mailart to' /adres Frips/

Inzendingen van

Argentinië
Estella Patricia, Buenos Aires
Samuel Montalvetti
Silvia Bocca, Buenos Aires
Sol Pedrosa, San Isidro
België
Ben Tripe, Grimbergen
Bernd Reichert (DE), Brussel
BroC, Verviers
Grégory de Marseille (FR), Brussel
Guido Vermeulen, Brussel
Helen White, Gent
Jack Rose, Xhendremael
José Vandenbroucke, Deerlijk
Kelly Vander Haegen, Gent
Kristian Van der Heyden, Antwerpen
Luc Fierens, Weerde
Mail Art Jail Studio Andenne /Yves Hannecart, Serge Vandevelde, Michel Charles, Jean Spiroux, Roberto Pascal, Edmond Kempeniere, Marcel Dubucq, Nicolas Poppe, Freddy Moreau, André Philippe/, Andenne
Merel de Roose, Gent
Nicole Eipers, Melin
Perlette Adler, Charleroi
Sjoerd Paridaen, Gent
SHCORR, Gent
Stefaan Loncke, Diksmuide
Brazilië
Alexandre Gomes Vilas Boas, Guarulhos
Dorian Ribas Marinho, Florianopolis
Louiza Scarpin Teixeira, Campinas
Nadia Poltosi, Porto Alegre
Pedro Costa, Salvador-BA
Sidney Tome, Sao Paulo
Canada
Carlyle Baker, Peterborough
Diane Bertrand, Saint-Léonard
Gail D. Whitter /British Columbia/
R. F. Côté, Québec
Ross Priddle, Medicine Hat
Denemarken
Marina Salmaso
Duitsland
Angela Behrendt, Hannover
Bernhard Zilling, Berlin
Edition Janus-Eberhard Janke, Berlin
Elke Grundmann, Berlin
Horst Baur, Munich
Johannes J. Musolf, Braunfels/Lahn
Jürgen O. Olbrich, Kassel
Reiner Lange, Koblenz
Roland Halbritter, Nüdlingen
Schokko Cassana Rosso - Christian Milbrandt, Berlin
Thorsten Fuhrmann, Hugfing
Engeland
Alan Brignull, Wivenhoe
Alwina, Canterbury
Andrew Stys, London
C. Swinson, Hailsham
Keith Bates, Manchester
Treena, Barnton
Finland
Haje Holmström, Västerhankmo
Jarmo Sermillä, Hämeenlinna
Jukka-Pekka Kervinen, Puhos
Kimmo Framelius
Paul Tiilila, Pälkäne
Frankrijk
Ambassade de l'Enclave Independante d'Utopia, Guivry
Bruno Sourdin, Saint-Lo
Daniël Daligand, Levallois
DEB, Arras
Eric Bensidon, Paris
Eric Coraboeuf, Paris
Eric Langolff, Emalleville
Fabien Swyngedauw, Lille
Fabienne Ruaut-Lichet, Dreux
Fabrice Fossé, Maulévrier Ste Gertrude
GEHA, Lagord
Isabelle Vannobel, Dunkerque
JNP, Calais
Marie-Bernadette Dupont, Bouvigny Boyeffles
Marielle Conte, Arles-Griffeuille
Michel Della Vedova, Limoges
Pascal Lenoir, Grandfresnoy
Pinky Marysse, Chartres
Rémy Pénard, Limoges
Torben Doose, Paris
V. Courtois, Lyon
Valerie Ceravolo, Toulouse
XYB, Lille
Griekenland
Thomai Kontou, Elassona
Hongarije
Focht Sandor, Körösladany
Szanto Andra's Zsolt, Budapest
Ierland
Barry E. Pilcher, near Letterkenny
Italië
Claudio Gavina, Milano
Claudio Grandinetti, Cosenza
Emilion Morandi, Bergamo
Ettore Tomas, Sasso Marconi
Francesco Mandrino, San Felice
Giovani Strada, Ravenna
Lancillotto Bellini, Verona
Maurizio Follin, Favaro
Moreno Menarin, Vicenza
Ruggero Maggi, Milano
Silvano Pertone, Ponente
Solamito Luigino, Ventemiglia
Tiziana Baracchi, Venezia-Mestre
Vittori Baroni, Viareggio
Japan
Blancdesign, Tokyo
Mark Hammond, Kanazawa
Letland
Vladimir Jakushonok, Riga
Litouwen
Vaiva Kovieraite, Kursenai
Luxemburg
Franez Frisch, Walferdange
Maleisië
Asliza Aris, Bandar Baru Bangi
Suzlee Ibrahim, Bandar Baru Bangi
Nederland
Guido Utermark, Den Haag
Henk J. Van Ooyen-Holland Mail Art, Spykenisse
Kat van Trollebol, Tilburg
Houtskool Mail Art - Stardust Memories, Amsterdam
Renée Bouws, Amsterdam
Piet Franzen-sidac, Leiden
Noorwegen
Jaromir Svozilik, Oslo
Oostenrijk
Brigitte Plieger, Bregenz
Polen
Teodor Ajder, Warsaw
Roemenië
Constantin Raducan, Lugoj
Flora Raducan, Lugoj
Rusland
Anastasia Viktorova, Nizhnekamsk
Ivan Zemtsov, Yoshkar-Ola
Klukin Alexy, Yoshkar-Ola
Klukin Naztya, Yoshkar-Ola
Olga Sorokina, Tatarstan
Oleg Romanov, Poselok-Tashenka
Tatyana Makarova, Tatarstan
Valery Shimanovskij, Tatarstan
Willy Melnikov, Moscow
Servië
Rora & Dobrika Kamperelic
Spanje
Agustin Calvo Galan, Barcelona
Asoc. Cultural Oficina de Ideas Libres, Madrid
Carlos Botana, La Coruna
El Taller de Zénon-Miguel Jiminez, Sevilla
Lourdes Mondejar Ramos, Cadiz
Luis Diaz Garcia, Madrid
Manuel Calvarro Sanchez, Huelva
Marta Bellés, Barcelona
Marta Bosch, Barcelona
Miguel Melero, Culleredo
Paulino Vicente, Avilés-Asturias
Ramon Cruces, Os Tilos
Uruguay
Clemente Padin, Montevideo
VS
Adamandia Kapsalis, Chicago
Anne Braunschweig, Corrales
BEE, Oneonth
Ct. Pf. Joseph A. Uphoff, Jr., Colorado Springs
Cyndee, Billings
Cypripedium Unbound, Billings
DAN, Portland
David Berube, New York
David Hunter, Newcastle
David Stone, Baltimore
Denise Hunley, Dallas
Dragonfly Dream, Santa Fe
Ed Giecek, Arlington
Elizabeth, Stillwater
Elizabeth Zois, Troy
Gene Ray George, Denver
George Parsons, Nevada City
Jesse Freeman, Baton Rouge
Jessy Kendall, Lewiston
Jim Leftwich, Roanoke
John Bennett-Luna Bisonte Prods, Columbus
Jokie Wilson, San Francisco
Josh Ronsen, Austin
Judith A. Skolnick, Washington
Laura Barletta, State College
Lezbag, Portland
Lex Loeb, Portland
Lindall-spiralmail, Seattle
Lynn Palmiter Junior, Troy
Mail Art Collective-Persephone Thorn, Sarasota
Malok, Waukau
Mark Sonnenfeld, East Windsor
Monica Rex, Los Angeles
Nubby Twiglet, Portland
Parker Point Productions, Mount Clemens
Pat Stevens, Auburn
Pati Bristow, Los Altos
Peg Walz, Richmond
Perry Hoffman, 29 Palms
Reid Wood-State of Being, Oberlin
Richard Canard, Carbondale
Ron Omlin, Eugene
Roxanne Clark, Louisville
Russell Manning, Dallas
SHMUEL, Brattleborro
Sophie Blachet, Miami Beach
Test Tower, Centralia
The Haddock, Eugene
The Sticker Dude, New York
Tom Hilgartner, Huntington
Valeria Pouza, Miami Beach
William L. Phillyaw, Kansas
Xmo Jinglemot, Bellingham
Zuid-Afrika
Cuan Miles, Vincent
Zwitserland
Incredible Green Cat Company, St. Gallen
Martin Schwarts, Winterthur

what about croxhapox? crox 186, a mail art call. Concept and coordination: Frips and Marc Coene. >mail art call

Copy Art project, first edition - 1991. Sjoerd Paridaen opens the series and introduces German mail artist Jurgen O. Olbrich. The second edition of the Copy Art project (1992) sh o.a. Olbrichows works by a.o., Michael Winkler, Maria Blondeel, Wolfgang Hainke, Peter Krabbe, and Hungarian artists Dardai Szusza, Istvan Tenke and Ervin Szubori.

Guy Bleus and Johan Van Geluwe participate in En Passant (1991). Guy Bleus faxes a number of works for the >KNUTS project in 1992, a project which never materialises because of a dearth of contributions.  

Op 31 december 1996 the mail art correspondence between Sjoerd Paridaen andHans van Heirseele takes off, a collection presented two times in the crox-programme at the end of the nineties, once in 1998 (crox 81, installation window Aannemersstraat 54), next during the 'first 10', the group exhibition which signals the departure from the location of Aannemersstraat: this time, Sjoerd opts for a slide projection of 80 mail art specimen from the collaboration with Hans (work shown previously in The Front in Arnhem, Autumn 1998).

In Februari 2000 van Heirseele shows a mail art project in Cafe con Libros (Màlaga/Esp), a project reviewed by a journalist of the local newspaper El Sur.

Johan De Wilde (crox 98, juni 1999). the solo by Johan De Wilde combines drawings, photos and an indirect correspondence project. The correspondence address is the proper local address of JDW but unknown abroad (e.g. Johan De Wilde, Limburgstraat 32, Helsinki, Finland). The sender (in indirect correspondence this is customarily the addressee) is the address of croxhapox.

crox 132 (February 2005), installation window by Sjoerd Paridaen and Hans van Heirseele. Slide projection of a number of recent mail arts. The collection of the artist duo has grown to approximately 4000 pieces. >www.shcorr.be (operational since November 2006)

2005, a quick visit to croxhapox from the Walloon mail artist Pig Dada .

In 2006 a number of small mail art projects are shown in the media space: Collectie 1 (initiative of Sjoerd, this time also with work from the correspondence with Wouter Feyaerts and South African artist Veronica Gabriëlse), and a project directed by Frips and Marc Coene with works of American mail artist Reid Wood.

Fragment from a text by Rudi Fuchs about Mainolfi's work: 'They are visual fairy-tales, the works of Mainolfi. Tender inventions. Mainolfi is a very gentle artist. After Minimal Art and large-scale Pop painting, the idea lingered on that modern Art should be tough and dramatic. Gentleness with materials and gentleness with details (so that also small thing remain intact and are not forgotten) is not, at present, an easy position. The drama of the World, as it now is, seems to command a different, a more heroic attitude.' (from the website of Luigi Mainolfi - introduction)

Imaginary territory where L. Vervaecke situates his by no means imaginary zoological observations. Vervaecke's utopian produce houses rabbits, finches, partridges, hares, roebuck and crows.

2003, crox 109. IMPRESSIES UIT MANALOPIË [IMPRESSIONS FROM MANALOPIA], an installation window in Schepenhuisstraat at number 25.

2010. A Group Show, curated by RE: Group project with photographic work embedded in space from 13 artists.

ICARA INVOLATO
Almessabre Dance Company
TVF art doc cinema. Mei - juni 2016.

2011. MANIFOLD, a theatre project by Sandrine Verstraete. Residence. Kirsten performs during the first part, after the preambulo in the hall where a student of Arab history and culture draws a Hebrew text with water on the floor. The first part is deliberately slow and long, with lots of silences and changes of pace.

