copy art project (1991-1992)

Toen CROXHAPOX in april 1991 dakloos werd en niet onmiddellijk een nieuwe tentoonstellingsruimte kon betrekken ontstond de idee om de naam CROXHAPOX, inmiddels via fotocopie-affiches een vertrouwde aanwezigheid in het straatbeeld geworden, in het gezichtsveld te houden. Er werd een affiche-campagne op touw gezet waarbij, vanaf medio mei en zestien weken lang, om de week een nieuwe affiche gemaakt, gefotocopieerd en verspreid werd. Het was de zeventiende CROXHAPOX-tentoonstelling, vandaar de titel CROX 17. (Voorwoord verzamelmap; tekst Frank Van den Eeckhout).

Copy Art Een knipsel uit de Streekkrant,1991 of 1992:(1)
Je kan kunst natuurlijk beperken tot alles wat met een verfborstel gemaakt is en netjes ingekaderd aan een muur hangt. Hedendaagse kunst is natuurlijk anders. Op A3 formaat bijvoorbeeld, in kleur of zwart-wit en gemaakt met een fotocopieermachine. Kunstenaars knutselen affiches in elkaar en Croxhapox hangt ze oneerbiedig met 4 stukjes kleefband aan vele vensters.(2) De straat wordt een galerij, de copie wordt origineel. Zestien kunstenaars werken mee aan de eerste jaargang en zorgen ervoor dat op een 30-tal plaatsen(3) om de 3 weken een gecopieerd origineel kunstwerk(4) aan het venster hangt. Wil je weten wie, waar, wanneer te zien is, kan je terecht bij Croxhapox, tel. 09/20.42.65 (MDM)

(1) Naast zwartwit wordt ook nog kleur vermeldt, wat aangeeft dat het om de 2de editie uit 1992 gaat.
(2) Wat met oneerbiedig bedoeld wordt: elke copy art komt op een veilige locatie te hangen (niet in de straten zelf), achter een ruit, in sommige gevallen niet aan de straatzijde maar in het gebouw (Studio Skoop bijvoorbeeld), afgewerkt met een A2 karton (gesponsord door Lesaffre als ik het goed heb), wat voor een neutrale frame zorgt en onderaan rechts (niet op de copy art zelf) voorzien van wat nuttige informatie: naam en nationaliteit van de kunstenaar en etcetera.
(3) Eind januari 1992 begint het met 30 vaste locaties. Enkele maanden later zijn het er 80 geworden.
(4) (MDM) suggereert dat het om fotokopies van originele kunstwerken gaat. Nuance: de fotokopies zelf zijn het origineel. Dat is in elk geval zo met de tweede en derde editie van het copy art project.

Aan die eerste editie van het Copy Art project namen 16 kunstenaars deel: (chronologisch) Sjoerd Paridaen, Luc Gobijn, Frank Van den Eeckhout, Hans van Heirseele, Michaël Borremans, Annick De Zutter, Xavier Debeerst, Ignace De Vos, Wouter Cox, Jürgen O. Olbrich, Johan Casteels, Ivan Adriaens, Stef Van Akoleyen, Way of Life, Guido De Bruyn en Edwin Carels.

Augustus 1991 (dagboeknotitie, fragment): Hoek veldstraat. De intendant van een of andere winkelketen geeft instructies aan een gepensioneerde Rigoletti: alle affiches weg! De plek bulkt van de crox-affiches. De bejaarde man, die de affiches weghalen moet, staat erbij alsof hij toch eerst een koffie gebruiken kan.

De tweede (en betere) editie van het Copy Art project volgt eind 1991 en duurt tot eind 1992. Er zijn nogal wat verschilpunten. Voor de 2de editie wordt resoluut voor copy ar' geopteerd. De contactpersoon is Sjoerd Paridaen, die eerder al Jurgen O. Olbrich had aangebracht. Alle contacten verlopen dit keer via Olbrich. Hij is het die de Duitse, Amerikaanse en Hongaarse kunstenaars aanbrengt. Terwijl de werken tijdens editie 1 nog lukraak in het Gentse straatbeeld worden aangebracht, wat voor problemen zorgt (regen, vandalisme, plakbendes, enzovoort), opteert het crox-team dit keer voor beschermde locaties. De copy arts worden over het stadscentrum verspreid (per kunstenaar zijn het er telkens 25), maar niet alle worden vervangen: van elke bijdrage blijven er telkens weer enkele in het straatbeeld aanwezig. Wat vanaf april 1992 uitdeint tot een groots totaalproject; op plusminus 100 locaties zijn dan de werken van 11 kunstenaars in het Gentse straatbeeld aanwezig. Participanten: Maria Blondeel, Jurgen O. Olbrich (D), Hans van Heirseele, Dardai Szusza (Hun), Istvan Tenke (Hun), Michael Winkler (USA), Hartmut Graf (D), Franz John (D), Wolfgang Hainke (D), Peter Krabbe (D), Ervin Szubori (Hun).

De derde editie van het Copy Art project (lente 1992) is een solo-project van Hans van Heirseele.

In een voorwoord van de catalogus van het En Passant project uit 1991, verwijst Hugo De Boom naar de eerste editie van het Copy Art project: 'De stad zelf, aldus Baudrillard, is al lang geen productie-eenheid meer, maar een zeer ingewikkeld conglomeraat van tekensystemen die elkaar aanvullen, tegenwerken en wederzijds beïnvloeden.Een veelhoek van tekens, media en codes. Een warwinkel.Alleen in een dergelijke constellatie - als de echte produktie in het stadsbeeld werd vervangen door media gericht op assimilatie van tekens - is een project als 'En Passant' mogelijk en zinvol.Hetzelfde geldt trouwens voor een vorig project waarbij affiches in de stad werden opgehangen.'