2008. crox 277-4. Brainbox, tweede editie, unit 4. Dat is Deborah Delva, Griet Dobbels en Peter Morrens.
Fragmenten uit de brainboxblog:
de handelingen van Morrens Dobbels & Delva
1. Peter veegt, Deborah raapt de papierresten bijeen, Griet verzamelt het rubber en vraagt of we een vuilblik hebben.
2.
Peter tilt een plastiekzak op en stapt naar de corridor. Hij deponeert
de plastiekzak bij het gerief dat ze niet in de ruimte willen. Griet in
hurkzit. Ze verzamelt het rubbersnijsel.
3. Griet vindt een
schroef die blijkbaar van een van de kleine ventilatoren is. Peter
bekijkt de schroef en zegt: 'Hij is beter af dan de vent die later
komt.' Griet en Deborah lijken het grapje niet door te hebben. Ze zijn
bezig met de vloer. Deborah raapt de papierresten op. (Morrens en
schrijver dezes schateren van het lachen)
4. Griet dweilt. Gauw wordt het spoor duidelijk, een vlak tekent zich af, de vlekken verdwijnen.
Het
spoor: elke handeling laat een spoor. Het dweilen laat een spoor.
Waarom ze de vloer dweilen of niet dweilen. (als het asfalt van een
wegje dat gerepareerd moet worden) (als het platform waarvoor ze een
helikopter hebben gehuurd)
Ik heb het over Alberts en Messchendorp. Het gesprek komt op Japan. Deborah veegt.
Wat van het papier rest: een kleinigheid.
wat in de corridor terecht kwam
Het onderste deel van de stelling.
Een doos met papierresten, 6 afstandsbedieningen.
Een rugzak.
De Hitachi dataprojector. (die van Honoré)
Met roze verf besmeurde paraplu's, rode snelbouwstenen, een zak met fotokopies.
Een krat met handwerkmaterieel en twee zwarte koffers van SKIL.
Op het blad van de werktafel: yoghurt, bananen, een zwart doek.
Wat verderop: de gla-haha-diolen. He halo, ze doen nog mee.
de handelingen van Morrens Dobbels & Delva
5.
Schoonmaken van de vloer. Dweilen. Griet tilt een emmer met heet water.
(één ding hebben ze niet verwijderd: de hangende tuinslang)
Gisteren
hadden we het er nog over, dat er een dataprojector aangekocht zou
moeten worden, maar dat plan hebben ze bijgesteld. Ze doen het zonder
dataprojector.
6. Morrens klimt op de stelling en draait alle
lampen uit op drie na, de lampen die zich vlakbij de roze wand bevinden.
Met karton fabriceert hij drie schermen, één voor elke lamp, zodat het
licht alleen nog op de roze wand valt. 'Het is juister,' zegt hij,
'omdat we met die dataprojector iets toevoegen. Zo maken we van de muur
zelf een lichtbron.'
'En als ge dat niet gelooft maken we u iets anders wijs.' (gelach)
7. Griet zoekt uit waar ze nog een derde ventilator zouden kunnen huren. Bij Boels in Wondelgem hadden ze er twee.
Boels heeft een vestiging in Erps Kwerps.
Het uitlichten van de roze wand is precies wat ze nodig hadden.
Van
de muurtekening van Maud hier en daar een restant. 't Is de bedoeling
dat het zo blijft. 'Interpreteren, herwerken,' verduidelijkt Morrens
van fijnsnijerij Morrens Dobbels & Delva. 'Herwerken zonder iets toe
te voegen, dat is het uitgangspunt.'
Eén van de ventilatoren is in horizontale positie aan een stoel gekneveld. Ze hebben visdraad nodig.
'Is
er visdraad?' Visdraad. Nee, we hebben geen visdraad. (Conclusie:
iemand van fijnsnijerij Morrens Dobbels & Delva zal naar de Brico
moeten.)
'He, kijk eens,'
8. Peter wijst de hangende tuinslang
aan: 'Visdraad. (!)' Een beslissing is gauw gemaakt: hij snijdt de
nylondraad door (de tuinslang tuimelt over de vloer) en blijft het
uiteinde ervan vasthouden tot Griet en Deborah de stelling zo hebben
opgesteld dat hij er op klimmen kan. 'Ik voel mij precies gelijk de lul
van Honoré,' grapt hij. (Honoré die had gezegd dat de recht omhoog en
tegelijk ook ietwat voorovergebogen staande tuinslang hem aan een slappe
lul deed denken.)
9. Griet en Deborah stappen met de nylondraad tot in de corridor. Peter grinnikt. 'Hè hè hè, wijven!'
Waarom
Griet en Deborah met de nylondraad helemaal tot in de corridor stappen,
omdat daar een schaar ligt, tussen de bananen en de andere spullen op
het blad van de werktafel.
Ze knippen het draadje in twee gelijke stukken.
10. De 7 meter lange aluminium lat - aangebracht door unit 1 - wordt los gemaakt en komt anderhalve meter lager te hangen.
'Het
hangt niet helemaal horizontaal,' merkt Griet op. (Peter staat op de
stelling, is er na enig zoeken in geslaagd om de nylondraad door de
gaatjes te pietsen.)
Peter (verbaasd): 'Hori... Maar dat moet niet.'
Griet: 'Eens kijken toch, eerst.' (Morrens klautert van de stelling.)