482. Bristol Diving School (UK). ERIAL SUTRA : SPECULATIVE CEROMANCY. 18 January - 15 February 2015. Tom Prater, Holly Maries and Laura Phillips join at croxhapox. Three out of five.

Me and Molly were seated at the desk. I asked her what she knew on Leon. The cat, she said. Yeah, I said, the cat. Molly kept to the thing she had been doing. The cat, she said. You were drunk, I said. I was drunk she says. Stonedrunk, I ask. I defenitily had a little bit of drunk, she says. Leon was nothing else but a mini kitten. What about the colour. The colour, I say. His colour? She sews, starts thinking. Tabby bengale sandy dots, she says. Tabby what, I ask. Tabby bengale sandy dots, she says. Like a marble cake, she says.
Leon slipped in the camper, marble-caked, the gag cat, Mally and her boyfriend where doing grapes near L, somewhere in Beaujolais she says. She can't remember. Sometimes I do remember, she says, and then I forget again. She can't remember. But you met Leon, I say. He came into the camper, she says. Somewhere in Beaujolais, she says. It rained. And then you and Leon, I say, the day you and Leon met, in the van. My van, Mally says, my red van, my Volkswagen. The red thing, I ask. No, she says. Boyfriend, I ask. Yes, she says. She had a Volkswagen and a boyfriend.
At the border, she says, it took no time to put Leon in a winebox. In a what, I ask. In a winebox, she says. He loved it, she says. It used to have bottles inside, she says. It didn't have bottles inside, it had Leon inside, she says.
I write it in the small and dark notebook, marble cake. [crox-box, The story of Leon, 13 January 2015] > Prater

_MG_0200_MG_0212_MG_0217 483. Holly and the Candea candlelight dinner performance.

492. Meesterklas Luca. I.P.P. improvisatieproject. Residentie en presentatie. April 2015.
542. Geert Marijnissen & Klaas Vanhee. ONE SHOW TWO SHOW. 2017. Zilverhof 34.
580. FOOD MATTERS. All You Need Is The Lavatory 2. 2018. Host: Steffie Van Cauter. Guest : Maarten Van Roy.
Medewerker in 2017–2018. Suppoost in de locatie aan de bloemkoolbrug.

Kamikaze.
crox 43, 1996 (Thomas Broadbent): duo of Bart Maris (trumpet) and Filip Wauters (guitar).
crox 51, 1996 (Open Doors), this time the complete Kamikaze Quartet.
crox 70, 1997: duo Bart Maris & Filip Wauters.

February 2006. Bart Maris solo at the opening of the project by Nicolas Leus
January 2007: Five Collaborations, a project by Alan Smith. One of the collaborations is between Alan Smith and Bart Maris: a sound
installation using a dozen tape recorders. Starting from the loops Smith
manufactures a series of drawings determining the position of the tape
recorders.

January 29th, 2011. Trio with Peter Jacquemyn (bass) and Merlyn Pardaen (drum).

Herzamelen, 29 april - 1 mei 2016. >Vanhille, Emma
Suppoost 1 & 2

22 zwarte plastic zak uit Marokko (opgeblazen en dichtgebonden) (uit Waadruim: legenda, crox-boek nr 7, Nicolas Leus: lijst 14)
Beamer De Marokkaanse beamer: zie hieronder.
Brahim Bachiri Neemt deel aan een door Bart Vandevijvere samengesteld groepsproject met kunstenaars uit Noord-Frankrijk en Westhoek. Eerste project in wat tot dan het atelier van Stief Desmedt geweest was. Van BB een videofilm met het semi-documentaire verslag van een theeceremonie. September 2007. Na het project blijft de beamer die Brahim voor de projectie gebruikt had in croxhapox achter.
kinderen De kinderen van een Marokkaans gezin dat circa 2007 in een van de huisjes aan het woonerf verblijft amuseren zich kostelijk met de animatiefilm van de Franse kunstenaar Martin Singer, tot de moeder de zaal betreedt waar de film geprojecteerd wordt en nog wel tijdens het fragment waarop te zien is hoe een moederfiguur rechtopstaand een kind baart en het vervolgens opeet. Exit van wat gedurende enkele maanden op een geslaagde integratiepoging begon te lijken. De kinderen kwamen vaker in croxhapox over de vloer en werden ook steeds nieuwsgieriger naar wat er te beleven viel. De familie zou naar verluidt enkele maanden later naar Charleroi verhuisd zijn.

Authot of Negotiated Terrain, chapter V of Borders. CarianaCarianne, Borders, crox-book Nr 3 (2006), p.51-75.
The essay opens with two quotes: 'For life and death are one, even as the river ans sea are one. Kahlil Gibran' and 'The real voyage of discovery consists not in seeking new landscapes, but in having new eyes. Marcel Proust'.

'I first encountered CarianaCarianne's work in 2003 when the artists were enrolled in the MFA program at the School of the Art Institute of Chicago. It was critique week, a time in which most classes are suspended and teams of faculty meet with graduate students to give formal assessment. I joined four other faculty members to review CarianaCarianne's work in a bright studio one afternoon that spring.
During the critique, I remember reading a brief artists' statement and viewing several video projects on portable monitors - multiple works that displayed parallel images of durational activity, parallel images of CarianaCarianne exchanging gestures, activating their shared skin in repeated caress, giving and receiving touch.' (...)

Bladzijde 65-69: 'In the 2004 project 'Borders: What prevents you today?' at Croxhapox, the artists embedded themselves in extended activity within the site over the course of 24 days. CarianaCarianne's intersections with the space redefined the gallery through a meditation on their own relationship not only with the psyhical edifice and the surrounding lands but also with each other. It is, in some sense, a work of geography - the science of earthly surface, continents and countries, the study of world and the diversions of terrain in tectonic flux. They spent time charting, mapping, making illustrative diagrams that define earth and sea, diagrams that waver in their substance. Made of paper, tape, fabric, found news clippings, and spare remnants, the work playfully defies, invites, speaks of process, construction and repair. The tape and paper lines echo the architecture of the building - the corners where walls meet floor, where plaster cracks, where the edge of glass is captured by window frame.(1) These are the intersections, the borders, the points of joining. They resonate with and against both that which pre-exists within the site and that which is applied. Each mark and added element amends not only the previous element but also itself. It is an accumulative but also reductive and speculative action that is displaced across a material surface. The summation of the mark and element displaces/retraces itself, in the refracting equation, to search for the larger and resonate whole. Yet again, each requires the other in order to signify and sustain itself beyond itself.
The resulting environment illustrates autobiographical relationships with the time of the space, with the time spent within and contemplating the space - a rarified moment of encounter, a kind of situational and ephemeral history. The assembled site and the act of assembling imply a process of discovering unpredicted connections between elements. This system of chance connection or juxtaposition allows the viewer/interpreter to create the mental leaps between meaning, to participate as creators within the interpretation, to find substance/significance within that which is suddenly not static, not fixed.' [original in English, note of the translator]

(1) Martin Trevor, who wasn't in croxhapox during 'Borders...', neither later on, he uses for his essay the massive amount of images CarianaCarianne and Marc Coene made of the contextual installation-performance, adding window panes and a window frame. The crox-location in Lucas Munichstraat hasn't any.

see also: Lawrence

1996, Open Deuren. Locatie 43: Mathilde's open boek. Optie (a), eigen werk, een presentatie in de gang van Bouwmeesterstraat 40. Als ik het goed heb, zijn het Marc Van Vlierberghe en Veronique Dept, bewoners en eigenaars van huisnummer 40, die later een literair wandelparcours in de buurt organiseren.

Gent Matinees. In 2005 was het croxhapox dat het plan op tafel gooide om een Gentse Nocturne te organiseren, in navolging van de succesvolle Antwerpse nocturne op donderdag. Tijdens vergaderingen hierover met een aantal betrokkenen werd het voorstel om bijvoorbeeld één keer per kwartaal een nocturne te houden van tafel geveegd. Een meerderheid zag meer in een matinee op zondag. De eerste matinee kwam er in 2008, ongeveer gelijktijdig met een eerste editie van het Stadsplan Beeldende Kunst. Het initiatief bleek aanvankelijk best succesvol, in croxhapox althans, waar we op betreffende zondagen makkelijk 200 bezoekers haalden, maar reeds in 2010 verwaterde het en zag het er ook heel even naar uit dat het gezamenlijke initiatief, ondanks de medewerking van Stad Gent, vroegtijdig aan z'n eind gekomen was. Tot Stad Gent zelf de draad weer opnam.
Aan Gent Matinees 4, de editie van zondag 15 maart 2009, namen dertien organisaties deel: croxhapox, Galerij Jan Colle, Galerie S. & H. De Buck, Galerie Jan Dhaese, Fortlaan 17, Grusenmeyer Art Gallery, HISK, Kiosk, Museum Dhont-Dhaenens, Tatjana Pieters, Verzameld Werk, Witte Zaal en Zebrastraat.
De 7de editie is die van 13 december 2009. Grusenmeyer Art Gallery en Witte Zaal zitten niet langer in het traject, alle andere organisaties wel en ook nog Kunst-Zicht. Het is het moment van Nick Ervinck's Warsubec op het dak van Zebrastraat, Stefaan Dheedene met Ghost Shift in het S.M.A.K. waar ze ook nog projecten van Michel François en Ben Benaouisse hebben en A Brief History of Imposture van Jasper Rigole, in Kiosk David Bade, Tatjana Pieters is nog in de Burggravenlaan, in Fortlaan 17 is er een expo van Manor Grunewald en bij Jan Dhaese een solo van Pavel Braila.

2005. crox 145 Basics2.
2006. crox 145 sequel.
2009. crox 321. INVOLVED. Solo project with paintings and sculptures.

crox-box Friday 27 November 2009

Half past eight. Yoshimasa pops in. He has four works with him. One is a
statue of Infant Margarita, she's naked, with a broken arm. First
made it in clay, explains Yoshi, after that made a sillicon, after the
sillicon a plaster mould. The final product is finished in some sort of
acrylic paste. Two, the other statue, is a small male head with both
oriental and Greek features. Three and four are paintings of his youngest son. The images are based on Velazquez
but far from a copy of the original, everything in it - size,
disposition, color - is completely different.

(...) la infanta

She was meant to marry at the age of 14.
At the age of 14 she married a German king.
She was send to Genua, Yoshimasa told so,
travelled across the Alpes to visit her fiancé.
Later she was send to Italy twice
for a haircut. She eventually married the German king,
had four children and died at the age of 27.

[original partly in Dutch, partly in English]

Een met mayonaise gemaakte tekening van Carlo Mistiaen.
The Gentlemen's Gentlemen, crox-boek Nr 9, bladzijde 36-37:
THE POTTED PALM: What?
Mayonnaise?
I hate mayonnaise.
I'm leaving.
(30 seconds of akward silence elapses)
All right, I'll stay a little longer.
CHANDELIER: The word is of course NOT
Mayonnaise.
The word is "Meritious".
Wat we ongeveer anderhalf later in de ijskast ontdekken, weggestopt in de schuiflade onderin: een pot mayonaise met een bijzonder verdienstelijke schuimlaag van grijsgroene schimmel.

Predemocratic Republic

Archipelago with more than 300 islands in the Gulf of Guinea. Mbalma-Piere is the most northern and western island in the archipelago. The capital is Kolanveli, on the north coast. The island sits on the meridian of Greenwich some 3° north of the Equator. (0°00' E, 3°02' N)

Mealtime1

 

Time times Time equals
time.

Time x Time = time.

The meal, title of crox
23, the first solo project of Dirk Peers (1994).

Performance by the
chairman of the crox board during opening night of the second solo project of
Dirk Peers (March 1996): he devours the contents of the musselpan of
Broodthaers and recites simultaneously a one for one syllabic translation of
the third sonnet by William Shakespeare: 'Look in mijn glas en tel de drollen
die ge ziet.' [‘look into my glass and count the turds that you see.’ Orig.:
Look in thy glass, and tell the face thou viewest]

During Pasa pasa esta es
tu casa (crox 103, April 2000) Marta Vera, Lucia Saura and Sonia Almeida serve,
apart from a number of paintings, also a Spanish mega-omelette.

