Improvisaties op banjo. 22 oktober 2008, een concertavond van KRAAK. Voor de pauze is er een lezing van Ian Nagoski, na de pauze concerten van resp. Paul Metzger en Ignatz.
crox-box fragment woensdag 22 oktober 2008
20u. De lezing van Ian Nagoski duurt zo lang dat Metzger pas rond
halftien aan z'n concert beginnen kan. Er is aardig veel volk. Marc, die
van een boekvoorstelling komt, neemt wat tijd om een filmpje te maken.
Aan
de bar hangt een ruig en op wat voortanden na tandloze pionier van het
overbehaarde sixties-tijdperk. Hij is straalbezopen, een lieverdje met
stekels en donshaar. En een zwarte teeshirt met THE VIOLENT YEARS in
witte lettertekens. 'Zoek het op,' lalt hij, 'we hebben een website,
zoek het op.'
Ja, ik zoek het op, zeg ik.
Heeft met Nico geslapen, zegt hij.
Met Nico?
Dat zal niet in het Park Hotel geweest zijn.
Trouwens, met Nico, iedereen sliep met Nico.
-Met Nico, gij?
Ik heb met The Stones gespeeld.
Gij?
'Op gitaar.'
We lachen.
'De waarheid, daar ge moet ge veel fantasie voor hebben,' zeg ik.
'Mijn
fantasie,' zegt hij, een weerzinwekkende bekentenis, 'is de waarheid.'
Ik bekijk z'n koolzwarte blik, het slordige kingewas, de rottende
tanden, verneem dat hij in de Van Morrison band gespeeld heeft. Wat een
sukkel. Straks wordt het intiemer en verneem ik dat hij nog met het
paard van de Queen gepoept heeft.
'K'en nog met Brian Eno gespeeld.'
Hij bekijkt me met een vunzige blik, straalbezopen. 'Brian Eno,'
herhaalt hij afwezig, alsof hij op voorhand door had dat dit argument
geen betekenis zou hebben. Een moment later begint hij over
Fingerspitzengefühl en dat Django Reinhardt maar twee vingers had.
Er
komt nog iemand aan de toog hangen, zat als een kanon, de frontman van
Joebox John and The Records. De drummer van zijn bandje kwam later bij
Admiral Freebee terecht. Hé, Yves, en gij nu.
'Ik heb nog met Neil Young gespeeld,' balkt Yves.
Ik begin het op m'n zenuwen te krijgen. Het concert duurt te lang, het is halfelf en ze zijn nog bezig.