11. Ze treden terug tot vlakbij de corridor en bekijken de roze wand.
Peter: 'Fantastisch!'
Deborah: 'Dat maakt nogal een verschil.'
Peter: 'Fantastisch!' (Griet stapt naar een van de hoeken achterin.)
'Fantastisch!'
12. Morrens Dobbels & Delva stappen heen en weer. Ze zetten de ventilatoren aan. soudain cette couleur
plantes aromates épices tropiques
effluves fragances botaniques*
De papierresten waaien op, veranderen in waaiende grassen, in heen en
weer wiegende wieren, veranderen in openingen op Siberië, in warrelend
Saharazand, het ad random parcours van een gigantische puzzel. Betovering, magie. We blijven kijken.
13.
Griet veegt. Peter duwt op de 'on'-knop van de diaprojector. De
lichtbundel gaat diagonaal in de ruimte. Schaduwen flakkeren. Een
gigantisch sleutelgat wipt over drie vier andere knipsels en plaatst
zich net buiten de luchtstroom.
Twee ventilatoren, bedenkt Peter, is
misschien genoeg. Meer beweging dan wat het nu heeft, is niet nodig.
Supergrote beweging zou de betovering verbreken. 'Tenzij het echt om een
stormachtige werveling gaat,' redeneert hij. We kijken toe. Het is
prachtig, dat waaiende papierenveld. De kreupel in het rond kruipende
ventilator belandt op het voetstuk van een van de bij Boels gehuurde
ventilatoren. Percussie. Af en toe slaat een schaduw over de muur ter
linkerzijde.
*Raymond Queneau, Courir les rues: Tous les parfums de l'Arabie; Oeuvres complètes 1, p. 414, Gallimard 1989.
Fragmenten uit KERN IDEEËN een tekst van Morrens Dobbeld & Delva
zaaltekst
-aanraken, ja of nee? NEE
Akkoord
-alles deleten, overplakken, weggommen, afwezig, negeren
Alles weghalen en niets id plaats, alleen goeie akoestiek en gezellige warmte en een mooie vloerbekleding. En
BRAINSTORM
-denken wij, als unit 4, wat unit 5 met ons van plan is?
-De ruimte opwarmen
-Heeft een opening zin als er maar 10 man op af komt? Voor wie doen we het? Voor onszelf? Incestueuze situatie?
De ruimte staat onder water.
De ruimte trilt, de vloer beweegt.
De toeschouwer hangt omgekeerd en bekijkt de ruimte op z'n kop.
De tuinslang spuit naar binnen toe.
Doen we daar iets mee, of negeren we het?
documenteren we de voorgaande tentoonstelling zodat die precies kan terug geplaatst worden door de volgende unit
echt trekgat,
Een fonteintje dat de ruimte verandert in een siertuin..
(En nog veel stoute ideeën die ik hier niet opschrijf)
Extreem hard
-gelaagdheid aanbrengen; (wat nu niet echt aanwezig is)
"iets" waardoor de vragen nog groter worden
Ja
Ja, de vernietiging en het extreem stellen van de context.
Kort samengevat:
-Licht uit/theatraal
luchtledig. Binnenste buiten. Is dit vrouwenkunst, peter? (met de baarmoeder geluiden)
neen
Neen het heden is eeuwig AMEN
-negatie/ontkenning/vernietigen
-Niet betreden
niet
naar buiten treden maar het werk wel. Het verzenden met de post, het
twee weken onderweg laten zijn, alle onderdelen afzonderlijk
NIET negeren, maar gebruiken in totaal andere vorm
Nog flarden ideeën
onder het tapijt vegen.
-ontkenning zichtbaar maken en het geheel herleiden tot één beeld door het niet te betreden en/of niet aan te raken
Opening nacht van het museum.
Opentrekken; naar buiten treden, wij zijn niet meer aanwezig, op een andere locatie.
overschilderen,
Periscoop? Er zijn bvb een aantal kijkgaten in een wand en door de periscoop zie je alles ondersteboven. supereenvoudig!
-sporen, restanten, negatieven
text) Ik hou wel van klunzigheid in een poepsjieke white cube. Zoals
-theatraliseren van de ruimte: donker met uitgesproken belichting
-toevoegen van zintuiglijke waarde: warm, gezellig, akoestiek verbeteren, gewoon aantrekkelijk maken
Totale ontkenning: "Er is geen opening, er is niets te zien. Kom niet kijken."
Unit
3 is nogal vrijblijvend, versnipperd. Gevolg = extreme versnippering:
tuinslang in schijfjes zagen. Alles wordt in de ruimte geblazen of
gehangen.
-versmallen
-versnipperen
(versnippering)
-warme luchtstroom (een frisse wind) waait Croxhapox binnen.
wat ik zoek: de verwachting doorbreken
-werk in andere context plaatsen en op die manier sterker maken (let wel, zonder wijzende vinger!)
envoie
Wat ik me herinner is dat ze een stroomversnelling wilden, dat het dat was
wat ze wilden, een stroomversnelling zodat je alleen nog mee kunt in de
elementaire kracht van het moment, overgave, het kolkende geraas van
dingen die buiten je om gebeuren, dat het kolkende geweld van de
stroomversnelling er onvermijdelijk zou komen, dat het moment gekomen
was om je in het geweld te werpen, dat de laatste reden om het niet te
doen aan flarden ging.
Niet met een vergrootglas naar de stukken zoeken, het moment is ondeelbaar.