In 2004 and 2006 the
collaborators of croxhapox had a dinner party. Location is lunchbar De Lieve.

During the opening night
of crox 131 (a solo project by J. Van der Borght) the artist serves a mad
cowishly delicious tomato soup.  Serves him well, it’s a bitterly
cold Winter day in early January. The following year we have leek soup when the
Armee Leger project opens.

From 2006 on, the infamous
crox-monsieur is on offer in the crox-cafetaria. The most tasty variant is the crox-salami,
a croque with cheese, slices of tomato and salami plus the inevitable lick of
Tierentyn mustard.

 

 [1] 'Maaltijd' = 'Meal' but also 'meal time'. 'Maal' = 'meal' but also 'times' as in math. 'Maaltijd' moreover = 'time to mill'.

So "Tijd x Tijd = tijd" in Dutch reads "Tijd maal Tijd is tijd."

INMIDDELS

[Inmiddels is the title of a short lived crox paper of limited distribution 1995-1996]

TASTELESS, VULGAR AND CHEAP – Fritz Van
Den Heuvel (opening speech crox 27)

SUPPORTING MEMBERS (1995)

THE ADVENTURES OF CAPTAIN HEADSTAND (opening speech)

READERS’ LETTERS (author: Guido De Bruyn, 1996)

difficult name Hallo, I am a fan of  CROXHAPOX (and I’m proud of it). In some pubs
people are making fun of me when I try to say the difficult name of Your firm without stuttering. Because, as a holder of a Level 2 college degree (woodworking) I’m not taken seriously. Alex can’t know anything about art, can he! But I can have my own experience, can’t I?! For example: thanks to your company I now know what installation windows are. What a brilliant idea. Go on.
Make many more windows. I love to watch tehm when I’m taking a walk, even though I don’t understand a sausage of it, Gent has become more beautiful thanks to your firm with the difficult name.  Doei, A. Stevens, Gent

Vicious little sentences Dear crox-publisher, Yes I know the musselman![1] I am a teacher of modern languages in a girl’s public school, happily divorced, amateur translator and quite a reasonable snorkeler. But please do apologize for all this. At home a have a genuine Raveel, which I don’t really like, but that isn’t really necessary in
my opinion as far as contemporary art is concerned (the painting colours nicely with the curtains). Just to say that I am honestly concerned with interior decoration of my living room and with art in general. I heard about the activities of CROXHAPOX in the grapevine. Genial, I thought, till that particular evening. / At the end of last February I was a visitor at the opening of Crox 42, an exhibition in Your cellar. I went mad. Furious I was, not as much because of the lamentable quality of the works (I’m not going into that here),
but about the opening act which was obviously intended to be burlesque. In the middle of the public (a sloppy mix of well off marginals, thirty and forty somethings in trendy outfits) a bloke sat at a table eating mussels. An act as appetiser for the show, I thought, even as the way the guy was cramming himself was not very appetising (I’m not going into that here). What matters is what was presented amidst the slurping, burping and gobbling noises. The gent noisely presented a pastiche on Shakespeare’s third sonnet. Garlic in my glass!
he said (a stroke of real genious, admittedly – and from now on no one will be able to translate the line Look in thy glass
and tell the face thou viewest
 in a more original way) [see > Shakespeare]. I discerned some polite sniggering in the basement, a single frown from a fool who was looking for some relation
with the exhibition and contagious yawning that started at the back and rippled forward to the mussel table. Where of course it stalled because the protagonist of the evening, not hampered by any kind of humility, went on cramming mussels in his face and vicious little sentences in our ears. Stinky sentences, because I detected quite a lot of scatalogical terms, as far as the musselman – not  hindered by a minimum of pronunciation either – could be understood.  Fresh turds were mentioned./ Humor, boys and gals! And guts of course (throw those old monstres sacrés from their pedestal, watch, mummy, what I dare). A booklet of the complete Shakespeare sonnets – which I bought this Summer in  Strattford-upon-Avon (sic) – was burning in my bum pocket. Yes, I gladly confess: I carry His sonnets on my person (exactly like the main character in the movie Sense & Sensibility, but I was first). I almost crammed the sonnets in musselman’s gob but I couldn’t do that to Shakespeare. And moreover: my booklet, gilt-edged, would shut up smutselmans eloquently, but the risk that people would take this as a part of the performance was to great./ Hence this letter. Of course you will refuse to
publish it (or it will be censured), you don’t have that much guts. Or maybe you will publish it, but then only with a few added vicious sentences of the musselman. About my rabidly conservative reflexes or some such thing.  Whatever. It won’t keep me from - silently,
smutselmans – working at my own daring, I may say,  translation of the greatest love poetry ever written:  Shakespeare’s sonnets (my ex says my translation is sublime, but I’m not going into that now).  A final question: where do you buy your mussels? At vishandel Klein’s fish shop? And were they paid with money from the
government? F. Bakkerzeel, Maldegem

Kicked in the balls Dear people of  CROX, yes we know the uosselman/the musselman of
Scheveningen/
 I am an unemployed teacher of modern languages (after have taught at a boy’s public school for a quarter of a century!) and happily divorced  of a coleague who thinks he can translate Shakespeare. I don’t need to tell you this is about Fred.  Per chance I read his letter to Your gazette and, outraged, I decided to dot some i’s. Firstly – and I write this sans racune – Fred is impotent. That is not the reason why I asked for a divorce (I will take the true reason with me to the grave), but I inform you about it because in my opinion it explain a lot
about his reaction to the infamous mussel action. I was also present that evening, in the catacombs of Your stately mansion and, admittedly I enjoyed the performance of Raymond Van het Groenewoud most. That Fred takes offence at the playful Shakespeare rranslation is in no way related to his (presumed) quality as a translator. Fred was simply kicked in the balls (c'est le cas de le dire) by the choice of that particular sonnet. You know Shakespeare addresses in the first 126 sonnetten a young gentleman of rare beauty, called  Lord of my love en Master-Mistress of my passion by the bard. In the first seventeen sonnets he tries to convince the young man to procreate. For where is she so fair whose uneared womb/ Disdains the tillage of thy husbandry? You got it? Surely, Shakespeare uses a very direct metaphor – The female womb must be ploughed by the man just like a field by the farmer (note: in English husband also means farmer).
So the third sonnet lays bare Freds frustration quite crudely. And taking the piss on Shakespeare taking the piss on Fred as well. Every common-or-garden psychologist can tell you that. About his own daring translation I can be very brief: they are sublimely bad. The only thing which is true is that we are happily divorced (and it is indeed a happy thing to be divorced of a man who can’t get it up). Lots of success with your well appreciated activities and the some times briljant intro’s (I remember a performer of Schubert whom I would like to hear resounding again in Your catacombs). Affectionately,
Tina Vermoes, Herdersem

a better cause to the chairman of VZW Croxhapox,/ Herewith included is the bill for the 4 kilo’s of Zeeland mussels, You bought at our shop on 28 February for a good cause. The amount of 4 x 129 = 516/ vat 21% = 89/ total = 427payable into account number 234-67895435-003./ Kind regards, Bernard Klein, Vishandel – Neither could we have thought of a better cause.

No problem Dear CROX publishers, I am not at all impotent. For this slander and infamy I will yet sue my ex, Bakeljauw Tina. In her letter, which I intercepted (I let her moonlight cleaning my appartment, silly me) she omits a few facts. Tina’s name meanwhile is Tine – but she doesn’t dare to say that openly. I myself paid for her surgery in Casablanca, goddamn,  after which I gladly (= happily) let me be divorced from her. From him, actually. Because Tine is to blame that I couldn’t get ‘it’ up during our marriage. Every common-or-garden psychologist can tell you that. So the secret s/he will take with her to the grave is now known to you, Sorry Tina, pardon, Tine. Do you see now, dear CROX-publishers, why s/he
was fired at the boy’s public school after 25 years of mucking up the boys’ lives (I almost wrote fuck up the boys)? Or do I need to make a drawing? / I apologise for using Your newspaper as a forum for this intimate war which I would rather wage in court. From my previous letter I don’t take back a single word. I have my doubts that you will be publishing this. In any case: my ex will not get to read this letter. I swear.  Bakkerzeel Fred, Maldegem

Imagine: we too Hi there, Croxhapoxers, I have been closely following the art scene for years. The best exhibition I saw last year as the show of children’s drawings in your space. I bet Beuyes would have been blushing in his grave. And Hoet, that failed boxer, should be tipping his hat for your policy (h’s going to open that casino with a retrospective of Raveel, imagine)./
Keep carrying on! Cause whoever goes down the pit can only see a small piece of the sky. (Japanese proverb) Dieter Pas,
Mariakerke

look in thy sonnet Dear people of  CROX,/ A short postscriptum to my previous letter about Fred. For your information: Shakespeare wrote a hundred and five and fifty sonnets all in all, the first 126 of which were addressed to a young gentleman. On the contrary, the last 26 were written for a beautiful dark lady who roused in him a disturbing love-hate emotion.  Was Shakespeare queer? Or a vacillating bi, such as I? I have to confess that I have recently decided to be un-manned again (for a while I was Tine) in Casablanca  - payed under the money back if not satisfied programme. The reason: I coincidently read a pre-publication of the last 26 sonnets, translated by a Bakkerzeel F. Sublime, I must say, straight and square sublime.  And I can know because my master’s
thesis was about the sonnets. (Fred didn’t graduate, but that doesn’t matter). I now am again the beautiful, dark lady I once was. THANKS TO SHAKESPEARE. THANKS TO FRED. AND NOT IN THE LEAST THANKS TO CROXHAPOX./ When we recently celebrated our reunion (I don’t have to make a drawing, do I?) we toasted to the happy end and guess what that good old Freia (she is no longer Fred) called out loudly? Garlic in my glass! Thanks again/ Tina Bakeljauw, Maldegem
[1]
‘Ja ik ken de mosselman’ is a phrase from a very well-known children’s song and game. 

De inrichting van de mediaruimte komt tot stand tijdens het eerste crox-project van Adriaan Verwée, september 2005. Het is Adriaan zelf die de ruimte opdeelt in een kubus en een barmeubel met een filmscherm boven het barmeubel. Aan die infrastructuur verandert weinig. Kleinigheden. Tijdens de zomer van 2006 wordt er achter het barmeubel een keuken ingericht. Het barmeubel wordt afgewerkt met een patroon van rode, groene en blauwe tegels. Eén jaar later richt Joris de ruimte boven de kubus in met kantoormeubilair. Deze opdeling - bar/keuken/beeldscherm, kubus, kantoor - blijft behouden tot juni 2012. Enkele maanden na het project van Adriaan begint de reeks kubusprojecten. Aan het eind van zomer 2012 verhuist het kantoor naar de hall en wordt de ruimte boven de kubus ingericht als videozithoek voor de presentaties van TVF. Pas in 2013 wordt de positie van het barmeubel een eerste keer aangepast, zodat er wat ruimte komt voor de medewerkers die tijdens de openingsavonden voor de bar instaan. Na zomer 2014, met Verf Na Van Eyck in het vizier, komt het barmeubel parallel met de hall te staan wat de drankbevoorrading vlotter maakt. Niet als zodanig ingeschat neveneffect hiervan is dat de kubus minder toegankelijk is; om de kubus te betreden hebben bezoekers achter het barmeubel door te stappen.

