2007. crox 205, groepspresentatie met Antoine Van Impe en Marie Zolamian. Tijdens de openingsavond op 26 mei introduceert Yannick Franck het Brusselse duo de Historiaens, die beiden onder tal van andere namen actief zijn.
17 juni, sound performance van Yannick Franck tijdens de finissage van bovenvermeld project. YF (Luik) laat weten dat hij best zin heeft om in Gent te komen wonen. In 2008 is het zo ver. Hij vindt een appartement in de buurt van Gent Sint-Pieters.
2008, 12 september. Concertavond met Jorge Boehringer (US) en Yannick Franck. Een gastproductie van Smeraldina-Rima.
2009. crox 277-6, Brainbox, tweede editie, unit 6. Is met Michel Couturier en Grégory Decock (FR).
-->Sint-Martens-Latem
-->unit 6
2009>2011. Tijdens de zomer gebruikt YF een van de croxruimtes voorin voor sound opnames. Laura van en Yannick, die intussen in dezelfde wonen, doen van tijd tot tijd een terrasje op het Maria Hendrikaplein.
crox-box /fragment/ 3 augustus 2011
's Avonds is er een afspraak met Yannick Franck en Phil Maggi. We
dineren in Het Gouden Hoofd. Maggi is un copain de Liège, ze zitten in
dezelfde branche. Omdat we het over Luik hebben, vraag ik hoe het nu
precies zit met die fameuze Luikse bouletten. Dans un restaurant aux
boulettes de Liège, verneem ik, il faut des frites fraiches. Hij bedoelt
er zijn best veel restaurants waar ze diepvriesfriet serveren. Zijn
favoriete plek, pour moi, zegt Yannick, c'est Paris-Brest. C'est devant
l'Académie de Beaux arts. L'autre, Lequet, c'est la folklore totale.
Het
gesprek komt op Dimitrios Ameliadiotis van Thessaloniki en Paco Ibanez,
'élève et adapteur de Brassens en Espanol'. Hij komt op Ibanez nadat
ik, om wat voor reden ook, 'dans le latin, dans le latin, dans le latin'
van Brassens op tafel gooi. We hebben het ongetwijfeld over de maloten
van het N-VA gehad, het arrogante bakkes van De Wever, bétonné dans le
cynisme. We hebben het ongetwijfeld ook over Crates en Hipparcia gehad
en Diogène, les cyniques Grecques, post-Socratisch. Crates die, toen ze
hem vroegen mais qui êtes vous, zijn tuniek uittrok en zei et voilà
c'est moi. Ce n'est pas tout à fait comme les cyniques d'aujourd'hui.
Yannick die de vegetarische lasagne besteld had en zich luidop afvroeg
hoe het kwam dat hij soep geserveerd kreeg. Een tel later hebben we het
uitgebreid over film waarbij we het er over eens zijn, stel ik vast, dat
Cassavetes de absolute top is - al is die top best breed en vlak genoeg
om er met honderd tegelijk plaats te nemen, veel van z'n films heeft
Cassavetes à l'improviste gemaakt, dat Phil noch Yannick hoog met
Hitchcock oplopen, Phil echter geeft gelijk toe dat hij hooguit vier
vijf films van Hitchcock zag, Yannick van zijn kant is gek op Truffaut,
Léaud wordt bejubeld, Buffet froid van Blier, van Tarkovski verkiest
Phil La Sacrifice et Mirroir, waarvan de oorspronkelijke titel Zerkalo
is als ik het goed heb, Il vangelo daarentegen, Il vangelo secondo
Mateo, we hadden het over Pasolini, vindt hij maar niets, en nadat we
het vervolgens ook nog over Fassbinder (zou overleden zijn na een
experimentje met fistfucking), Eustache, opnieuw Truffaut, nogmaals
Léaud, Bunuel en Godard gehad hebben, komt het op Phil Maggi, waar hij
mee bezig is, en Rinus van Alebeek, en leg ik uit dat ze in Vlaanderen
best veel bekende vlamingen hebben, intussen wellicht méér bekende dan
onbekende vlamingen, en in Wallonië, au contraire, des cons Wallons et
rien que ça, waarna Yannick het woord forbo lospeutert, we staan
namelijk op het punt om het over Berlusconi te gaan hebben, niet voor
het eerst, en het is ook niet de eerste keer dat Yannick begint uit te
leggen, terwijl we aan nog een drankje toe zijn, wat ze met forbo
bedoelen en dat Berlusconi daar zo'n beetje het prototype van is, mais,
en Italie c'est une qualité, être malin, baiser des petites filles, être
macho, et non, Yannick le dit en état d'exclamation, j'ai pas dit des
petites filles, des adolescentes, waardoor we midden de uitroeptekens
belanden en ik me opeens ook de naam van de acteur herinner die met
Serrault in Garde à Vue speelt: Lino Ventura, en dat zit gebeiteld, dat
ronkt, het gesprek gaat vonken, Ventura, quel phénomène, à table il
bouffait, il bouffait, il ne bougait plus, il bouffait, il te regardait
comme il voulait te tuer, dat heeft Yannick uit een interview met
Bernard Blier, c'est Blier qui disait ça, en Yannick toont voor wat hij
zich daar bij voorstelt, bij Ventura die zodra de eerste gang op tafel
komt als een gek begint te eten. Dis donc.