1. Hoeveel zou je kunnen vragen voor een werk van 1 x 1 cm? Met parameter 7 = 0,7 euro per vierkante centimeter: 0,7 euro. Met zelfde parameter kost een werk van 71 x 51cm 2.534,7 euro. Met parameter 23 wordt het 83.283 euro. Het zogeheten topwerk, waarmee doorgaans alleen de marktwaarde van het werk bedoeld wordt, niet wat het zonder die marktwaarde betekent, heeft parameters vanaf 200. Een werkje van 71 x 51cm aan parameter 255 bijvoorbeeld gaat voor het niet eens zo gekke bedrag van 901.355 euro. Met zelfde parameter zou het werkje van 1 x 1cm op de kop af 255 euro kosten.
Iemand vertelde me dat een kunstenaar, iemand met wie hij een nauwe band had gehad, voor z'n kleinere werk relatief gesproken méér vroeg dan voor de grotere doeken. Parameters immers zijn relatief.
2. De corridor in het fabriekspand waar croxhapox sinds 2003 resideert, heeft een lengte van exact 21 meter. Die afstand kan je nooit 1 keer afleggen,(1) omdat je als je het pand verlaten wil altijd eerst naar de hall terug moet. Tot het eind van de 21 meter lange corridor stappen, komt ipso facto op 42 meter. Tijdens een reguliere werkdag legt de artistiek directeur, om het meest voor de hand liggende voorbeeld als voorbeeld te nemen, deze afstand heen en terug tussen begin en eind en eind en begin van de corridor gemiddeld 10 keer af. Heen en weer stappend tussen begin en eind van de corridor legt zij aldus een afstand van 420 meter af. Laten we aannemen dat zij dit elke dag doet, wat tijdens het 2015 project van Meesterklas Luca, om maar één voorbeeld te nemen, het meest plausibele gemiddelde geeft van het vermoedelijke aantal keer heen en weer tussen eind en begin. Na verloop van zeven dagen heeft zij aldus 3 kilometer afgelegd. Niet voor eenduidend waar maar op z'n minst als plausibel gegeven en virtueel als aanvaardbaar in te schatten betekent dit dat betrokkene, aangenomen dat hij of zij het hele jaar door heen en weer stapt in de 21 meter lange corridor, jaarlijks 150 kilometer aflegt en dit hoogstens door zich tussen eind- en beginpunt van de 21 meter lange corridor heen en weer te bewegen. Correlatief kan daar het zich heen en weer bewegen tussen een niet te noemen aantal punten in de vele zalen van het fabriekspand aan toegevoegd worden, afstand met soms geen andere betekenis dan een te verwaarlozen ingreep, het nemen van foto's, het bedrijvig heen en weer stappen tussen de bedrijvigheid van anderen die net zo goed bedrijvig heen en weer stappen, soms hoogstens het genot van het stappen van een denkbeeldig (a) naar een net zo denkbeeldig (b), het kluwen van een net zo reëele als denkbeeldige afstand, die net om die reden het makkelijkst blijkt uit de afmeting die de corridor biedt: 21 meter van eind naar begin en dan terug.
3. Het begrip borgesbibliotheek geeft aan hoe het zit met de werkelijke afmetingen van een werk. Ik kan me het volledige werk van Borges makkelijk aanschaffen voor het ronde bedrag van 100 euro. Voor hoogstens één werk van Luc Tuymans heb ik 1.000.000 euro te betalen. Het ontegensprekelijk belangrijkere of op z'n minst interessantere oeuvre van Borges kan ik bovendien ook doornemen terwijl ik me van het eindproduct van de logisch gesproken noodzakelijke maar voorts niet zo belangrijke lunch ontlast. Met een Tuymans kan ik niet naar achter gaan, met Borges wel. Ik kan met Woolf onder de dekens kruipen, ondanks het kwalijke vooruitzicht dat ik reeds dommel voor zij ook maar iets gezegd had kunnen hebben, met Tuymans niet. Met alle grootheden van de wereldliteratuur kruip ik spontaan in bed. Slaap je, schatje? vraag ik. Nee hoor, zeggen ze. Meerdere boekdelen van Cortazar hebben me alles bij elkaar niet eens 50 euro gekost, minder dan een beurt met een vranke meid, onderbetaald bovendien, in een buurt waar ik met Cortazar niet komen moet. Klaarkomen op Cortazar doe ik niettemin wanneer ik daar zin in heb. Met beeldende kunst, zodra het de grenzen van het weefsel waarin u en ik en Borges en Cortazar bestaan, is er een andere norm. Om het met Tuymans te doen heb ik een miljoen neer te tellen en dat doe ik natuurlijk niet. Met een reeds gebruikte Cortazar betaal ik hoogstens 4 euro. Wat me bevalt aan die Borgesbibliotheek is de transparantie van het traject. Als wat ik wil zich helemaal achterin de Borgesbibliotheek zou bevinden, waar voor- en achterin nooit de onzin van het niet te betalen bedrag hebben, kan ik ook nog bij Duras, Toussaint, Dostojewski en Perec langsgaan, zonder onder de vloermat te belanden.
(1) Tenzij je over het dak de benen neemt.