De Brabandere, Mario

crox 70: Schilderkunst Hedendaags Belgisch (1997). Is 1 van de 25 kunstenaars die deelnemen aan dit project.

crox 110, BASICS 1 (2003). Tekeningen, schetsen, voorstudies. Mario De Brabandere brengt drie potloodtekeningen in die hij maakte tijdens zijn Campo Santo project in 1996.

crox 175-III: la mère de dieu fait par le fils lui-même; solo-project in de mediaruimte (mei-juni 2006). Met afval en object trouvé materiaal geassembleerd beeld; hoogte circa 240cm; geankerd in de muur frontaal tegenover de ingang naar de mediaruimte. Het beeld doet denken aan de pastorale figuren in het late werk van Kasimir Malevich.

crox 145-II, BASICS 2 (2006, sequel Abdij Maagdendale). MDB brengt 3 objecten in, 1 ervan is een houten kist die de verzameling van Martha De Brabandere bevat, zijn hond.

Betrokken in Five Collaborations, het project van Alan Smith (januari 2007)..

Tekst van Hans van Heirseele, gepubliceerd in een catalogus van C.C.St.A. (1997), over Mario De Brabandere: MARIO DE BRABANDERE is zo één van die schilders waar Georges Perros het over heeft in Papiers Collés./ Hij is een rasechte schilder. Hij is er zeker zo één die zich niet verveelt als hij schildert./ Onlangs nog kwam ik Mario tegen op de groentenmarkt./ Het was een zondag, zo één van die zondagen, als er gevaar dreigt om elke hoek. Opeens en voor wij er erg in hebben slaat de verveling toe. Mario had mij niet herkend. Ik liep op hem toe. Hij wilde het op een lopen zetten maar ik beende hem bij. Ik greep hem bij het kraagje van z'n werkkiel en tilde hem zo een paar centimeter boven de begane grond. Het is een zeer interessante methode als men echt eens een goed gesprek met iemand voeren wil./ Hé! Nou! Mario, wie we hier hebben! brulde ik./ Wat wat, sakkerde hij./ Blij je hier te treffen! brulde ik weer en gaf onze gevierde vriend een klap voor z'n kop, zodat zijn pet over het straatdek helemaal tot aan de dichtsbijzijnde tramhalte rolde. Ja, men moet ze weten aan te pakken, die schilders van bij ons. Luister eens hier, vriendje! brulde ik. Ik heb je wat te vertellen, luister maar! brulde ik weer, en gaf'm een dreun tegen zijn bakkes. Vertel eens, kom op, zeg het maar, verveel jij je wel eens? nou, hé, nou, wat, mij kan je 't wel vertellen!/ Hans, jongen, ik verveel mij uiterst zelden, heel erg uiterst zelden hoor, zei hij./ En als je me nu even loslaat, dan zal ik vertellen hoe dat komt./ God, ach ja, 't was genoeg geweest. Ik liet hem los. Meestal doe ik 't niet. Ik laat mij niet intimideren. Maar zoiets overvalt een mens./ Zie je, Hans, zei hij, als ik mij verveel, en dat gebeurt wel eens, dan probeer ik daar het beste van te maken. Begrijp je. Hans, soms zijn dat de grote momenten./ En toen verkocht hij me./ Jezusmariajozef, ik ben er nog steeds niet goed van. (oktober 1997)

crox 341: solo project (2010).

crox 477, Verf Na Van Eyck (2014). Vier werken waaronder Stilleven met grafzerk.
crox-cards 118, 119, 120, 121 (2014).
crox-card 119