---> Davies
---> Mondelaers

N12°13.062'/W001°32.619' Extended (2005). Video, 8'25". De Zondagsdenkers: Zienzucht, filmweekend 13 & 14 juni 2009. 'Door zijn GPS coördinaten geeft de titel van de film exact, maar abstract een locatie in Afrika aan. We volgen twee mannen die rondzwerven op deze locatie die in elk opzicht aandoet als een archeologische ruïne. De beelden maken echter duidelijk dat deze site het werk is van twee arbeiders. Ze houwden duizenden stenen uit de rotsmassa, die als een negatieve cityscape kan ervaren worden. Voor Meessen vormt deze restplek het geïnverteerde beeld van een geplande stad. Op het eerste zicht is het een document over de ongewone stedenbouwkundige praktijk in Afrika, maar de opbouw en toevoeging van fictieve details maken het tot fictie, die ook op een metaforisch niveau moet worden begrepen.' (Z)

Eind februari 2014, Ninety - Ninety - Ninety. Residentie en presentatie in de offside space. Op een videoprojectie na worden alle werken samengebracht in een glazen kubus van 90x90x90cm.
Eind juni 2014, We're Colleagues Now. Eindejaarspresentatie van Davy Audenaert, Jelmer Delbecque, Bob Mees, Jente Ruts, Merlijn Verhoeven en Simon Vermeulen. Ze filmen elke presentatie, halen de presentaties weg en tonen vervolgens alleen de gefilmde presentatie.

I.P.P. Improvisatieproject van Meesterklas Luca. Residentie. Opening op zaterdag 11 april 2015. Flyer: 'In de ruimten van croxhapox, Lucas Munichstraat 76 te Gent, wordt van maandag 30 maart tot en met zondag 12 april 2015 aan een aantal jonge kunstenaars/studenten beeldende kunsten de gelegenhed geboden om op een intense manier mee te werken aan een onderzoeksproject rond de vraag wat improvisatie zou kunnen betekenen in de beeldende kunsten. Want improvisatie is niet alleen eigen aan de muziek maar bestaat in alle kunstuitingen. Maar op welke manier, wat is de verhouding met "de regels" en de conventies, of zijn die helemaal afwezig?
Het project dat uitgaat van docenten Dany Deprez en Hans De Pelsmacker van Sint Lucas Gent wordt begeleid door de beeldende kunstenaars Philip Van isacker, Maarten Van Luchene en Maarten Herman, volledig in samenspraak met de deelnemers. Al de ruimten van croxhapox worden voor het project ter beschikking gesteld. Met: Zeli Bauwens, Mathias Berner, Sofie Dierickx, Detlef 'Godzoro' Packo, Maarten Herman, Kristof Lemmens, Diederick Nuyytens, Clara Spilliaert, Elise Vanden Broecke, Gill Van Eeckhout, Maarten Van Luchene, Tristan Verheecke, Stanley Verhegge.' Verbluffend interessante veertiendaagse, uitgebreid bedocumenteerd in de crox-box.

Not Another Expo. Improvisatieproject van Meesterklas Luca. 27 februari tot 6 maart 2016. Coördinatie: Maarten Van Luchene.

mei

Mei 1990: Hugo De Leener (crox 4). André Posman (crox 5). Hans, Frank en Guido beslissen om van croxhapox een vzw te maken.
Mei 1991: crox 16, 3 zelfportretten. Croxhapox komt op straat terecht en gaat zo goed als meteen met het Copy Art project van start.
Mei 1992: Copy Art project 2. Hoet wringt het Signos-project de nek om.
Mei 1993/1994: niets.
Mei 1995: Hans van Heirseele (crox 27).
Mei 1996: Thomas Broadbent (crox 43, Zipper Room). Concert: Bart Maris & Filip Wauters. Thomas Broadbent (instalraam, crox 44). Harald Kubiczak (instalraam, crox 45). Luc Gobijn (instalraam, crox 46).
Mei 1997: Uli Vonbank-Schedler & Lisi Breuss (instalraam, crox 62). Griet Musschoot (crox 63). Dre Devens (crox 64). Performance: Piece for Typewriter, tin can, flute and voices.
Mei 1998: Frederik Cornelis, Marc De Clercq, Anja Hellebaut (crox 78).
Mei 1999: Philippe Vandenberg & Sylvain Cosijns. Concert: Daniël Volckaerts.
Mei 2000/2001: niets.
Mei 2002: Onderhandelingen met VZW Nucleo.
Mei 2003: Lucas Munichstraat 76/82, voorbereidende werkzaamheden.
Mei 2004: Peter Lagast (instalraam, crox 119). Dirk Peers (hommage, crox 120).

Mei 2005: instalraam Rik Soenen. Projecten van Anja Hellebaut en Samir Boudia. Spetterend optreden van het trio Final Detail. Publicatie van 2 crox-cards met werk van Anja Hellebaut. Recensie in >Foto+ (rubriek Galeriemania). Bevestiging van de erkenning door de Vlaamse Gemeenschap als Beeldend Kunstcentrum. Het mega-project BRAINBOX wordt uitgesteld tot najaar 2006.

Mei 2006: Sequel van BASICS 2 in Abdij Maagdendale (Oudenaarde). Projecten van Johan De Wilde (crox 178), Lucia Penninckx (crox 179) en Alda Snopek (crox 180). Project van Mario De Brabandere in de mediaruimte. Publicatie van croxboek NR 2, PARTICLES, van Johan De Wilde. Publicatie van een nieuwe reeks croxcards. De Algemene Ledenvergadering stelt Johan De Wilde aan als nieuw bestuurslid en keurt de nieuwe statuten goed. Sjoerd Paridaen treedt aan als voorzitter van het crox-bestuur, Joris Van der Borght als penningmeester.

Mei 2007: PRINCIPIUM (crox 210), een project van Merlyn Paridaen in de kubusruimte. Solo projecten van Peter Morrens (crox 211) en Dirk Zoete (crox 212). In Oudenaarde een 3de samenwerking met C.O.R.N.E.L.I.A, voor de tweede keer op rij onder het vaandel van Erfgoeddag. In de mediaruimte is er een project van Grégory Decock (F), Un Style Et Les Gants (crox 213). OBJECT (crox 214), eerst de straatperformance, dan het instalraam, is een project van Ian Kesteleyn. Op 27 mei is er een concert van De Historiaens (Brussel), tijdens de vernissage van het project van de Luikse kunstenaars Antoine Van Impe, Marie Zolamian en Yannick Franck. Yannick laat weten dat hij van plan is om in Gent te komen wonen. We tafelen bij Pasqualina. In de andere ruimte hebben we dan, eind mei, een project van Liesbeth De Fossé, een Belgische fotografe die in Parijs woont. Het is haar eerste solo project. Publicatie van crox-boek nr 7, WAADRUIM : LEGENDA, van Nicolas Leus.

Mei 2008: Finale van The Gentlemen's Gentlemen, een project van Brian Getnick en Noe Kidder (US). Frank Merckx en Robbert Goyvaerts, 1stejaars Multimediale Vormgeving, en de in Brussel wonende Duitse performer en cabaretière Marianne Vogt hebben de hoofdrollen. Er wordt de hele tijd door uitgebreid getafeld. In de Halvemaanstraat, Kidder en Getnick logeren er om de hoek, vinden muzikale soirées plaats. Laatste week van de projecten van Eva De Leener (crox 255), Steven Baelen (crox 256), Johan Gelper (crox 257) en Evelien Geysen (crox 259). Een instalraam van Stijn Van Dorpe met als titel 'een wandeling op de stoep in Gent waarbij ik, daar waar de muur onderaan een beetje naar voor steekt, even op het boordje loop' (crox 260). Op 7 mei een toonmoment van de afdeling Tekenkunst (kask). Projecten van Alda Snopek, Leen Persoons, Lucie Renneboog, Oana Cosug (RO) en Steffie Van Cauter. De pdf van het 10de crox-boek, een project van Peter Morrens, gaat naar de drukker.

Mei 2009: De eerste periode van het Zennestraatproject in Brussel, crox 299: Alda Snopek, Christophe Lezaire, Johan De Wilde, Marc Coene en Steffie Van Cauter. Zennestraat 17 is een samenwerking van o.a. Fortlaan 17, Secondroom, Q-O2, Les Bains Connective, Constant VZW, Croxhapox en nog een rits andere organisaties. In de croxruimte is er een door Stefaan Dheedene samengesteld groepsproject met werk van Niklaus Ruëgg, Frederik Van Simaey, Dries Verstraete, Deborah Delva en Stefaan zelf. In de ruimte waar sinds begin 2009 het TVF Art Archive van Svend Thomsen resideert, is een presentatie van Jan Op De Beeck en in de kubusruimte het derde deel van een project van Nel Aerts. Het TVF art archive zit aan nummer 3, wat voor de verandering in de mediaruimte getoond wordt. Werk van Worst (DK), Hugh Davies (GB), Dustbreeders + Junko, Le Cirque Invisible, Victoria Chaplin & Jean Baptiste Thierree, Sainkho Namtchyak, Joan La Barbara, Judy Donaway en Akio Suzuki. Een gastproductie op 7 mei: Morc Tapes met Boduf Songs en To Kill A Petty Bourgeoisie. De tweede editie van Brainbox gaat lekker hard naar de eindmeet toe: presentaties van unit 10 (Vadim Vosters, Marie Zolamian, Lucie Renneboog) en 11 (Adriaan Verwée, Dirk Zoete, Evert Defrancq). De meningen over het impact en het belang van de tweede editie zijn unaniem. In de andere ruimte, de zaal voorin, is er eind mei het begin van drie nieuwe projecten: Sonia Almeida (PT), Karen Vermeren en een samenwerking van Jan Dheedene en Michael Langeder. Op 30 mei tenslotte is er een lezing van Bruno De Wachter over een voettocht van Brussel naar Parijs en enkele interessante en hoogst vermakelijke mathematische verwikkelingen.
In Berlijn is er een samenwerking met Flachland Kunstverein en de Nederlandse editie van Lokaal 01. Stijn Van Dorpe, Anton Cotteleer en Nicolas Leus zijn van de partij (de eerste unit van Brainbox1) en via croxhapox ook nog Sarah Westphal. Aan het Berlijnse project nemen ook Nele Tas, Anouk Kruithof en Ada Van Hoorebeke deel. van en Nan-Ping Chang rijden naar Berlijn. 

Mei 2010: Remember To Forget The Congo, een project van Adam Geczy. Characters Make Stories, een door Stijn Van Dorpe samengesteld project. Publicatie van crox-boek nr 15, SUBITA ORATIO - SONARE MOTUS, een project van Hans Beckers. Het 15de crox-boek is een coproductie Kask-Croxhapox. De Algemene Ledenvergadering keurt jaarrekening 2009 en begroting 2010 goed. Marc Coene stapt op uit het bestuur. Zijn taak als werknemer is niet te combineren met een functie op bestuursniveau. Om zelfde reden stapte de artistiek directeur vier jaar eerder op uit het bestuur. In het bestuur zelf is een wissel, er is een nieuwe voorzitter, Stefaan Van Ryssen.

Mei 2011: Projecten van Mehdi-Georges Lahlou (FR), Daniël Dewaele, Bob Van de Putte en het Kunstkrematorium. Op de instalraamlocatie is een project van Kato Six. Op 28 mei is er een concertavond van Smeraldina-Rima: Jozef Van Wissem (NL) en Jeanne Madic (FR).

Mei 2012: crox 405, een instalraam van Peter Lagast. Van april tot juni resideert Bob Van de Putte in de hall van het fabriekspand, een in situ project met Triomfboog voor de nutteloosheid in de kunsten met gedenkplaat voor de onbekende kunstenaar. Een korte residentie van Jasmijn Krol (NL) als voorbereiding op jury en afstudeerproject. Een residentie van Bert Huyghe. Between The Lines, een coproductie met Tra Mundi, een project met 3gender fotograftie: Max Pinckers & Quinten De Bruyn, Tiane Doan Na Champassak (FR) en Marc De Clercq. Het project loopt van 13 mei tot 10 juni. Marc De Clercq: Hijra's, Indian 3gender, Man nor Woman. Dansperformance van Laura Neyskens. LOTUS van Max Pinckers en Quinten De Bruyn. Showroom - Natpwe van Tiane Doan Na Champassak. In de kubus een project van Peter Van Hecke. Op 25 mei een concert van Smeraldina-Rima: Aki Onda (JP/US) en Jeroen Vandesande & Pauwel De Buck.

