discorps

Inge Braeckman over het werk van Dirk Zoete: Hoewel ze kinderlijk getekend zijn kunnen ze nooit door een kind betekend zijn. Ze verbeelden wat je een 'discorps' zou kunnen noemen. Iets tussen corpus en discours, dus, waarin assonanties en dissonanties samen resoneren in één 'volmaakt' geheel. Het anatomische keurslijf van het lichaam en van de tekening wordt doorbroken.
Uit Careful Dressage, crox-boek nr 19, blz. 228.