crox 17-I, Copy Art project (1991).
crox 51, Open Deuren (1996).
crox 70, Schilderkunst Hedendaags Belgisch (1997).
crox 79, solo project (1999).
Publicatie van croxcards Nrs 15 & 16 (1999).
crox 104, De eerste 10 (2000).
Behoort tot de allereerste bezoekers, toen Croxhapox nog aan het Beverhoutplein vertoefde.
Neemt deel aan crox 17 copy art project - het werk is de gefotokopieerde reproductie van een tekening - en Open Deuren (crox 51), dit keer met een aantal schilderijen. Is ook van de partij tijdens Schilderkunst Hedendaags Belgisch (crox 70).
In juni 1998 volgt een solo project (crox 79), gerecenseerd door Edith Doove (De Standaard, 17 juni 1998): SCHRIFTUUR. Ignace De Vos werkt al jaren aan een heel eigen schriftuur in zijn schilderijen. Daarbij spiegelt hij zich aan een bepaalde Amerikaanse traditie die voor hem nog altijd veelzeggend is. De schilderijen die hij bij Croxhapox toont, laten een voor De Vos bekend stramien zien. In brede stroken plaatst hij zijn wolkachtige structuren in horizontalen en verticalen over elkaar. Het is een langdurig proces, waarin De Vos naar een balans zoekt. Ik betrapte mezelf erop dat verschillende van zijn schilderijen een biologerend effect hebben. De sterke gelaagdheid ervan en de verrassende kleurnuances nodigen uit tot langer kijken.
In de loop van de jaren is De Vos steeds transparanter gaan werken. De verf wordt doorgaans zeer dun aangebracht, maar in sommige gevallen overschildert hij zijn doeken met een egale laag. Dwars daardoor blijft de oorspronkelijke opzet zichtbaar. Twee egale doeken die hier hangen, werken als contrapunt. Het zijn gesloten beelden geworden, die doen verlangen naar wat er onder dat pistachegroen of zwart verborgen ligt.
De Vos vertrekt voor zijn abstracties doorgaans van figuratieve beelden.