Presentatie in het offside programma, begin maart 2015. Schilderijen van Louis Samain, Davide Serpetti en Alessandro Scarabello, Master schilderkunst Kask. Gesprekken met van over het enorme verschil tussen schilderen naar foto en schilderen naar de natuur, een verschil dat in principe niet speelt op het niveau van wat als fractuur bekend staat (of hoe verf aangebracht wordt), maar op het beeld zelf, het waargenome, het niet-waargenomene. Een foto biedt hoogstens het tweedimensionele spectrum en dat blijkt ook net zo vaak uit het werk van schilders die naar foto werken. Het fototoestel biedt een quasi perfect beeld maar zonder het perspectief om met de weergave hiervan diepte aan de huid van het doek toe te voegen. Als instrument is het oog onderworpen aan wisselvalligheden en onvolkomenheden, wat doorgaans voor een interessanter parcours zorgt. Het imperfecte, het niet als zodanig foutloos geregistreerde en in veel gevallen ook nog op het doek geprojecteerde beeld, ook Caravaggio bijvoorbeeld gebruikte fotografische technieken hoewel het fototoestel toen nog niet bestond, beperkt het geschilderde vaak of meestal tot het fotografische equivalent, wat niet zelden voor picturale schraalheid zorgt. Het werk van Alessandro niettemin is van een verbluffende techniciteit.