1998. crox 75. Presentatie in de beletage van Aannemersstraat 54. Een reeks schaalmodellen van caravans en in cement afgegoten plattegronden van hotelkamers. In het souterrain is een werk in situ van Jan De Cock.
1999. Lid van het crox-team van zomer 1999 tot lente 2004. Coördineert Carte Blanche in CC Strombeek en De Eerste 10, een kleine uitgave uit 2000.
2005. crox 145, BASICS 2. Brengt vier kleine objecten in, schaalmodellen van eerder uitgevoerde werken. Tokyo Pet Architecture, Fermette, en twee maquettes zonder titel, een kartonnen boek met harde kaft en een stalen schaalmodel afgewerkt met vliegtuiglak.
2006. crox 145, sequel. Als hierboven.
crox 188, Brainbox#1, unit 3. Is met Peter Morrens en Johan De Wilde.
BRAINBOX - unit 3 /tekstfragment/
15:00 /dag 40/
johan de wilde, peter morrens, ward denys (unit 3)
Johan en Ward bevinden zich in de hoofdruimte. Ze wachten op Peter.
In de ruimte is het van duistere sferen kaalgeplukte skelet van unit 2. Het geheel heeft het karakter van een werf waar in geen tijden iets gebeurd is.
De Bauer filmapparatuur is weggehaald.
‘Als hier vandaag dat stuk geschilderd is...,’ oppert Johan.
Het is au fond iets van niets: morgen beschikken ze over het materiaal en dan vliegen ze er tegenaan.
Iemand heeft een ventilator aangesloten op het circuit van de muziekinstallatie.
‘Heeft Peter die ventilator...?’ wil schrijver dezes weten.
‘Nee,’ antwoordt Johan, ‘da’s de mijne. Maar die gaat meteen weer weg.’
Ward en Johan begeven zich naar de stockruimte achterin crox3 en checken de houtvoorraad.
De doorgang wordt vrijgemaakt. Ze spreken af wat ze met het hout zouden kunnen doen. Is er voldoende hout? Is het bruikbaar?
De zaalwachter komt tussenbeide met een mededeling. Betreffende kennisgeving heeft te maken met het feit dat een specifiek deel van de houtvoorraad niet kan gebruikt worden voor de geplande constructiewerken: het is de stelling van Sjoerd.
‘Ik wist niet dat Sjoerd een stelling geschreven had,’ merkt Johan droogjes op.
‘Ja, de stelling van Sjoerd...’ De zaalwachter grinnikt schaapachtig.
Intussen liet Peter telefonisch weten dat hij er aan komt. Nog een minuutje of tien, verduidelijkt Johan.
Johan en Ward dwarsen crox3 en nemen de trap naar het terras.
‘Ook, ja...,’ zegt Ward, nadat ze al een hele tijd een en ander aan het bespreken waren. Hij komt de trap af en verdwijnt richting inkom. Is razendsnel terug. Een lintmeter, dat is wat ze nodig hadden.
Enige tijd later zijn voetstappen te horen en verschijnt Peter ten tonele.
,He, hallo.’
Schrijver dezes wijdt uit over een lapsus tipa in een van vorige fragmenten: plantendraaier in plaats van platendraaier. ‘Ik heb er toch wel plantendraaier van gemaakt, zeker,’ zegt hij.
‘Plantendraaier is een schoon woord,’ meent Peter. Hij neemt de trap naar het terras.
Johan snelt de trap af, snijdt vliegensvlug door de zaal richting stock en trekt z’n raincoat uit. In de stockruimte is gedurende enige tijd gestommel te horen. Als hij weer tevoorschijn komt, heeft hij twee schalieberten bij.
‘Zal ik helpen?’
Hij knikt van nee. ‘We gaan eventjes checken...,’ verduidelijkt hij.
Wat voeren ze uit? Er zijn stemmen, er is gestommel, dan stilte, dan het slimme geluid van de lintmeter en een bromstem. ‘OK,’ zegt iemand. Hierop volgt een crescendo en dan weer, gedurende enige ogenblikken, stilte.
Schrijver dezes gaat een kijkje nemen op het terras. De schalieberten liggen dwars over de rechthoekige kuil. Peter, Johan en Ward bespreken hoe ze de mdf – mdf van 20mm – naar boven zouden kunnen krijgen.
Halveren, stelt Ward voor.