Mei 2013: crox 436, een instalraam van Bieke Depuydt. Toonmoment van 3d bachelor fotografie Kask. In het hoofdprogramma van 12 mei tot 9 juni een cluster met solo projecten van Alda Snopek, Christophe Lezaire, Ivan Adriaens, Fiona Mackay, Wouter Feyaerts en een in situ project van Sofie Van Der Linden in de kubus. TVF art doc cinema presenteert Phaedra (1995) van Silviu Purcarete. Op 19 mei het derde crox-concert van Talibam!, performing 20th Century experimental graphic scores and modern composition. Het Belgische en luidruchtige Beyt Al Tapes als eerste act.

Mei 2014: Hard Gelag, een project van gastcurator Laurens Mariën met werk van Yann Bronder, Ingeborg Deglein en Bert Huyghe, featuring A Clean Well-Lighted Place, het frietkot van Frituur Roeland. Van 11 mei tot 8 juni Paulien Oltheten & Aukje Koks (NL), Marina Stavrou (GR), Tijana Lukovic (SR), de film We Are All Nathan Blanc van Laura Zuallaert en in de kubus een in situ project van Jolien Collen. TVF art doc cinema met een performance van Jaap Blonk (NL).

LITHUANIA AND THE COLLAPSE OF THE USSR. 2008. Video on monitor, sound, 289 minutes.
505. KOSMOGRAFIA. Een project van Edwin Carels. Oktober-november 2015.
Perstekst: Voor dit epische, 286 minuten lange video-dagboek filmde Mekas uit de vrije hand alle televisie-items over zijn thuisland Litouwen gedurende de onafhankelijkheidsstrijd op het moment dat de Sovjet-Unie uiteenviel, tussen 1989 en 1991. De obsessieve chroniqueur is zelf voelbaar aanwezig, en op de achtergrond laat ook zijn huishouden zich soms discreet opmerken. “Dit werk kan gezien worden als een klassiek Grieks drama waarin de lotsbestemming van naties drastisch veranderen door de onverstoorbare wilskracht van één man, één kleine natie die vastberaden is de vrijheid te heroveren, en dat de steun van de Olympus krijgt in de strijd tegen de Macht, het Geweld, en het Onmogelijke.” (Jonas Mekas)
https://vimeo.com/93625762

From Autumn 2007 the supplies of the crox-bar go via Melanie's World, the night grocer's in Patershol, introducing a nice little range of Saison beers: Dupont, Voisin, Gouyasse, biolégère. Wines on the list are variable. Les Plaisir du Père Guillot is a Côtes de Nîmes, Pago de Ados and Campechano are Spanish wines and Pittacum, made from the almost extinguished Mencia grape, is the odd one out. At the end of 2008 the beers list is getting longer with Martens pils and Orval. Later Karmeliet and Rochefort 10 are added as well.

1996, crox 40. Duo project with Dirk Peers in the basement of Aannemersstraat 54.
In 1998 or 1999 a short ceremony is staged during one of the opening nights, honouring RM as the most loyal visitor of crox. She hasn't missed a single project since the end of 1994.
2003, crox 110. 200 drawings by a total of 25 artists. RM contributes a study after live model. Linear, pure, unadorned.

>Frank & Robbert en Robbert & Frank

2008
1. Conciërge in The Gentlemen's Gentlemen van Brian Getnick en Noe Kidder. One of the lines:
JANITOR: Oh no there it goes!
Actors tumbling down,
Costumes undone,
There's a breast and a thigh,
Still screeching their lines!
As if you could hear them! (p. 18)
2. Robbert Goyvaerts & Frank Merkx: project in de videoruimte. Ze zijn dan net terug van een trip naar New York.

2009
3. Robbert Goyvaerts & Frank Merkx: An Evironment In Yellow And Blue, project in de zaal voorin. Vermelding en foto in Kunstbeeld (NL), waar croxhapox onder de loep genomen wordt in het decembernummer als ik het goed heb.

2011
4. Een van de performers in Manifold, het afstudeerproject van Sandrine Verstraete.

2012
5. Eerste crox-project als Frank & Robbert en Robbert & Frank, in de backspace dit keer. Frank ontwikkelt tijdelijk een passie voor horoscopie en esoterische mikmak.
6. Croxhapox at CanArt Kuurne waar onder andere het houten Googlebouwsel nogmaals gepresenteerd wordt.

2013
7. Brainbox#3, unit 4: F&R+R&F met Benjamin Verdonck en Dirk Zoete. Tijdens het project begint Frank zich toe te leggen op het maken van nepgeweren.

Laureaat 3de editie Curieuscollectie.
BALANCE OF A SILK ROPE
15 – 24 april 2016

606. OFF THE RECORD. August 2021. Coproduction El Negocito Records croxhapox.
Croxhapox invites Johanna Van Overmeir invites Bart Van Dijck, Katinka de Jonge, René Van Gijsegem & Compagnie, Nathalie C hambart, Roeland Tweelinckx, Marie Peeters & Messieurs Delmotte.
Seen near the grounds and shrubs of the festival. Dressed as a Selfie.

Titel van crox 140, een project van Maria Degrève (2005).
Nan-Ping Chang verandert tijdens haar eerste crox-project, crox 149 (2005), in een varken. Ze knort, brult en met het filmfragment, wat de performance afsluit, is te zien hoe ze naakt door een maïsveld kruipt.
Thomas Karz (2005) gebruikt het lekkende dak als uitgangspunt voor een cartografisch werk in situ.
Sacro cranio van Karel De Meester:
metamorfose van een appartementsgebouw in monumentale sculptuur. Christophe Engels (2006) had een foto van het werk gemaakt. De foto maakt deel uit van het project van Armée Leger.

Voor zijn bijdrage aan En Passant (1991) bestelt Edwin Carels in Londen een voorraad rupsen. De bedoeling is dat ze tijdens het project ontpoppen, wat niet gebeurt.

Tijdens 'Borders. What prevents you today?' (2004) maakt CarianeCarianne van de kleine crox-ruimte (later bekend als bar en kubus) een dagelijks veranderend parcours. De kleine ruimte gaat ademen, letterlijk. BORDERS, crox-boek nr 3, documenteert het project. Zo goed als meteen na dit project forceert de artistiek directeur een koerswijziging.

BRAINBOX.

19 maart 2011. Aan de toog komt het gesprek op Cyrillus en Methodius. Een en ander heeft met Over Croxhapox, een project van Daniël Dewaele, te maken. Van Ryssen coördineert de vertalingen. Het Bulgaars is daar een van.

crox-box 19 maart 2011 /fragment/

Cyrrilus en Methodius zijn op een brandstapel geëindigd. Aan
Cyrrilus en Methodius danken we het Cyrrilisch. Twee monniken, daar
hoeft geen plaatje bij, die er op uit gestuurd werden om Oost-Europa te
kerstenen. Van Ryssen situeert het in elfde of twaalfde eeuw, de periode
van het Koninkrijk Kiev, net voor het Moskovitische imperium begon.
Cyrrilus en Methodius werkten een nieuw schrift uit dat naar Cyrrilus
genoemd werd. Russisch en Bulgaars zijn daar afgeleiden van. (...)

Wikipedia dikt aan met volgende gegevens:

Cyrillus van Saloniki (827-869)
Methodius zijn broer
verbreiders van het Christendom onder de Slavische volkeren
in Thessaloniki geboren als Constantijn
stierf naar verluidt in Rome
geen specifieke gegevens over doodsoorzaak
wenste als monnik te sterven 'wat een geestelijke naam vergde'
het werd Cyrillus
hij ontwikkelde het glagolitische alfabet
gebaseerd op het Griekse alfabet
geen woord over Methodius overigens
toen Cyrillus in de versie van Van Ryssen
op de brandstapel eindigde
werd Methodius niet over het hoofd gezien
voor de verandering

crox-box 20 januari 2012 (tijdens 3de solo-project F&R en R&F):

Erina legt uit dat Cyrillus en Methodius
'Methodius,' Simon grinnikt.
'En Methodius hebben ze over het hoofd gezien,' zeg ik.
zich baseerden op het Griekse alfabet.
En ik ken een dame, zeg ik, een Bulgaarse, een prostituée, die zei dat het Bulgaars rechtstreeks van het Cyrillisch afstamt.
Nee hoor, zegt Erina, het Cyrillisch is
Het is een alfabet, zeg ik.
Dat beaamt ze, het zijn lettertekens,
Russisch erfgoed.
het is een alfabet. En wat Van Ryssen zei, dat hij niet exact wist of het 12de of 11de eeuw was. Na Jezus.
Ze baseerden zich op het Griekse alfabet, legt Erina uit, zo origineel was het niet.
En dat ze op een brandstapel eindigden, zei Van Ryssen. Dat wist hij wel.
Een of andere Tsaar, legt Erina uit, vond dat het alfabet wat overbodige letters had. Hij schrapte de i.
Dus toen hadden ze hem niet over het hoofd gezien.
En
die letter, de i, konden ze echt niet missen. Maar die Tsaar vond dus
van wel. En hij schrapte niet alleen de i, nu hij toch bezig was.
En toen vroeg Simon zich af of z'n handtekening op de voorzijde moest, of op de achterkant.
Op de achterkant, zeiden we.

Improvisaties op banjo. 22 oktober 2008, een concertavond van KRAAK. Voor de pauze is er een lezing van Ian Nagoski, na de pauze concerten van resp. Paul Metzger en Ignatz.

crox-box fragment woensdag 22 oktober 2008

20u. De lezing van Ian Nagoski duurt zo lang dat Metzger pas rond
halftien aan z'n concert beginnen kan. Er is aardig veel volk. Marc, die
van een boekvoorstelling komt, neemt wat tijd om een filmpje te maken.
Aan
de bar hangt een ruig en op wat voortanden na tandloze pionier van het
overbehaarde sixties-tijdperk. Hij is straalbezopen, een lieverdje met
stekels en donshaar. En een zwarte teeshirt met THE VIOLENT YEARS in
witte lettertekens. 'Zoek het op,' lalt hij, 'we hebben een website,
zoek het op.'
Ja, ik zoek het op, zeg ik.
Heeft met Nico geslapen, zegt hij.
Met Nico?
Dat zal niet in het Park Hotel geweest zijn.
Trouwens, met Nico, iedereen sliep met Nico.
-Met Nico, gij?
Ik heb met The Stones gespeeld.
Gij?
'Op gitaar.'
We lachen.
'De waarheid, daar ge moet ge veel fantasie voor hebben,' zeg ik.
'Mijn
fantasie,' zegt hij, een weerzinwekkende bekentenis, 'is de waarheid.'
Ik bekijk z'n koolzwarte blik, het slordige kingewas, de rottende
tanden, verneem dat hij in de Van Morrison band gespeeld heeft. Wat een
sukkel. Straks wordt het intiemer en verneem ik dat hij nog met het
paard van de Queen gepoept heeft.
'K'en nog met Brian Eno gespeeld.'
Hij bekijkt me met een vunzige blik, straalbezopen. 'Brian Eno,'
herhaalt hij afwezig, alsof hij op voorhand door had dat dit argument
geen betekenis zou hebben. Een moment later begint hij over
Fingerspitzengefühl en dat Django Reinhardt maar twee vingers had.
Er
komt nog iemand aan de toog hangen, zat als een kanon, de frontman van
Joebox John and The Records. De drummer van zijn bandje kwam later bij
Admiral Freebee terecht. Hé, Yves, en gij nu.
'Ik heb nog met Neil Young gespeeld,' balkt Yves.
Ik begin het op m'n zenuwen te krijgen. Het concert duurt te lang, het is halfelf en ze zijn nog bezig.

