2008, GM groepsproject. -->Decock -->Grunewald -->Escallier
crox-box fragment 14 oktober 2008
De kubus wordt donderdag. In crox is Nicolas Durand bezig. Hij sliep in
de kubus. Je lui demande: 'Il y avait des moustiques?' En Nicolas, met
bijna godsvruchtige verbazing: 'Ah, mais non, pas de moustiques.'
Er
is een enveloppe van Grégory, de vijfde. Ik neem de trap naar het
kantoortje en vraag Nicolas of hij die brieven van Grégory al gezien
heeft. En Nicolas, verbaasd, alsof ik zijn verbazing op de proef stel:
'Ah, mais non...' Het zijn handgeschreven brieven, leg ik uit, en elke
bladzijde is een letter. Ik open een van de enveloppes. Nicolas sliep in
de kubus, hij zegt het alsof het er eigenlijk niet toe doet, een mens
slaapt zoals het uitkomt. In een Frans stadje, vertelt iemand, sliep
iemand in het urinoir van een openlucht zwembad, had net voldoende geld
om vanuit Parijs de trein naar Brussel te nemen. Het zijn dingen die
gebeuren. Er gebeurt zoveel.
Natalie telefoneert me en er is telefoon van Susan. Honoré wil weten of het werk van Cathérine nog te bezichtigen is.
Het is een prachtige dag, meer zomer dan herfst. Aan de sluis is het water in een woelige beweging.
De
kubus op het woonerf is ontmanteld. Nicolas heeft de bekisting
verwijderd. Kinderstemmen overrompelen de buurt. Jarne en het jongere
broertje zitten voor een huisdeur. Nicolas legt uit dat de kubus eerst
oranje geschilderd - morgen, overmorgen misschien, eerst moet het ding
drogen - en dan met professioneel materieel tot gruzementen herleid zal
worden. Is niet het eindpunt van het traject. De gruzementen worden door
een dipsaus van fel oranje gehaald en hierna opnieuw gedecimeerd.
In
de grote zaal is een berglandschap van zwarte keitjes. De keitjes zijn
vochtig, wat de zwarte kleur verklaart. Hoeveel kruiwagens - twintig?
Als de massa uitgedroogd is, zal Nicolas er een 'quadrillage' over
aanbrengen, een ruitpatroon in fluoverf.