Eerste vaste locatie, vlakbij Sint-Jacobs. Op het gelijkvloers is er tegenwoordig een stoffenwinkel, Zahia. Croxhapox begint op het eerste, waar Michaël Borremans circa 1984 een kotadres en werkplaats had. In 1985 belandt Hans van Heirseele in het pand, op het tweede. De activiteiten van croxhapox beginnen op 16 maart 1990 om 10 uur 's avonds, op het eerste, dat is twee kamers, eentje voor- en eentje achterin, en een bijkamer. Een jaar eerder was van aan een trappenhuisvullende muurschildering begonnen. Het werk beslaat zo goed als het totaal van alle muren van het trappenhuis. Op de tweede verdieping gaat het om een kleurrijk geometrisch patroon op witte fond, op het eerste, van 16 maart 1990 tot 15 mei de croxverdieping, om eenzelfde patroon op zwarte fond.
Circa 1986 verdwijnt Michaël uit het pand. van gaat eind 1987 in Spanje wonen. Eind 1988, als hij weer in Gent aanbelandt, is huisnummer 7, op het gelijkvloers na, in een kraakpand veranderd. Op het eerste hokt iemand die Afrikaanse talen studeert en 's nachts op een tenorsaxofoon toetert, op het tweede ligt een matras en staan wat bierbakken. van neemt opnieuw z'n intrek op de tweede verdieping. Na de tenorsaxofoon neemt Chris Maes z'n intrek op het eerste. Zo heel erg lang woont hij er niet. Hij heeft grootse plannen met de verdieping, ontmantelt de keukeninrichting, die jaren eerder door Borremans aangebracht was, vernielt een muurtje en neemt begin maart 1990 de benen, na een opeenvolging van aanverwante calamiteiten. In die ruimte, waar wel nog elektriciteit is, begint twee weken later croxhapox.
Mural painting on 2nd floor of Beverhoutplein 7 [1989]. Photo: Edwin Carels (1990). The mural, conceived and executed by Hans van Heirseele, got demolished in 1991 during a reset of the building. The mural on first floor, with a similar pattern but on a black surface, marked the entrance to the first exhibition space of croxhapox.