'In the series Careful Dressage the mask and the horse are constants. These works came into being after a visit to Mexico. Horse and Mountain Man are the central pieces. In Horse the movement and stillness of a galloping horse come together in one drawing. The inside and outside of the horse also merge. The setting in which the animal stands and moves forward betrays something of a circus, while it appears to trot forward on a sort of podium or pedestal.' [Inge Braeckman on Dirk Zoete, Careful Dressage, crox-book 19, 2014]

77. April 1998. Untitled solo show of Canadian artist Dianna Frid, born in Mexico. Location: Aannemersstraat 54, the 2d crox hide-out, where croxhapox resided from summer 1994 to winter 2000.

Francis Alÿs. Invited to participate in VERF NA VAN EYCK [PAINT PAST VAN EYCK] (2014), which he more or less ignores.

2010. CHARACTERS MAKE STORIES, a project by Stijn Van Dorpe (guest curator) with works by Assaf Gruber, Fiona Mackay, Robbrecht Desmet, Wobbe Micha and Stijn Van Dorpe. Van Micha an O, object in plaster, and a column - or the fragment of a column - with a diagonal throughcut. 

MICHAUX, ZONDERMEER MICHAUX crox 84, solo project van Bart Baele. Een openingsrede. Auteur: van. Als ik het goed heb de laatste keer, tijdens de periode in de Aannemersstraat, dat een vernissage opgevrolijkt werd met een openingsrede.

Als de bomen aan elkaar vastgroeien, let maar op, dan is Michaux in de buurt. Ik ken 'm. Als hij er is gaat het altijd grondig fout.
Het gaat zo: eerst groeien ze vliegensvlug naar elkaar toe, zeker als het kleine bomen zijn, berkjes of abelen. Denk maar niet dat iemand het probleem ziet aankomen. Niemand merkt het. De takken schieten als slangen de hoogte in en lap, dan gebeurt het, als ze de tak van een andere boom ontmoeten, er bijna tegen botsen, dan smelten ze of ze doen alsof ze smelten en ze gaan over in die tak, veranderen daarin.
Er is weinig met zekerheid te zeggen over het werk van Michaux. Zijn botanische notities zijn onvolledig maar laten geen speling toe. Takken wippen van de ene boom naar een andere boom, en dat gaat zo het hele bos door. Ook binnenskamers: enorme smeltplassen van meubilair en kunstvoorwerpen verharden tot een ondoordringbaar tapijt of rollen zich op tot braakballen. Maar soms vloeit het meubilair gewoon onder de deur door en dondert dan omlaag in het trappenhuis als een tropische cataract. En het huis verandert geleidelijk in een peilloze diepte. Zelfs als de huizen openspatten is er niemand die wat merkt. Zo is 't nu eenmaal met Michaux, alles gaat z'n gangetje, niemand merkt wat. En zo is het ook gesteld met de vingers van burgerluitjes, als zij aan de rand van de weg met elkaar staan te praten. Geven ze elkaar een hand, dan wippen de vingers van de ene hand over op die van de andere hand, overigens zonder dat een van beiden heren het merkt. Dan schroeft de ene heer het hoofd van de ander af, en ook dat merken ze niet. Reken maar, die Michaux, daar kan ik een boek over kwijt, zo'n schoft is 't ie. En de ander schroeft het hoofd van zijn gesprekspartner af - en nog altijd hebben ze 't niet door. Ze verwisselen de hoofden alsof het werkelijk niet uitmaakt hoe ze er bijlopen, en gaan er dan vandoor.

Ook met deuren is het zo gesteld, net als de geslachtsdelen van typistes, dichteressen en etalagejuffers, als ze copuleren, men kan er niet echt op vertrouwen. Maar ook met een Kapitein ter lange omvaart of een Majoor of het Hoofd van een plaatselijk postkantoor moet men opletten: tijdens de geslachtsdaad wisselen de geslachtsdelen opeens van plaats, als sabbelende beekjes die voor je ook maar wat merkt met luid en rommelend geraas over je heen donderen - zodat het Hoofd na de geslachtsdaad de vagina van het wijfje mee uit wandelen neemt en er geen erg in heeft. En het wijfje heeft zijn apparaat hangen, en dat merkt ze evenmin, en ze schenken elkaar ook tal van andere lichaamsdelen, en niemand merkt wat. Het is ook altijd min of meer hetzelfde ritueel. Telkens opnieuw muteren ze. Als ze elkaar zoenen wipt de mond van het mannetje op het gezicht van het vrouwtje en omgekeerd, zodat de meesten in een onophoudelijke storm van verwisselingen door het leven kruipen, nu eens behaard, dan weer niet, soms met een uitmuntend cijfer voor chemie, dan weer voor taal.
De beroepsbezigheden gaan zo'n gang dat men als buitenstaander gewoon de tijd niet heeft om het bij te houden of zelfs maar vast te stellen wie met wat bezig is. Ondertekent een stadsambtenaar ook maar 1 enkel document van bijvoorbeeld een weduwe, dan neemt hij ogenblikkelijk al haar kenmerken over, niet alleen het dossier maar ook alle plannen die ze had. En in die bevrijding van het emotionele, wat zelden langer aansleept dan enkele seconden, gaat hij compleet uit de bol.
Maar o wee als die bol ook maar ergens of op welke wijze ook een andere geometrie ontmoet!
Het potentieel van al die ogenblikken en verwisselingen van ogenblikken is hallucinant. Voor men 't weet is 't gebeurd, en de verwisseling is zo drastisch dat men ze over het hoofd ziet.
Daarom, wie aan Michaux wil beginnen kan ik maar 1 goede raad geven: doe het niet. Voor je 't weet loopt alles in het honderd.

548. THE AUTHOR THE THIEF. Janes Zeghers & Jonathan Michels. Performance on Saturday 7 October 2018, at Zilverhof 34. Jonathan, student at Luca School of Arts and one of the pupils of Peter Morrens, introduced the project a couple of years earlier: An enormous amount of drawings he had made, which he finally indeed would publish as a book, but meanwhile he had come to the idea to do a performance with it, not doing that performance himself, Janes would be the performer. Janes would get to the drawings One by One and prick them to the wall, One by One, and this would go for at least Half of a Whole Day.

crox 14, March 1991. Paintings and objects. One of the last projects at the first location close to St-Jacobs.  

crox 193-I. A duo project by Johan Joos and Christ Michiels in the cube space, November 2006.

crox 458, February 2014. Works by Jonas Vansteenkiste
and Veerle Michiels in a production without title curated and coordinated by Dries Douibi. The other artists are Fabrice
Pichat, Annelien Vermeir, Benjamin Verhoeven, Berten Jaekers, Jasper
Rigole, Hou Chien Cheng, Philippe van Wolputte, Stephen Verstraete and  Meggy Rustamova.
During that period, Spring 2014, JV en VM also participate in a project at Vrijstaat O.
_MG_9031 foto: cac

2015. Performance tijdens de openingsavond van Kosmografia, een productie van Edwin Carels. Leest voor uit het Googolplex project van Various Artists.
2016. Concert, 10 februari. Een set met materiaal uit Beneath Discordant Skies. >BLURT

5-2-16
Ted, Here something what may be called an update. One. We have the drum thing. As I told you. A drumset meant for jazz performance so I guess anything Jake needs. Two.
We have anything else. Not for free. We need to pay 300 euro for it. So Blurt @crox indeed puffs up 450 euro, But no worries. We look forward to the concert and that's it. Three.
Time schedule set-up: in between 5 and 6 o'clock. Peter (the bloke swooping in with all the material) offers a helping had as well. We couldn't have had anything better I guess. He's a professional. It makes 300 euro but it offers just a perfect set up. And I guess Peter just as good looks forward to the concert.
5-2-16
Laura! Thanks for latest update - I'm looking forward to ext Wednesday evening! But I don't quite understand your references to euros - 450? Then another 300? In fact as I understand it nothings been mentioned about the financial aspect other than people will be paying 10 euros entrance? O! Please enlighten me about these prosaic matters! Spell it out to me! What are the overheads finally? Are these costs covered by admissions? Likewise the hotel?
Jake left the band over 20 years ago! David Aylward's the drummer! And he's terrific! Best, t
5-2-16
Ted, the 450 euro is our bill: 150 hotel & 300 material and set-up. We pay for that. Blurt has the tickets but I anyway suggest that if around 100 people would attend the concert, which I doubt, we split the tickets in 750 Blurt ad 250 crox.
But it won't have 100 attendants. 50 or 60 seems more likely. I suggest that up to 750 all ticket income goes to Blurt,
and that we consider, if it would get more, to have some of that ticket income for croxhapow as well, to make the invest a bit milder. It's not that important an issue. We gladly make the extra cost.
The thing I wrote is nothing else but a note on that extra cost. We indeed couldn't get the material for free. Likewise with Peter the set-up may be just as comfortable.
5-2-16
Absolutely brilliant, Laura, you're a Star! A Hero Of Blurt First Class! t
9-2-16
Laura if you have a mo pls send me directions to the hotel, and the way from there to the venue... Thanks in advance! t
9-2-16
Ted, well, what you could do is the following thing: you will arrive at Gent Sint-Pieters, the main station. From there you take the train to Antwerp and you get out at the first station, Gent Dampoort. Croxhapox is near Gent Dampoort. You could phone me just before you get on the train to Gent Dampoort. Then I wait at the entrance of Gent Dampoort. But,
it's just as easy to walk from Gent Dampoort to croxhapox, it's a two minutes walk. The street you need is Lucas Munichstraat. It is one of the streets going directly towards the city. If you get out at Gent Dampoort.
The other one going directly towards the center is Dampoortstraat. Which is a shopping area street.
Anyway, it's easy to get from Dampoort to croxhapox. There we meet. Let's say half past three. And then I explain how to get to the Hotel. Which is just as easy. I will be at croxhapox around half past three. Then the only thing I need to do is getting some extra beer.
Actually I can't decipher the phrase: if you jave a mo... What's a mo?
9-2-16
Jave a mo? Have a mo(ment) - pardon me!
ok we'll make our way to the venue, no need to meet us! Arriving at 14h05 at Midi we'll take the first train to Dampoort - see you soon! t
9-2-16
Right. Very good. I'll be there around three.
The drum we got is a Sonor Swinger from 1975.
It's not the drum The Singing Painters used to perform with. Merlyn bought the thing a couple of months ago.
The Singing Painters, as I mave have mentioned once, is a Two Men Unit now, Merlyn and me. It used to have Michaël Borremans on guitar, but Michaël quit in 2010.
Moreover I'm absolutely ecstatic about the Blurt guitar. Blurt is terrific in all its features but what a sound that sound of the Blurt guitar. I love the Berlin 2012 concert.
Apart from the drum, as I mentioned, Peter, a Punk Sound Engineer, will do the sound-check. He is informed on all what you need and will be at croxhapox at 5 o'clock.

2010. TVF art doc cinema, presentation 12: DANCE. "Broken" by Jean-Hugues Miredin, performed in 2004 in the Danish "Kanonhallen" at the occasion of the Jungehunde festival [Young dogs festival].

Misschien had hij geen tijd of zo.
Misschien had het anders gekund.
Misschien is het een afdruk van wat anders, misschien.
Of is er wat anders misshien.

Mister Cremers, mister Van den Eynde,mister van Goethem, mister Vissers, mister Behaegel and mister Van Speybroeck, all of them members of De Onderneming [The Enterprise]. The collective is furthermore composed of a trainee, trainee Devos, and a lady, misses Niks [Nothing].

crox 110, Basics 1 (2003). Mayonaise-flower (mayonaise on paper).

crox 188, Brainbox unit 2 (2006). Trio with Thomas Bogaert and Evert Defrancq. > Images and text in the brainbox file.

