Peers, Dirk (1957-2003)
crox-card 71 les choses23, solo project: De Maaltijd - december 1994. Openingsrede, DE MAALTIJD, auteur: van.
A. 'Eet van deze waarheden zoals de oude koningen deden.
Zoals de oude koningen deden. Eet.
Eet van deze mist van waarheden. Met deze spooksels van de menselijke geest, vergiftig u.
Eet van deze oneetbare waarheden, zoals de oude koningen deden, in een decorum van spektakel, ritueel vermaak, volks, met glimlachende wonden van woord of wapen, met triomfantelijke grootspraak,
met triomfantelijke grootspraak sprekend over de hebbelijkheden der liefde, over
staatsbelang, vaderland, heldenmoed.
Eet. Proeft allen van dit hart, van deze bewonderde gestalte.
Eet.'
Werkversie van de eerste openingsrede in de historiek van croxhapox. Aan de uitnodiging van crox 23 werd volgende tekst toegevoegd:
'Het werk van Dirk Peers onderscheidt zich van ander werk door het onbetwistbaar simpele feit dat het werk van Dirk Peers is. Wat niet van elk kunstwerk gezegd kan worden.
Dirk Peers adopteert voorwerpen en maakt er peersobjecten van. Met deze peersobjecten dringt hij de huiskamer binnen en maakt er een peerskamer van. Wanneer de argeloze bezoeker de peerskamer betreedt, hetzij door middel van een voorwaarts schrijdende tred, hetzij door zich zijdelings of achterwaarts te bewegen, ontstaat op slag van rust het peersverband.'
B. De eerste openingsrede, die van crox 23, is een tweespraak, afgerond met het onder A ingevoegde tekstfragment. De eerste openingsrede is een duet:
hij: Ik zoek een passend referentiekader...
zij: Wat?
hij: Om de tentoonstelling in te leiden.
zij: Wat valt er in te leiden. Of, liever...
hij: Hoort u mij zeggen dat ik zo'n inleiding levensnoodzakeijk vind?
zij: ...wat valt er te zeggen.
hij: Integendeel.
zij: De kenner zal het werk zus plaatsen of zo, met de lobbal van een frons als vergelijking.
hij: Ik zoek een passend referentiekader, tekst.
zij: Een tekst.
hij: Of zal ik de presentatie inleiden met
zij: Met een citaat.
hij: Het leek mij bijvoorbeeld wel leuk om
zij: Met een citaat. Makkelijk uitvouwbaar en na gebruik net zo makkelijk op te vouwen. De wereldliteratuur, het grote daarbuiten, alles wat we weten verdicht tot
hij: Het ene oor in het andere oor uit. Matige luisterbereidheid die ik bij het nekvel grijp, veelbelovende aandacht met een lucide knal met een lucide knal pats tegen het plafond getorpedeerd.
zij: Op lange avonden als deze is het een veelbelovend begin.
hij: Het kan tegenvallen.
zij: Met het verstand op quasi nul, en met geen andere melancholie dan wat je zo al had kunnen doen, dan valt het mee.
hij: En het citaat?
zij: Je doet alsof je iets belangrijks te zeggen hebt, iets dat alleen voor deze gelegenheid bedacht werd.
hij (kijkt op een papiertje): Van een knettergek genie. Zo heb je er een op elke straathoek. (kucht) Hij vist het uit z'n broekzak. Niet omdat hij geen zakdoek bij zou hebben. Nee. Het zit anders.
zij:: Op lange avonden als vandaag, als het veelbelovend begin
hij: Maar het kan tegenvallen, toch, ook.
zij: Ik zak weg in de denkbeeldige clubzetel. Het verstand staat op nul. Ik heb geen idee wat ik met deze avond aan moet.
hij: En dan komt het citaat. (...)
crox 40, project met Ruth Mentens - maart 1996. Tijdens de openingsavond was er een performance, “Het Mosselpannetje” en een solo optreden van Raymond Van Het Groenewoud.
crox 51, Open Deuren - 1996.
crox 80, solo project - juni 1998. Simultaan met solo projecten van Ignace De Vos. Recensie door Edith Doove.
crox 104, De eerste 10 - zomer 2000.
crox 120, hommageproject i.s.m. In Den Bouw (Kalken) en Galerij Jan Colle - mei 2004.
crox 145, BASICS 2 - juni 2005. Werken van Dirk Peers uit het crox-archief.
crox 145-II, sequel BASICS 2 - april 2006 (Oudenaarde).
Verzamelwoede (Oudenaarde) - april/mei 2007. Werken uit de privé collectie van Ruth Mentens.
EEN TEKST, TWEE WOORDEN, DRIE BEELDEN - Hans van Heirseele schreef de tekst voor de catalogus van een triptiek in de Campo Santo kapel, C.C.St.A. De triptiek omvat uit solo projecten van Lucy Slock, Philip Aguire, Dirk Peers. Net als tijdens de op dat moment beruchte crox-openingsredes wijkt van Heirseele met deze tekst volledig af van het bij catalogi gebruikelijke discours. In De Brakke Hond NR 37 (1993) figureert een min of meer identieke tekst, het zevende fragment van 'Le Cadavre Repris', loplop-gedicht waarvoor onder andere ook Joris Denoo en Peter Verhelst bijdragen leveren.
