VERF NA VAN EYCK (2014) Project in het teken van 25 jaar croxhapox (Art Machine, de eerste crox-expo, opende op 16 maart 1990). Aanvangsmodus (zo op tafel gebracht door het team, voor we de door Jelle bedachte titel hadden): schilderkunst. Door Laura aangebrachte modificatie: picturaliteit. We googelden het woord en ontdekten dat het niet voorkomt als zelfstandig naamwoord. Waar de digitale bronnen alleen picturalisme boden (fotografiestijl waarin foto's als schilderkunstige werken beschouwd worden) of op het onderscheid grafisch niet-grafisch wezen, verschafte van Dale volgende uitleg: picturaal (bn.) 1 in verband met de schilderkunst, syn. schilderkunstig: uit een picturaal oogpunt 2 aan de schilderkunst herinnerend, syn. schilderachtig: het picturale in zijn stijl 3 geschilderd of getekend: picturale humor, bv. cartoons. Kortom, als bijvoeglijk naamwoord bestond het wel. Door niet op schilderkunst te focussen maar het picturale als uitgangspunt te nemen, wat de spitsvondige titel benadrukt (niet schilderkunst na maar verf na Van Eyck), hadden we de module van een multi-disciplinair project. Een tweede modificatie betrof de manier waarop we de term picturaal interpreteerden, niet eenduidig als schilderkunstig of schilderachtig of aan schilderkunst beantwoordend, maar in de ruimst mogelijke zin als technisch verfijnd. Hier speelde de titel een verre van onbelangrijke rol. Net de gebroeders Van Eyck hadden de olieverftechiek geïntroduceerd, wat een grote, technische verfijning van het medium mogelijk maakte. Via een omweg kwamen we zo uit bij wat de eigenlijke focus van het project werd, verfijning. Technische fiche: 30 kunstenaars, 8 disciplines (ook fotografie, film, 3-dimensioneel werk, tekeningen, sound art, performance & met het werk van Kristof Van Gestel een moeilijk te plaatsen want verre van eenduidige mengvorm waarbij ongetwijfeld interactie een van de kernbegrippen is); iets als van Borremans tot heden (in omgekeerde zin, Michaël immers toonde een oud, semi-abstract en nooit eerder tentoongesteld werkje), een ratatouille met werk van jonge (onbekende tot deels bekende) en bekendere tot wereldvermaarde kunstenaars (ook best wat kunstenaars die om uiteenlopende redenen niet ingingen op de uitnodiging om aan het project deel te nemen); een presentatie die makkelijk als museaal (museumkunstig, museumachtig) ingeschat kon worden en dagbladverzinsels die als gebruikelijk het project negeerden. Alleen HUMO, Staalkaart en H-art hadden aandacht voor het project. Met VNVE konden we rekenen op financiële steun van Stad Gent. Drukbezocht project.
encyclopedie
This encyclopedia offers a splendid and wildly recommendable insight in the world of Croxhapox, combining trivial pursuit and serious matter. The entries have been mostly written in Dutch but quite a few have been translated. If you want the Dutch original, change your choice of language and go to the 'encyclopedie'.
In het tekenkunstige oeuvre van Daniël Vandenbrande (crox 7) hebben de naakten het niet onder de markt. Ze wemelen. In singuliere poses hebben ze niet zelden een haast abstracte, tot een rudimentaire kronkeling van lijnen gereduceerde vorm.
Xavier Debeerst gebruikt een in het Parijse atelier van Rodin genomen foto als basis voor een copy art (crox 17-7), wat hij met een notitie uit z'n zakagenda combineert. De foto toont het profiel van een mannelijk naakt. De notitie refereert naar de dag dat hij het Musée Rodin bezocht.
crox 18, En Passant. Locatie 3, een videopresentatie van Renée Lodewijckx, And She Never Looks Back again. Locatie 3, Bagattenstraat 191. Op de linkerbladzijde, in de catalogus, een bladzijde die voor een beeld- of tekstreferentie gebruikt kon worden, is een zwartwitfoto. De foto heeft voorin een televisiescherm met een portret, een zelfportret misschien, op het middenplan een doodskist waarin een naakte vrouw ligt opgebaard, daarrond een takkenbos, een lakei flankeert de kist en de achtergrond toont een fragment van de locatie waar de foto genomen werd.
