/1/ H-ART N°14 (december 2006), Inge Braeckman:
'Al drie jaar brengt de Gentse tentoonstellingsruimte Croxhapox onder het mom van een reeks projecten, genaamd 'Brainbox', experimentele maar interessante kunst. De bezieler en artistiek directeur ervan Hans van Heirseele nodigde ook dit najaar iets meer dan twintig kunstenaars van verschillend pluimage uit om telkens in groepjes van drie en per zeven etappes een tentoonstelling te creëren. Het eindresultaat hoeft, tegen de alom heersende principes in, geen afgewerkt product te zijn. Maar het moet wel een uitgangspunt en tijdelijk eindproduct zijn voor het volgende trio van kunstenaars, dat op de vorige unit een antwoord geeft. Kunst zou altijd een antwoord moeten bieden op wat haar voorgangers hebben gedaan. Het is een zinsnede die ook de Spaans-Amerikaanse schrijver Jorge Luis Borges tot op het einde van zijn leven hanteerde door te poneren dat elke grote kunstenaar zijn voorgangers opnieuw uitvindt. Het gaat in de kunsten om beweging en tegen, terugblik en blik. Iets wat Hans van Heirseele heeft begrepen. Met Brainbox wil hij in de eerste plaats een aantal bekende en onbekende kunstenaars mixen en ze in groepjes van drie laten nadenken over het werk dat het vorige trio heeft gemaakt. Het kunstwerk als opera aperta, dat aanzet tot nieuwe gedaantes en interpretaties. Aangezien steeds drie kunstenaars interactief omspringen met het werk van hun voorgangers, blijft het discours levendig.
Het enige nadeel is dat je om 'Brainbox' ten volle te smaken het best alle units van in den beginne volgt, anders bestaat het risico dat je het opzet niet meer volledig begrijpt of verkeerd zou interpreteren. Zo waagde bijvoorbeeld unit vijf - die bestond uit Pieter Vermeersch, Lieve D'hondt en Eva-Maria Bogaert - zich 'ver' door gewoon een witgeschilderde ruimte te exposeren: de vloeren, de plafonds, zelfs de stopcontacten waren met een witte laag bedekt. Met de kordate hand had dit trio het zeer subtiele en geslaagde werk van unit vier - die samengesteld was uit Michaël Borremans, Dirk Zoete en Tinka Pittoors - gewoon afgebroken en als afbraakmateriaal in de gang neergezet. Op enige vorm van fetisjisme kan je deze kunstenaars niet betrappen. Gelukkig beschikt Croxhapox over een website die je in woord en beeld op de hoogte houdt van alle etappes mocht je er één hebben gemist.'
/2/ Eind jaren zeventig is het een doe-het-zelfpakket voor zelfbouwers, legt een bezoeker uit: Doos met alles erop, erin en eraan. Het grote voordeel: ge moest niet nadenken. En dat was een succes. Ze werkten met relais. Ge moest effectief niet nadenken, alles zat erbij, een plannetje, de bedrading, enzovoort. Ge moest alleen met een schroevendraaier kunnen werken.
/3/ Interventie van Joris Van der Borght, vlakbij de hoofdingang: een neoninstallatie die BRAINBOX (blauw neonlicht) aan volgende trefwoorden linkt:
COMMUNICATION
MOTIVATION
ILLUMINATION
DISCUSSION
REACTION
DEMONSTRATION
PROVOCATION
DISSOCIATION
EVOLUTION
NEGOCIATION
ILLUSTRATION
RENOVATION
CONFRONTATION
CAPTIVATION
REVOLUTION
/4/ Het traject van de eerste editie, herfst 2006, is opgesplitst in 7 units.
1 is Stijn Van Dorpe, Anton Cotteleer en Nicolas Leus.
2 is Thomas Bogaert, Carlo Mistiaen en Evert Defrancq.
3 /THE HEAD/ is Johan De Wilde, Ward Denys en Peter Morrens. Performer: van.
4 /ANARCHISTISCH PLOEGEN/ is Michaël Borremans, Tinka Pittoors en Dirk Zoete.
5 is Eva-Maria Bogaert, Lieve D'hondt en Pieter Vermeersch.
6 is Alda Snopek, Merlin Spie en Ludo Engels.
7 /SIFON/ is unit 1.
Het traject van de tweede editie, oktober 2008 tot begin juni 2009, bestaat uit 11 units.
1 is het kunstenaarscollectief KAMP: Jelle Clarisse, Samir Boudia, Sarah Dhont, Sven Tassaert en Tuur Delodder.
2 is Christophe Lezaire, Marina Yee en Stijn Van Dorpe.
3 is Antoine Van Impe, Honoré d'O en Maud Vande Veire.
