Eerste solo project in 1998, crox 77.
Tweede crox-project, Twelve Releases (crox 184), juni-juli 2006.
Extract uit wat de kunstenares over haar werk schreef: ABOUT MY WORK, PART 2.
Ik maak twee werken die gaan van kunstenaarsboek tot collage en
van installatie tot genaaid werk. Mijn werken zijn materiële antwoorden op
bestaande beelden, vormen en dingen in de wereld en op die manier ben ik
geïnteresseerd in de relatie tussen voorstelling, portret, het symbolische en
het concrete. Ik onderzoek die concreetheid
door middel van een lichamelijkheid die een synthese is van handwerk, zowel op
traditionele als op innovatieve wijzen en die steunt op het proces als middel
om een verfijnde techniek verder te ontwikkelen. / Wallace Stevens alludeerde op de
mogelijkheid om weerstand te bieden aan de druk van de werkelijkheid door het
stellen van daden van verbeelding. Ik zie in mijn werk die ambitie om weerstand
te bieden aan de druk van de werkelijkheid door daden van verbeelding en door
die daden een eigen gezag te verlenen. Dat gezag wijst ons op de variaties en
subtiliteiten die de ruimte van reflectie openen en dat ons, door de
stoffelijkheid, wijst op de zinnelijkheid van het kijken./ Ik ben
geïnteresseerd in de spanning tussen de instrumenten en de middelen waarmee de wereld beschreven wordt en
de wereld die bestaat ondanks die instrumenten. Ik beschouw mijn werk als een
manier om op die spanning te wijzen en om andere mogelijke manieren van
begrijpen van de dingen en de beelden op te roepen, manieren die de
complexiteit van verlangen, tegenstelling, metafoor, en aandacht voor de vorm en
voor de zintuiglijke ervaring omvatten. [Origineel in het Engels]
VERHALEN IN STOF - Edith Doove, De Standaard, Woensdag 29 april
1998. Croxhapox behoort tot het uitstervende ras van de onafhankelijke
tentoonstellingsruimtes. Dat het in een behoefte voorziet, mag blijken uit het
grote aantal kortlopende tentoonstellingen dat er elk jaar plaatsheeft.
Daarvoor worden kunstenaars uit het hele bereik van de hedendaagse kunst
uitgenodigd, van jong tot oud, van net beginnend tot min of meer gerenommeerd./
Sinds een tijdje gebruikt men niet alleen de kelder, maar ook de eerste
verdieping. Dit keer is de jonge Canadese, in New York wonende Diana [sic] Frid van
de partij. De tentoonstelling werd mede samengesteld door de Nederlandse
curator Kie Ellens. Frid heeft een heel eigen manier van werken. Ze werkt graag
met stof en handwerktechnieken, zoals borduurwerk. Ze plukt haar beeldmateriaal
uit allerlei didactische boeken en brengt dat dan op een bepaalde manier op
stof over. Die verknipt ze vervolgens weer, en assembleert ze in
labyrint-achtige vormen of boeken./ In haar beeldmateriaal heeft Frid een
voorkeur voor plattegronden van musea en afbeeldingen van Eerste Hulp bij
Ongelukken. Leidraad is haar onderzoek naar narratie en de mogelijkheid die op
niet-lineaire wijze weer te geven. Het verschijnen en weer verdwijnen van
verhaallijnen, maar ook van materie op zich, is daarbij een duidelijke rode
draad. Op enkele mindere werken na een heel geslaagde tentoonstelling.