Luc Gobijn. Locatie 6, een etalage van het Fnacfiliaal in de Veldstraat. In de catalogus, ter rechterzijde, de foto van een naakte man met een uit een boomstronk vervaardigde priapische totem. De presentatie in de vitrine rechts van de doorgang zorgde voor een hoop herrie, waar het Gobijn ongetwijfeld ook wel om te doen was.
crox 34, een solo project van Koen Vanderhaegen. Presentatie in het souterrain van Aannemersstraat 54. Schilderijen en tekeningen die, misschien op een enkele uitzondering na, naakt als thema hebben. Als ik het goed heb, had KV het beeldmateriaal ontleend aan magazines die naturisme promoten.
Het souterrain als naakte ruimte, het gebeurt twee keer. In 1996 presenteert Juliane Heise (DE) er Flexibele Einrichtung, een reeks uit slap en transparant materiaal vervaardigde meubelstukken, waar je alle bijzonderheden van de locatie dwars doorheen bleef zien. In 1997 plaatst Tomo Savic-Gecan (CR) een muurhoge en kamerbrede ruit tussen de plaats voorin en de plaats achterin.
In linosnede uitgewerkte, iconografische afbeeldingen van Adam en Eva - een van de vele elementen in de geassembleerde linosnedes van Dirk Peers (crox 80). Ook het vijgenblad, consequent, is een vaak terugkerend element.
In het werk van Kati Barath (DE), waar alles - ondanks het felle en kleurrijke palet - een donker kantje heeft, een sinistere dubbele bodem, vaak niet eens als dubbele bodem in het beeld aanwezig maar rauw gepresenteerd, heeft het naakt een rebelse inhoud. Zo hebben ook de naakte meisjes - net als de meeste andere figuren die het oeuvre van Barath bevolken met enorme, vaak bolvormige hoofden - een wrange présence, letterlijk out of het ubiquitaire blauw, dat bij Barath alomtegenwoordige blauwe uitspansel. Crox-projecten in 1999 en 2008.
'Les coliques du roi sont très méchantes', een werk van Philippe Vandenberg uit 1998. Maakt deel uit van De Boodschapper, een presentatie in de Lucas Munichstraat met werken van Sylvain Cosijns en Philippe Vandenberg en staat ook afgebeeld in de gelijknamige publicatie. Een naakte koning, het 'ik', kennelijk met bedelstaf, en een meute honden - of wolven - die hem op de huid zitten.
De in één zuivere lijn geplaatste pose van een vrouwelijk naakt, een tekening van Ruth Mentens. crox 110, een groepsproject met werk van 25 kunstenaars. Het tweede project in de Lucas Munichstraat.
crox 118, 'Borders, what prevents you today?', het eerste solo project van CarianaCarianne (US). Aanvankelijk overweegt CarianaCarianne om aan de performance in de croxruimte, elke dag van 9u tot 13u en dit gedurende 24 dagen, een badritueel in het instalraam (Onderstraat 26) toe te voegen. van gaat langs op het commissariaat in de Belfortstraat om uit te zoeken of nude performance onder de wet op openbare zedenschennis valt en verneemt dat dit in principe geen probleem levert, tenzij iemand die het niet hebben kan een klacht indient. De nabijheid, in de Onderstraat zelf, van een kinderdagverblijf, wordt het doorslaggevende argument om het badritueel te schrappen.
