Philippe Vandenberg schilderde vaker met bloed. Een van die werken figureert in Open Deuren, crox 51, het buurtproject uit 1996. Het werk komt in de loggia van Aannemersstraat 54 te hangen en dient als setting voor een portret van de artistiek directeur, foto die in De Gentenaar gepubliceerd wordt. Philippe gebruikte aanvankelijk zijn bloed, waarvoor hij af en toe in het UZ langsging, tot ze daar beslisten dat het niet langer kon en hij ossenbloed begon te gebruiken. In bloed gedrenkte teksten.
Voor sommige van haar tekeningen en schilderijen gebruikt Clara Spilliaert (Meesterklas Luca, 2015) menstruatiebloed. Als ik haar vraag waar ze het bloed vandaan heeft, zegt ze 'uit de baarmoeder'. Het bloed is het bloed van de kunstenaar.
Het eerste project van Anton Cotteleer, crox 88, en dat ene object: een rood eekhoorntje in een rode emmer. Is het net zo onschuldig als de recensent vermoedt? Uit zelfde periode, eind jaren negentig, een reeks werken van Michaël Borremans: elk werk heeft een cadmiumrood vlak als een bloedveeg die soms een fragment van het beeld uitvlakt. Het rood evenwel is niet dat van een bloedend onderdeel, van een afgehakte hand, van een afgehakt hoofd, maar van de adoratie, de fetisj, het vallen voor. Het rood geeft aan waar niet aan te ontkomen is.
In oneigenlijke zin is het tevens het bloed, het zweet en de tranen van het werkproces. In het werk van Bart Baele maakt het deel uit van de verzonnen rituelen.
Met Ron Huebner iets al te letterlijk als hij in 2004 in Amsterdam van de sokken gereden wordt. En niet minder onthutsend het gegeven dat de midden jaren tachtig gefêteerde kunstenaar, door Jan Hoet de hemel in geprezen, zich in 2000, aan het begin van de zomer, met een jachtgeweer van het leven berooft door de buks, bedoeld voor jacht op everzwijnen, in z'n mond te stoppen en de trekker over te halen, waarna van z'n herseninhoud weinig meer dan de bloederige uiteenspatting blijft. Onlangs vertelde iemand me dat het voorval zich voordeed op het eerste van het pand waar later De Walrus kwam, een bruine kroeg. Het bloed volgt de gebruikelijke wegen.