Two interventions: 'Docteur Fumeur', a videofilm from 2004 - projected in spatial counterpoint with the works of Evert and Thomas - and an in situ work, the surrealistic assemblage of a chair and a turntable.

 

 

 

1996. crox 51, Open Deuren. A presentation with colour photos in Wolterslaan. As I remember, the pictures were very interesting. TM, deceased in 2005 or 2006, apparently never continued his artistic work afterwards.

MANIFOLD, crox 353, Sandrine Verstraete: een iconografisch merkwaardige verwantschap tussen het beeld dat SV creëert in het laatste fragment van Manifold - Yinka Kuitenbrouwer, de performer, in een zwarte jurk: een stevig koord dat aan het plafond vastzit, snoert om het uiteinde van haar lange haardos - en een werk van Michaël Borremans uit 2010, voor het eerst publiek vertoond in Zeno X Gallery in 2010: halfnaakte vrouw met lange haardos die met een stevig koord hoog boven het model aan het plafond vastzit.

HIF, crox 366-1, Johanna Van Overmeir. April 2011. Actie in de backspace waarbij de aanwezigen die dat willen als model fungeren.

"Een model moet vaak niet veel doen. Het is zijn/haar aura, wezen, manier van zijn dat de kunstenaar intrigeert en inspireert. Het is de wisselwerking tussen het kijken en bekeken worden op de plaats waar de creatie plaatsvindt en in de biotoop van de kunstenaar. Het is het onthullen op een directe, maar ook spontane en natuurlijke manier. ( ) De Portugese titels hebben steeds een verband met zijn model: 'Palhaço' betekent 'Clown', 'brincadeira' staat voor 'spel' en 'speelgoed'. Het is namelijk al 'spelende', door op elkaar in te spelen, door actie en reactie, interactie dat het model de kunstenaar prikkelt, inspireert en waarop de performances op een organische en natuurlijke manier in het atelier gestalte krijgen. Daarbij is de directe observatie een hoofddoel." Uit Components for distribution to the other side de kunstenaar en zijn model, tekst Inge Braeckman; Careful Dressage, crox-boek nr 19, Dirk Zoete, blz. 233.

Das Modell, een video van Florian Gwinner uit 2006. --> Gwinner

-->Luetta
-->Zondagsdenkers, De
-->Zurita

2006, Saturday 15 April. Vocal performance during opening night of crox 174, PRENUW / ONGEWENST MONUMENT, [Prenuw/ Unwanted Monument] a presentation together with Tinka Pittoors. The performance consist of a vocal improvisation on a text by Tinka Pittoors.
2007. crox 204, The Medium. Monodrama for mezzosopraan by Peter Maxwell Davies. Two performances: Thursday 29 and Saturday 31 March.

Korte residentie en presentatie van Neel De Bruycker en Guus Van der Velden (NL), Master Beeld & Installatie Kask. 13-16 maart 2013, Offside.
Guus toont volgende werken: A Catalan's Conjecture, The Triumph of Art, He Does Like To Repeat Himself, Feestje, Puch Berg Basisschool, Mode d'emploi, Installation Lap, Team Leader en A Show About Nothing. Neel: For Him & For Her, 25 cl, Taart, Wezenberg, High Five!, Tattoosh, Olympics, Poepeiland, Zee, Rozenhof, De grote sprong, Cruise, Keuken, Maternity World, Hula Hoop, T2-cabrio, Buen appetit, Spoiler Alert, Een romantische date in Brugge, Vroem vroem, Hokusaï, Zondag, Brug en ook nog een werk zonder titel.

TVF art doc cinema. DIVAs, een compilatie met sound performance van onder andere Greetje Bijma, Maja Ratkje, Hanna Schygulla, Isabeella Beumer en Meredith Monk & Vocal Ensemble. Opname uit 2004 in Kanonhallen & K.I.T. in Kopenhagen.

Zaterdag 30 augustus 2008. Concert tijdens de openingsavond van een groepspresentatie van het Brusselse CCNOA, een gastproductie. Lawaaierig groepje met onder andere Tilman op saxofoon.

De monochromen van Marc Angeli (crox 70 - Schilderkunst Hedendaags Belgisch). Met pigment en honing op paneel aangebrachte monochrome vlakken.

'Eigenlijk maak ik steeds monochromen: het afgebeelde verguldt de pil.' (Johan De Wilde, PARTICLES p.27)
De 3-dimensionele monochromen van Ward Denys (crox 75). Witte objecten.
Matgrijze betonsculpturen van Dirk Zoete (crox 211).
De achterzijde van de flyers voor de projecten van Dirk Zoete en Peter Morrens: monochroom biljartgroen.
De monochromen van productiehuis Vervaecke (Verzamelwoede 2007) zijn weliswaar monochroom maar hebben een ander uitgangspunt, ze zijn bedoeld als fond voor de vele honderden genummerde en op een iconografische manier repetitieve schilderijen van het kunstenaarsduo Lieven Cateau en Anneke Van Nuffel.
Een monochroom rood beschilderde affiche, een werk van Jan Wiels dat deel uitmaakt van het eerste project van WELD, november 2006.
De monochromie van een lege bladzijde. Het begin. Van het brainboxterritorium, eerste editie, nadat Pieter Vermeersch er aan de slag ging. Van een zwarte bladzijde.
Het monochrome blauw van het crox-uithangbord.

De monochromen van het CCNOA-universum. Niet zelden wekt monochromie de indruk of althans het beeld van een ter plaatse trappelen in het schilderkunstige moment. Interessant: toen ik in Amsterdam een van de vele zwarte vierkanten van Kasimir Malevitch zag, bleek het craquelé zo nadrukkelijk en alomtegenwoordig dat het zwarte een gecraqueleerd vierkant geworden was, het craquelé van een oude, dorre muur.
Persoonlijk heb ik steeds weer een sensatie van Uebersensualieit bij het eerder vermelde werk van Marc Angeli. Wordt het heel erg vlak en mechanisch dan heb ik er meestal geen zak aan. Eenzelfde sensatie heb ik als een huis in de straat waar ik woon gerenoveerd wordt en de gevel opeens spekglad één kleur biedt.

k idyllische tendens naar het monochrome (uit Waadruim: legenda, crox-boek nr 7, Nicolas Leus: lijst 5)

Based Painting, een door Dieter Durinck en Vincent de Roder samengesteld groepsproject, december 2014. Monochromen van Tim Onderbeke.
Foto's (afdrukken, prints) van Sébastien Bonin die zich tot één kleur beperken.

2007. crox 205, New American Story Art, een project van Larry Walczak van Eyewash Gallery (Brooklyn, New York).
In het voorstel uit 2005 wordt Monovich als volgt aangekaart: 'EDWARD MONOVICH from Boston, Massachusetts creates elaborate drawings on graph paper that address topical issues, particularly geo-political realities cast against the thin veil of suburban privilege. His drawings depict figures in landscape settings, where the environment acts as container for seemingly disparate elements. Here, the landscape becomes the infrastructure for open-ended narrative content.'

The Monthly, 'one of Australia's boldest voices, home to the finest writers,
journalists and critics', publiceert een rijk met foto's gestoffeerd artikel van Adam Geczy over Remember To Forget The Congo (2010). -->Geczy
www.themonthly.com.au

2007. crox 186, 'What about Croxhapox'. Mail art call, coordinated by Frips and Marc Coene. Emilio Morandi (no idea if he is a relative of Giorgio Morandi) is one of more than 200 correspondents. Lives in Ponte Nossa, Bergamo, in Via San Bernardin.

1997. crox 70, Schilderkunst Hedendaags Belgisch.

BRAINBOX /first edition/, unit 3 (2006). Johan De Wilde, Peter Morrens, Ward Denys.
crox 211, solo project (2007).
crox-cards 55 and 56 (2007).
crox-boek nr 10 (2008).
BRAINBOX /second edition/, unit 4 (2008). Deborah Delva, Griet Dobbels, Peter Morrens.

BRAINBOX - unit 3 / fragment of the text/

12:50 /day 41/
johan, peter /thomas böing (crox 191)/

They are busy on the terrace. Peter has rolled up the sleeves of his green shirt. Sunlight. Autumn sun. A dog inspects the roof. 

Crox3 has been emptied almost completely. Anton's ytong construction is greased with clay. Lines of chalk indicate where the apparatuses of unit 2 were. A roll of foil stands abliquely against the wall at the right. On the black table, now close to the sliding door of the office, are the leftovers of a lunch. 
Johan drags an electric drill to the terrace. They are constructing a floor here, using the entire supply of 20 mm mdf: the roof tarrace is transformed into a room.  
In the large space clear daylight comes in. In the mirror of the lighting a green spot; Peter's shirt. He handles the drill, making the wooden floor more reliable. The supply of mdf is halved; large parts couldn't have been lifted to the roof through the staircase. 
Johan descends the stairs, fumbles in a box and finds a screw.   
An aside: the e-mail address of Lucia, is it chinkicheinli or did she meanwhile change to another address? He disappears to the upper deck. He's is back in less than the blink of an eye. Now it's a cutter. He puts the sharp knife on the workbench in the corridor, and walks to the far end of the large space.  
Peter is squatting on the upper deck, busy reinforcing the wooden terrace floor.  
Johan carries four brownwashed planks. Above, in the full sunlight, the uncoloured side lights up milkwhite. 
‘We must make sure that...,’ remarks Peter.
‘True,’ admits Johan.
‘...The lateral one. But then... Then the third plank has to...’
There is a problem. ‘Ai ai ai,’ oracles Johan, ‘...ah!’ He feels the underside of the floor covering.
’Oof. There's something under it...’
‘What?’ Peter seems not to get exactly what the other means.
‘Ther was something below.’

Suddenly there are footsteps in the corridor.
Thomas Böing enters the large room. He follows the current author to the terrace where Johan and Peter are occupied.

‘Fabulous isn't it, that ‘movie’-English,’ Johan is grinning.

2009. crox 289-2. TVF art doc cinema. A series of film documentaries of performances by Alvaro Restrepo, WORST art group, Henning Frimann/Pierre Oliver Jorgensen and David Moss. Moss's fragment is recorded in Berlin during a poetry festival. Concrete poetry, syllabic sound performance.

Musées et expositions: Les oeuvres d'art, ont-elles un sens? 'Je ne me souviens plus de la totalité des artistes, mais il y avait Bismuth, Kader Attia, Abdessemed, Come Mosta Heirt (prof de la fac :) ), Toguo, ...' (fluctuat.net, Forum fluctuat - Arts et spectacles - via Google)

 

[Musea and exhibitions: Do works of art have meaning? 'I can't recall all the names, but there were Bismuth, Kader Attia, Abdessemed, Come Mosta Heirt (professor at the university :) ), Toguo, ...' (fluctuat.net, Forum fluctuat - Arts et spectacles - via Google)]

 

 

 

 

 

 

Mr. Probe says Hello.A musical performance with lots of attention for space, motion and electronics.
Mr. Probe is Marieke Berendsen (NL) on violin and Bruno Nelissen (NL) on e-guitar. Dated 17 October 2009.
Berendsen and Nelissen present a chock-full programme of works by Frank Crijns, Nico Sall, Merijn Bisschops, David Helbich, Bruno Nelissen and Simon Steen-Andersen.

crox-box weekendalphabet (7)

Van Ryssen about the concert on Saturday night: 'You've missed something, I'm sorry to say. Brilliant concert. Contempory classical, with at least three really interesting and original pieces. Some of the composers were there. Moreover: some thirty visitor half of whom had never been in crox before. As far as I'm concerned this is something which can happen more often. Managed the whole thing together with Mirk and had a very agreeable and easy-going collab with Bruno and Marieke.' And he adds: 'I do hope you too had a nice evening there in France.'