Pornografisch getinte tekeningen en schilderijen van Stu Mead (US/Minneapolis). Stu Mead woont in Berlijn en wordt door Thomas Hauser aangebracht, die Stu in Minneapolis ontmoet had. crox 125, 2004. Het project van Stu Mead kwam eerder op tafel, in 1997 of 1998, en werd toen met een meerderheid van stemmen afgevlagd. Van 1997 tot 1999 was er het gebruik om in teamverband op democratische wijze over de projecten te beslissen. Alleen een project dat 5 of desnoods 4 van het totaal der stemmen haalde - het totaal was 5, kwam in aanmerking. 3 werd door de vingers gezien. Het project van Stu Mead haalde toen een povere 2 op 5.
In Sacre Bordel van J. Van der Borght (crox 131, januari 2005), de eerste presentatie die werk van al z'n alter ego's samenbrengt, is een videofilm, de titel herinner ik me niet, een werk van NCNP of NGIP in de traditie van de stomme film, met Dodica en Rodica.
INSIDE/OUTSIDE van Els Soetaert, april 2005. Performance in een vierhoekige iglo. Een project in de ruimte waar we tegenwoordig een kubusruimte en het barmeubel hebben.
444 (crox 149), Nan-Ping Chang (TW). Performance, multimediaal, op 30 september en 1 oktober 2005.
Kubusproject van Ria Bauwens (crox 158-1). Foto's. Twee reeksen. Een van die reeksen is een set zwartwitfoto's met vrouwelijk naakt in slaapkamerbiotoop. De focus ligt op een fragiele beweging van het torso. Een van de werken tijdens de sequel van crox 145, in Abdij Maagdedale, is een videopresentatie van Nancy Delille. De video toont een badscene. In 2007 is er met The F-Song van David Smithson (US) nog een badscene, dit keer in de lijn van Arno's I am a Bathroomsinger. Een videoportret van Smithson, hij ligt in bad, in een Hollandse badkamer nota bene, en zingt een protestlied. De geadresseerde, die overigens ook met naam en toenaam in de song aan bod komt, is Bush junior.
Het Borstenorakel, een project van Sarah Westphal in de kubusruimte (crox 185-1). My Modern Holocaust (crox 185-2), een project van Jamez Dabramski Dean, zelfde periode, is een set van met razor bewerkte foto's. Tijdens de eindejaarspresentatie, een jaar later, is er een videofilm waarop te zien is hoe JDD een varkenshart neukt. JDD is poedelnaakt en had speciaal voor de opname van dit werk een halfje viagra geslikt, omdat hij zonder, zei hij, z'n jongeheer niet in positie gekregen had.
Michael Jackson naakt en met geamputeerde ledematen, een foto, uit een set van drie, die deel uitmaakt van de presentatie van Debra Tolchinsky (crox 183).
Brainbox, eerste editie, unit 5: een naakte ruimte. -->wit Het naakte zelfportret van een witte ruimte.
MIS-ARTE, PART THREE (crox 209), nude performance van Sabine Oosterlynck in de kubusruimte. SO staat in een transparant omhulsel, in een hoek van de kubusruimte. De binnenzijde van beide delen van de matroishka staan naar de toeschouwer gekeerd, SO zit achterin, aangedrukt tegen een buitenzijde van de matroishka, in de verste hoek van de kubusruimte. Het project valt samen met een uitvoering van MA solo, een performance op fotokopieermachine van Emilie De Vlam.
Verzamelwoede. Een van de collecties van Nicolas Leus is een set blootblaadjes uit jaren zestig. Een andere set biedt acht exemplaren uit de oranje reeks.
Black Helicopter, mutilated cow and the counsel of foreign affairs, een project van Adriaan Verwée (crox 232). Het centrale beeld is een naakt kind, met bottines en muts, dat met een helikopter speelt.
crox 246, Insomnia. De performer heeft het plan om de performance naakt te doen, wat we met de temperatuur in de zaal, eind februari, geen idee vinden.
Een half jaar later is er het Biafraantje, een uit chocolade vervaardigd werk van Wouter Cox, het maakt deel uit van de presentatie van Joop Stoop.