4 is Deborah Delva, Griet Dobbels en Peter Morrens van de firma Delva, Dobbels en Morrens.
5 is Bart Dhaluin, Gerd Ververs en Reinhard Doubrawa (D).
6 is Grégory Decock (F), Michel Couturier en Yannick Franck.
7 is Daniëlle van Zuijlen (NL), Stefaan Dheedene en Steffie Van Cauter.
8 is Hans Demeulenaere, Thomas Böing (D) en WELD. WELD is Jan Wiels en Vincent de Roder.
9 is Bart Lodewijks (NL), Kelly Schacht en Thomas Bogaert.
10 is Lucie Renneboog, Marie Zolamian en Vadim Vosters.
11 is Adriaan Verwée, Dirk Zoete en Evert Defrancq.
/5/ Het project is opgevat als een mutatieproces. De kunstenaars, opgedeeld in groepen van telkens drie kunstenaars, krijgen onbeperkte vrijheid om in te spelen op het product van de vorige groep, ook de eerste groep die ogenschijnlijk geen aanknopingspunten heeft. De vrijheid is immens (de crox-directie grijpt op geen enkel moment in), maar er zijn ook een aantal beperkingen: het samenwerkingsverband (elke ingreep gaat via een trio), de ruimte zelf (crox3) en het budget (1500 euro per unit). Andere beperking is de modus dat het ingebrachte materiaal niet op gratuite manier naar het containerpark afgevoerd kan worden, waar tegenover staat dat op geen van de ingebrachte werken of installaties een label of waarmerk van integriteit rust: binnen brainbox doen alle participerende kunstenaars afstand van het gemaakte werk. Het is een concept dat zo goed als naadloos alle voorwaarden invult die staan voor de meest zuivere vorm van anarchie, de totale vrijheid, een vrijheid die zodra ze op zo'n manier geformuleerd wordt een heel erg transparante attitude vergt.
Een van de meest opmerkelijke resultaten van het brainbox project is dat dat inderdaad het geval is: anarchie regenereert een verantwoordelijkheidsbesef dat zo absoluut is dat er een werkmodus ontstaat waarbinnen alles mogelijk wordt, zonder dat het een afbreuk doet aan de ander: la seule vérité, c'est qu'il y a d'autres vérités. Als 1 iets waar is, is alles waar.
BRAINBOX#3 september-december 2013. Locatie net als vorige edities, in de backspace.
unit 1: Hannelore Van Dijck, Michaël Borremans, Miet Warlop: M & M in tijdsnood en een noodoplossing dan maar: ze komen met een DAF bouwjaar 1974 op de proppen
unit 2: Jesse Cremers, Peter Van Hecke, Steffie Van Cauter: Steffie wil graag op reis met de DAF, die naar verluidt in prima conditie is, Peter en Jesse evenwel zien meer in een Jongens & Wetenschap traject: de groep splitst: Jesse en Peter bouwen de DAF om tot een printer, Steffie schrijft een song en gebruikt daarvoor alle geluiden die het autootje maken kan
unit 3: Antoine Van Impe, Kelly Schacht, Stijn Van Dorpe: ze distantiëren zich van de gang van zaken, doen een workshop met kinderen op de speelplaats van de nabijgelegen Freinetschool en geven een lezing: de derde etappe mag onder geen beding gedocumenteerd worden
unit 4: Benjamin Verdonck, Dirk Zoete, Frank & Robbert, Robbert & Frank: triomf van de ingebeelde reis: ze bouwen een houten staketsel en halen de wielen van de DAF: het staketsel komt op wielen en het autootje eindigt op vier stoelen: performante acties die gefotografeerd worden: de corridor wordt afgesloten: alleen via een kleine klapdeur kan je nog in de zaal achterin: op het tussenschot komt een foto van een van de acties, de foto bedekt het hele oppervlak
unit 5: Inkeri Harri, Jasper Rigole, Oshin Albrecht: cinematografie: de DAF wordt in twee stukken gezaagd en is hiermee opeens een minitheater, wat refereert naar onder andere Alfred Hitchcock en de in een filmstudio opgenomen autorit: tussen beide stukken, de voorzijde en de achterzijde van de DAF, komt een filmscherm te hangen waarop een reisfilmpje geprojecteerd wordt, een tocht met een autocar in het zuiden van Zwitserland
unit 6: Adriaan Verwée, Joris Van De Moortel, Peter Morrens: ze metsen de corridor dicht: in het metselwerk komt een klein kijkgat waardoor je nog net één van de wielen van het autootje kan zien
unit 7: Eric Pries, Erwan Maheo (daagt niet op vanwege ziek), Kristof Van Gestel: het autowrak eindigt als ijsschots in een dichte mist met de soundtrack van Nanook Of The North
