Wordt vaker als kwatsch geschreven maar de correcte spelling zou quatsch zijn. Zie NRC stijlboek.
Toen de kunstenares gevraagd werd hoe zij zichzelf kunst-his-to-ries situeerde, antwoordde ze lankmoedig en zonder stemverheffing dat ze dat quatsch vond. Dat vind ik quatsch, zei ze.
Kunsthistorische duiding is quatsch, vooral als het over nog levende kunstenaars gaat, maar veel van die nog levende kunstenaars zijn sinds jaren morsdood en veel kunstenaars uit vorige eeuwen springlevend.
Als een kunstwerk, betoogde ze, zonder van haar plaats te wijken, terwijl het pas gemaakt werd, in de luttele seconden voor het definitief vergeten wordt ook nog kunsthistorische duiding moet, is het grondig fout met dat zogeheten kunstwerk. Alleen over het volstrekt futiele, voor het betekenis gehad had kunnen hebben, worden boekwerken dik als ossen geschreven.
Het kunsthistorische kader is er natuurlijk ook omdat het contemporaine zonder zo'n kader weinig tot misschien zelfs geen betekenis zou hebben. Veel iconen van het contemporaine hebben hun status vooral en niet zelden hoogstens aan het kunsthistorische getater te danken. Ik ben er werkelijk helemaal nooit in geslaagd om van ook maar één kunsthistorisch essay meer dan een paragraaf te lezen. Na van Deleuze ook slechts maar één bladzijde gelezen te hebben, lag ik dagenlang met migraine in bed.