2010. TVF art doc cinema, presentatie 12: DANCE. Thaïse performer. Tijdens de jaren zeventig studeerde ze Chinese, klassieke en traditionele dans, lees ik op de website van de Folkwang University of the Arts. Later studeerde ze in New York en in 1981 vervoegde ze als soloïst de Hong Kong Dance Company.
Het document in het TVF archief is een registratie van Cursive Script (2000). 'As its mane suggests, the dancer moved so beautifully that the dance was as striking as the power of writing cursive Chinese callicagraphy in the air.' Anneke Patria, Night and Day Magazine (from the site of Folkwang University of the Arts)

Awaking in a Dream, een performance van Mui Chuek-yin uit 2003. TVF art doc archive.

2007. Een étagère met broodpantoffels, tijdens een project van Dirk Zoete, en als gevolg hiervan het muizenorgie.
2013. MUIS, titel van crox-boek nr. 18, een project van Jan Op de Beeck. Joris De Rycke zorgt voor de opmaak van het smalle, langwerpige boek.
2006. Decision. Een muis staart met contemplatieve gretigheid naar het muizenvalletje. Een tekening van Thomas Böing die in Notes figureert, het 4de crox-boek.
1997. Een dikke, harige, door de wol geverfde ateliermuis met een kleur van bordkarton.

Aire de Zwalm. 607 Kunst & Zwalm 2021.

Scan 1.jpeg

from the catalogue Museums of Belgium is één van de noemers waaronder Julie Lesenne en Matthias Nuytten werken. In hun werkproces gaan ze een relatie aan met een oorspronkelijke omgeving, waarbij ze observeren en analyseren hoe dingen er zich tonen. Deze waarnemingen monden uit in installaties van uiteenlopende media die een radicale ingreep vormen in die omgeving.
Schijnb aar absurd en tactiel ontkrachten deze tijdelijke ingrepen de vooropgestelde manieren van kijken en ontbloten ze een verrassende complexiteit van economische, vormelijke, historische en magische onderdelen. Door te kiezen voor ontmoetingen in een dagelijkse context, toont Museums of Belgium zich kritisch tegenover institutionele mechanismen die voorwerpen afzonderen van de manier waarop ze worden gebruikt.
Hun werk nodigt toeschouwers uit om mee te werken en de verzameling waarnemingen verder uit te breiden.

Sami en Saifalislam Firwana leren Museums of Belgium vliegers maken in 'Aire de Zwalm'. Dit wordt als een open atelier ontwikkeld voor en tijdens het festival, als een associatief, performatief verhaal over de ruimte, burgerschap en het poëtische potentieel van het aanleren. De lucht boven Zwalm functioneert er als onopgeëiste ruimte, die als achtergrond, zo gedacht, niet onverhevig is aan functionele, poilitieke of ideële verwachtingen. Msschien omdat de wetten van de fysica overal gelijk lijken, misschien omdat de lucht van niemand lijkt, misschien door dat blauwgrijs. Maar net zoals Museums of Belgium een denkbeeldig, onbestaand en toch logisch instituut vormt, zorgt de vlieger die zo gemakkelijk zo hoog vertrekt ervoor dat de vliegeraar daar zelf ook een beetje is, naargelang de weersomstandigheden. Met het vliegeren en met het aanleren lijkt het alsof we kunnen zeggen dat die lucht de onze is.
Een publicatie van de ontwikkelde verhaallijn zal verkrijgbaar zijn v anaf oktober 2021.

from the postcard Vliegen is altijd een beetje dromen.
Waar droom jij van? Teken of schrijf –thuis of ergens anders– je droom op een papiertje en stop het dan zeeer goed weg. Als je groter bent kan je nog eens kijken wat je droom was toen je kleiner was.

crox 63. 2 tot 11 mei 1997. Project in het souterrain van Aannemersstraat 54. 3D, KASK. Er is een priktekening, waar GM er meerdere van heeft maar er wordt er maar één getoond. Er is een ready-made, een etui met regenjekker, die in de doorgang komt te hangen. Er is een grote, uit klei vervaardige schaal. Kort project tussen de presentaties van Thomas Hauser (DE) en Dre Devens (NL) door.

schilderen en tekenen op muren en aanverwanten

Barath, Kati (DE). crox 249 (2008). Een muurschildering met zwarte acrylverf.

Beverhoutplein 7, muurschildering in het trappenhuis. Op het tweede een strak en veelkleurig geometrisch ruitpatroon op witte fond, op het eerste een min of meer identiek ruitpatroon op zwarte fond. De croxruimte aan het Beverhoutplein, op de eerste verdieping van huisnummer 7, kon niet betreden worden zonder aan de muur met zwarte fond te passeren. Uitvoering: van. Realisatie: 1989-1990. Vernietigd in 1991 tijdens de grondige verbouwing van het pand. Gedocumenteerd door Edwin Carels en Guido De Bruyn.

BRAINBOX2 unit 2. crox 277 (2008). Christophe Lezaire, Marina Yee, Stijn Van Dorpe. Het is Marina die op het idee komt om de houten wand achterin de zaal roze te schilderen. Eerst is er ook wat tekst. Daar stappen ze van af. Het einderesultaat is een egaalroze wand, wat meegaat tot unit 4.

Cardoen, Philippe. crox 280 (2008). GM-project. Op tussenwand aangebrachte muurtekening. Meneer Cardoen ziet later wel over het hoofd om het werk te verwijderen.

CarianaCarianne (US). crox 118 (2004). De muren: begrenzing en huid van het project.

CCNOA. crox 269 (2008). Door CCNOA gecureerd groepsproject. Muurschildering in de corridor. Wie de auteur is, herinner ik me niet.

De twaalf werken (2010). Toonmoment van Meesterklas 5, Sint-Lucas Gent. In de zaal achterin brengt een van de studentes een wandbrede en muurhoge muurtekening aan. Het werk stelt voor een bos met zwarte, bladerloze bomen en hier en daar het silhouet van een rood figuurtje. Broodpapje in een klos van takken. Ook op de door Joris Van der Borght gemaakte schuifdeur wordt een muurtekening aangebracht.

Dewaele, Daniël. crox 370 (2011). Geplotte kleefletters op de muren van de zaal voorin, verste zaalhelft. Naar 10 talen getransponeerde versie van een tekst over Croxhapox.
crox 303 (2009). Identiek procédé, dit keer op de ruiten van Onderstraat 26. Een instalraam.

Geczy, Adam (AU). crox 335 (2010).
Remember To Forget The Congo. Locatie: zaal achterin. Alle muren zwart
geschilderd tot een hoogte van plusminus 2m50. Gedurende vijf dagen
brengt Adam Geczy met wtte verf de tekst van Voyage au Congo van André
Gide op de zwarte muren aan. De performance is te volgen via livestream.
Het oorspronkelijke plan was om de volledige tekst aan te brengen en
door te gaan met de performance tot de muren weer volledig wit waren.
Het wordt 5 dagen en een 50-tal bladzijden. http://voyageaucongo.blogspot.com

Goyvaerts, Robbert >Robbert & Frank

Kunstkrematorium. crox 371 (2011). Zelfde periode als het project van Daniël Dewaele. Andere zaalhelft. Geplotte kleefletters op de muur voorin. De tekst levert een min of meer didactische opsomming van bedenkingen over de betekenis en het nut van het Kunstkrematorium. Project gecoördineerd door de Berlijnse galleriste Julie August.

Leus, Nicolas. crox 314 (2009). Zennestraatproject, tweede periode. Muurschildering met
bleekbruine smurrie. Het zou om verf gaan. Leus heeft de verf op een
plek in Anderlecht gekocht. De verf is van zo'n bedroevende kwaliteit
dat er weinig mee aan te vangen maar een mens zou Leus niet zijn als hij
er toch wat mee deed.

Merkx, Frank >Robbert & Frank

Robbert & Frank. crox 294 (2009). Rode tape op muur. Het project is in de Thomsenruimte.

Schacht, Kelly. crox 277-9 (2009). Brainbox2 unit 9. Een tekst in de corridor, wit op zwart.

Schulze, Oliver (DE). crox 249 (2008). Werd door Kati Barath uitgenodigd om deel te nemen aan haar tweede solo project. Een van de ingrepen is een muurschildering met ecoline. We slagen er niet om het ding te verwijderen. Oliver is er het hart van in. Een jaar na de feiten komt Tim Onderbeke met de oplossing. Z'n vader werkt in een verffabriek. Ze brengen een stevige primer aan en werken het af met een laagje witte muurverf.

Stoop, Joop (NL). crox 271 (2008). Brengt met verf tekst op aan op de houten tussenwand. Best een klus om dat weer proper te zetten.

Van de Putte, Bob. crox 372 (2011). Project in de kubusruimte. Bob brengt de titels van de werken met potlood op de muur aan, naast, onder of boven het werk.

Vande Veire, Maud. crox 277-3 (2008). Brainbox2 unit 3. Een muurcollage met tekeningen, quarto, over de totale lengte van een van de muren in de zaal achterin. Unit 4 versnippert de tekeningen en unit 5 stopt ze in de houtkachel.

Van Dijck, Hannelore. crox 360 (2011). Project in de kubusruimte. Op het idee van badkamertegels gebaseerde geometrische houtskooltekening op 3 wanden van de kubusruimte. Min of meer verwant aan de door van gerealiseerde muurschilderijen in het trappenhuis van Beverhoutplein 7.

Van Swaef, Sven. crox 315 (2009), een project van Michel Couturier. In de
zaal voorin wordt een gyprocwand gebouwd. Van Swaef rijdt met z'n
antiquarische Citroën DS patat tegen het muurtje aan, en jawel, gaat er
dwars door. Met boter had het net zo goed gekund. Geen muurtekening in
de gebruikelijke zin des woords. Dat wordt van Van Swaef niet verwacht
en van Couturier evenmin.

Vermeren, Karen. crox 306 (2009). Inversie van het procédé. Karen Vermeren maakt schilderijen die specifiek met de structuur van de ruimte te maken hebben. In de schilderijen zit telkens een in situ kopie van de ruimte en ze brengt ze ook aan op net die plek die overeenstemt met het areaal van het schilderij.

Vosters, Vadim. crox 277-10 (2009).
Brainbox2 unit 10. Muurschildering met de lichtdonkercontrasten van een
meervoudige diaprojectie. Enorme ingreep waar een glazen wand van maar
liefst 9m bij kijken komt. De Verbeke Foundation springt bij.

Wolff, Renate (DE). crox 122 (2004).

600. Christoph & Sebastian Mügge. HARIGE AANGELEGENHEID. Locatie : Graffitistraat [Werregarenstraat] 9000 Gent. 28 november – 1 december 2019. Curated by Anyuta Wiazemsky Snauwaert & Samira El Khadraoui.
txt In their project “Harige aangelegenheid“, the German-Swedish brothers Christoph and Sebastian Mügge decided to create a thought-provoking installation made mainly out of human hair that was donated by a local hairdresser in Ghent. Hair is a new material to work with for the artists, and was of interest as it is, beyond doubt, an integral part of all humans that might be perceived as desirable and, to a certain extend, even challenging and subversive as it got the potential to corrupt high moral standards in the eyes of some religious groups who therefore decide to prevent the exposure of hair in public. At the same time hair can incorporate negative connotation as it might be considered repulsive, especially if the owners are unknown and the left-overs are re-arranged in a new context.

Furthermore, hair can represent both a very personal liberation and the search for identity and belonging like in the Hippie movement, or highlight the need for control and blatant aggression as part of punishment strategies and disciplinary force that have been examined by numerous authoritarian states throughout history.
Piles of hair from different humans can provoke strong feelings and reference the unwanted, cultural hygiene and normalisation- dark images of prisons and labour camps might pop up in our collective consciousness.

And indeed a substantial quantity of hair got strung to an iron fence halfway above-mentioned location downtown Ghent, half up the wall, securing a widowed window from other unvoluntary patchwork. And it remained there for a couple of days.

A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z