crox 437, Experiment Babylon van het jonge theatercollectief Veldhuis. 23 tot 27 april 2013.
foto's: Neema Bahrehmand
Voorgeschiedenis: een productie in Campo in 2012 tijdens, als ik het goed heb, een driedaags festival voor studenten en jonge theatermakers. Na de voorstelling van Veldhuis, een groep universiteitsstudenten, neem ik contact met hen op en komt het tot een afspraak om de volgende productie in croxhapox te realiseren.
In het archief is een document dat naar de eerste versie van dit nieuwe theaterstuk verwijst, een tekst die ze als uitgangspunt namen maar kennelijk weer loslieten. Bovenaan bladzijde 1 bracht iemand met balpen volgende notitie aan: vanaf 1 oktober elke avond repeteren. Het documentje heeft 14 bladzijden. Dan nog een document, 02. HET VERLANGEN NAAR DE WEDERHELFT (een toespraak uit 'Het Symposium'), met op bladzijde 3 een verwijzing naar Plato, schrijver van Gerard Koolschijn, auteur en vertaler van de Griekse klassieken.
Vier acteurs: Salomé, Célia, Arthur en Stefaan. Try-out op woensdag 24 april. Een dag later volgt de première en zoals vaker gebeurt gaat het net die avond minder vlot. Hierna volgen nog twee voorstellingen, op vrijdag 26 en zaterdag 27 april.
02 Drie bladzijden uit Plato, Schrijver van Gerard Koolschijn. Fotokopie. Iemand onderstreepte volgende zinnen met blauwe balpen:
... In de tweede plaats was van ieder mens de vorm helemaal rond, met rug en zijden in een cirkel. Vier armen had hij, en evenveel benen als armen, en op een cirkelvormige hals twee gezichten die in alle opzichten gelijk waren, en op die twee van elkaar afstaande gezichten één schedel, en vier oren; ... Ze waren dus zelf rond en hun manier van voortbewegen ook, ... Nu waren die mensen enorm sterk en energiek, en bovendien hadden ze een groot zelfbewustzijn, en zo namen ze het op tegen de goden. Dat verhaal van Homerus over de reuzen Efialtes en Otus heeft betrekking op die mensen - dat ze probeerden in de hemel te klimmen om de goden aan te vallen. ... ze moeten zwakker worden. Kijk, voorlopig zal ik ze,' zei hij, 'doormidden snijden, allemaal. /hier in de marge heeft het iemand twee maal twee grote uitroeptekens toegevoegd/ ... Apollo het gezicht om te draaien en de helft van de hals, naar de snee toe, zodat de mensen zich beheerster zouden gedragen doordat ze zagen hoe er in hen gesneden was. Hij beval hem de rest te genezen. Apollo draaide het gezicht om en trok de huid van alle kanten samen naar wat nu de buik heet en bond hem net als een oude geldbuidel op één plaats dicht in het midden van de buik, wat men dan de navel noemt. ... Toen het oorspronkelijke menselijke lichaam zo doormidden was gesneden verlangde elke helft wanhopig terug naar de andere helft, en zij zochten elkaar op. Dan sloegen ze de armen om elkaar heen en grepen elkaar beet in hun verlangen om tot een eenheid te groeien. En zo stierven ze van honger en totaal gebrek aan activiteit, ... Ieder van ons is dus als het ware een ontbrekende helft, omdat de mens is doorgesneden als een schol. En ieder is dus altijd op zoek naar de helft die bij hem past. ... Dat verlangen nu, dat jagen naar het hele, wordt liefde genoemd. ...