NA

VERF NA VAN EYCK (2014) Project in het teken van 25 jaar croxhapox (Art Machine, de eerste crox-expo, opende op 16 maart 1990). Aanvangsmodus (zo op tafel gebracht door het team, voor we de door Jelle bedachte titel hadden): schilderkunst. Door Laura aangebrachte modificatie: picturaliteit. We googelden het woord en ontdekten dat het niet voorkomt als zelfstandig naamwoord. Waar de digitale bronnen alleen picturalisme boden (fotografiestijl waarin foto's als schilderkunstige werken beschouwd worden) of op het onderscheid grafisch niet-grafisch wezen, verschafte van Dale volgende uitleg: picturaal (bn.) 1 in verband met de schilderkunst, syn. schilderkunstig: uit een picturaal oogpunt 2 aan de schilderkunst herinnerend, syn. schilderachtig: het picturale in zijn stijl 3 geschilderd of getekend: picturale humor, bv. cartoons. Kortom, als bijvoeglijk naamwoord bestond het wel. Door niet op schilderkunst te focussen maar het picturale als uitgangspunt te nemen, wat de spitsvondige titel benadrukt (niet schilderkunst na maar verf na Van Eyck), hadden we de module van een multi-disciplinair project. Een tweede modificatie betrof de manier waarop we de term picturaal interpreteerden, niet eenduidig als schilderkunstig of schilderachtig of aan schilderkunst beantwoordend, maar in de ruimst mogelijke zin als technisch verfijnd. Hier speelde de titel een verre van onbelangrijke rol. Net de gebroeders Van Eyck hadden de olieverftechiek geïntroduceerd, wat een grote, technische verfijning van het medium mogelijk maakte. Via een omweg kwamen we zo uit bij wat de eigenlijke focus van het project werd, verfijning. Technische fiche: 30 kunstenaars, 8 disciplines (ook fotografie, film, 3-dimensioneel werk, tekeningen, sound art, performance & met het werk van Kristof Van Gestel een moeilijk te plaatsen want verre van eenduidige mengvorm waarbij ongetwijfeld interactie een van de kernbegrippen is); iets als van Borremans tot heden (in omgekeerde zin, Michaël immers toonde een oud, semi-abstract en nooit eerder tentoongesteld werkje), een ratatouille met werk van jonge (onbekende tot deels bekende) en bekendere tot wereldvermaarde kunstenaars (ook best wat kunstenaars die om uiteenlopende redenen niet ingingen op de uitnodiging om aan het project deel te nemen); een presentatie die makkelijk als museaal (museumkunstig, museumachtig) ingeschat kon worden en dagbladverzinsels die als gebruikelijk het project negeerden. Alleen HUMO, Staalkaart en H-art hadden aandacht voor het project. Met VNVE konden we rekenen op financiële steun van Stad Gent. Drukbezocht project.