De naakte ruimte waarmee de tweede editie van Brainbox begint. KAMP heeft van de zaal achterin een museale ruimte gemaakt. De presentatie is de presentatie van een werk dat er niet is.
MANIFOLD (2011), een theaterproject van Sandrine Verstraete. Het naakte lichaam van Evelyne Bleijenberg komt in een vel van bladeren van zilverpapier. Het inkleden wordt uitgevoerd door iemand in een witte stofjas.
Stelarc, Copenhagen Suspension. Uit het TVF doc art archief, gefilmd in 1985. 14'. 'Suspended with 18 shark hooks in his naked body hanging from a 40-meter crane, he swings above the roofs of Copenhagen. Not for the squeamish!'
Crox 289-11 Body Art Live Art heeft ook nog Oh Lover Boy van Franco B en Shattered Dreams van Nico Raes, live nude acts in het Deense Kanonhallen in respectievelijk 2001 en 2004.
Tiane Doane Na Champassak (Between The Lines, 2012, coproductie Tra Mundi/croxhapox, een project over 3d gender) presenteert een reeks zwart-witfoto's die nadrukkelijk de naakte, verminkte lichamen van hijra's in beeld brengt. Hij fotografeert ze in hun nachtelijke habitat, in sommige gevallen in het bijzijn van klanten. Lotus van Max Pinckers en Quinten De Bruyn, met de fotoreeks van Marc De Clercq een van de andere presentaties, portretteert Thaïse ladyboys.
My Body is a Temple for a Multimedia Whore, Annie Sprinkle. Een documentaire uit het TVF doc art archief. Een opname uit 1995. De documentaire begint met een foto van het brave en saaie meisje. Het geportretteerde gezelschap, een braaf gezin. Maar je weet natuurlijk niet wat onder die foto zit. Het brave, saaie meisje kiest voor Annie en de meer opwindende status van porno actrice. Annie Sprinkle laat geen twijfel over wat ze van beide de meest interessante optie vond. Tijdens het eerste deel gaat ze uitgebreid en voor zover mogelijk geraffineerd in op het pornografische element. In het derde deel brengt ze het begrip eco-sex te berde: optimaal genieten van sex.
Inge van den Kroonenberg. /foto boven/ Herzamelen, een project van Emma Vanhille, 29 april tot 1 mei 2016.
Venus puzzel, een presentatie met drie facetten: a/ Agnes (groene), Janneke (blauwe) & Monica (rode doos). Elke puzzel bestaat uit duizend stukjes. b/ Een reeks plastiekzakjes met puzzelstukken. Elk verzameling puzzelstukjes verwijst naar Agnes, Monica of Janneke. c/ Paravan met nude pics, grosso modo uit jaren vijftig tot tachtig vorige eeuw.
Wuthering, performance van Isabelle Van Dam. Zaterdag 7 mei 2016. Locatie: het woonerf.
1. Naambekendheid. In 2010 hebben ze het in De Morgen eerst en vooral over Pieter Paul Rubens. In Cultuur & Media, de cultuurbijlage, komen naast de frontale belangstelling voor het werk van Rubens ook lui als Fabre en Delvoye aan bod. Ze betalen voor de stukjes die over hen geschreven worden. Van alle redenen is het de belangrijkste. Naambekendheid volstaat niet, er hoort boter bij de vis. Een bladzijde in de cultuurgids van De Morgen kost 1.500 euro, twee bladzijden net iets minder dan het dubbel.
Naambekendheid, een product.
I think you and I must share similar perspectives on the art world as I laughed aloud when I read your words important carcasses! You may enjoy writing reviews - it is something I have always thought could be satisfying. (Wendy Hirschberg; February 18, 1999)
Bij De Standaard eenzelfde scenario. Eind jaren negentig schreef Edith Doove voor De Standaard, ze had een rubriek in de cultuurbijlage. Van die periode herinneren ze zich intussen niet veel meer dan het feit dat we Borremans brachten. Jan De Cock herinneren ze zich niet, daar werd niet over geschreven. