MANIFOLD, crox 353, Sandrine Verstraete: een iconografisch merkwaardige verwantschap tussen het beeld dat SV creëert in het laatste fragment van Manifold - Yinka Kuitenbrouwer, de performer, in een zwarte jurk: een stevig koord dat aan het plafond vastzit, snoert om het uiteinde van haar lange haardos - en een werk van Michaël Borremans uit 2010, voor het eerst publiek vertoond in Zeno X Gallery in 2010: halfnaakte vrouw met lange haardos die met een stevig koord hoog boven het model aan het plafond vastzit.
HIF, crox 366-1, Johanna Van Overmeir. April 2011. Actie in de backspace waarbij de aanwezigen die dat willen als model fungeren.
"Een model moet vaak niet veel doen. Het is zijn/haar aura, wezen, manier van zijn dat de kunstenaar intrigeert en inspireert. Het is de wisselwerking tussen het kijken en bekeken worden op de plaats waar de creatie plaatsvindt en in de biotoop van de kunstenaar. Het is het onthullen op een directe, maar ook spontane en natuurlijke manier. ( ) De Portugese titels hebben steeds een verband met zijn model: 'Palhaço' betekent 'Clown', 'brincadeira' staat voor 'spel' en 'speelgoed'. Het is namelijk al 'spelende', door op elkaar in te spelen, door actie en reactie, interactie dat het model de kunstenaar prikkelt, inspireert en waarop de performances op een organische en natuurlijke manier in het atelier gestalte krijgen. Daarbij is de directe observatie een hoofddoel." Uit Components for distribution to the other side de kunstenaar en zijn model, tekst Inge Braeckman; Careful Dressage, crox-boek nr 19, Dirk Zoete, blz. 233.
Das Modell, een video van Florian Gwinner uit 2006. --> Gwinner