Verpeersen. Slockomotion. Aguirratie. Sleutelbegrippen tot een beter begrip van. Woorden die. Onweerstaanbaar inhoudsloos. Die niet in het woordenboek staan. Een duistere reden. Niet in een woordenboek staan.
Dat betekent losjes: zonder betekenis zijn.
Het woordenboek geeft dat beetje inhoud./ Digitale leegte annex een bak bier versus inhoud: een brug voor het hert, een tunnel voor de pad, voor de auteur van trilogieën een prop, een zakdoek voor de vethoop, onbenulligheden van het fysieke object.
Er zijn woordenboeken en woordenboeken./ Sommige woordenboeken weten zelfs alles over het alomtegenwoordige en zeer nuttige woordje “prat”:
prat, bn. bw. (-ter, -st), fier, trots, hovaardig: prat gaan op zijn geld
Sommige woordenboeken zijn het daar niet mee eens:
prat, prats. If you call someone a prat, you mean that they are very stupid or foolish.
Of neem “prop”.
op de proppen komen: met iets op de proppen komen, over iets spreken, daarvan gewagen, enzovoort./ Terwijl de Collins Cobuild (Harper & Collins London 1991) dan weer het volgende opmerkt:
prop is 2.1. an object, for example a stick, that you use to support something in a particular position. EG (bijvoorbeeld) He used two sticks as props for the rope./ Or: Juan put a prop in the troubadour's arse.
Volgens één woordenboek zou het betekenen, ik citeer: 1. A ball of compressible, soft or string like material, or 4. The rounded end or pedestal supporting some turning object or even 6. Human leg, in the expression. “op de proppen komen”: to bring something up, talk about something, mention something, etc./ While Collins Cobuild (Harper & Collins London 1991) have the following to say:
2. A prop is 2.1. an object, for example a stick, that you use to support something in a particular position. E.g. He used two sticks as props for the rope./ Or: Juan put a prop in the troubadour's arse.
Maar ook, en je vraagt je af wat je hiervan moet denken:
2.3. an object or a piece of furniture that is used on a theatre stage when a play is being acted, or when a film is being made.
A prop staat hier voor een theaterobject.
Dit kleine beetje inhoud doet je (a) lachen, (b) huilen, (c) angst aan, (d) bedrogen voelen, (e) vertederd zijn, (f) de betekenis kwijtraken.
Bij vermenigvuldiging reduceert de factor nul alles tot niets. Nihil./ Startpunt, eindpunt. Noppes, weg, verdwenen, over en uit. Hier = daar. Wit = zwart. Inhoud = 0.
Op de lange duren zijn alle marginale beetjes inhoud samengeteld gelijk aan nul. Nul brengt wiskunde en prospectie in evenwicht.
INHOUD TOT DE INHOUDELIJKE MACHT = 0
Dit is geen wet, zelfs als het er een kon worden na het ledigen van deze of een andere fles.
Betekenis, zin, ik meen te mogen besluiten, is niet alleen tijdelijk… wezenlijk is het ook ronduit onbehoorlijk./ Zelfs nadat de essentiële aankopen werden gedaan belandt elke boodschap in de vuilbak.
Laten we nu de volgende zin, die doet alsof hij iets betekent onder de loepe nemen: Willens nillens werd het oog van het meisje getrokken naar een vlek op de muur./ Het ademloze beginpunt der verbeelding? Deze vlek was als.../ (a)...de stem van een andere liefde... verlicht, geschilderd,/ gewield Nirwana. Chaos. (b) het abstracte en vleselijke midden tussen dingen die niets zijn. Ik citeer. Maar geen is (c) gruwelijk, geen is gruwelijk, geen is (d) wonderlijk, geen is wonderlijk.
“Gruwelijke vreugden zijn er,” dacht ik, Maganelli even citerend, “men kan slechts in de hel ondervinden.
De vlek electrifieerde me. Ik had dus een spijker in de muur geslagen… Gedurende de luttele uren dat ik niet sliep, om precies te zijn… En dan? De methode was van een extreme eenvoud, de daad leek niets speciaals voor te stellen… tot… plots… Ik vaststelde dat ik mijn blote handen had gebruikt./ Later, ik was op de spoedafdeling van een locaal museum terechtgekomen en daar een paar weken later weggegaan, vrolijk langs het gepeerste slachthuis van de locale krakers huppelend./ Deze vlek, dit niet erkende, nederige meesterwerk, (a) vertederde me, (b) deed me schaterlachen, (c) ik keek zijdelings, beangstigd, en (d) beangstigde jou, (e) ik hoestte en haastte me nergens heen.” (Oktober 1995)
SCHRIFTUUR - Edith Doove, De Standaard, Woensdag 17 juni 1998. Recensie over de projecten van Ignace De Vos en Dirk Peers. --- De spanning tussen figuratie en abstractie wordt voortgezet met het werk van Chris Peeters dat een plaats in de kelderruimte heeft gevonden/ Peeters begint een vaste waarde in het aanbod van Croxhapox te worden. De ruimte is gevuld met kleurige papieren, die hij bewerkt met allerhande sjablonen. Het zouden soms patronen voor stoffen kunnen zijn, en Peeters zou zeker geen slechte illustrator zijn. Voorlopig laat hij deze tekeningen echter nog voor zich spreken.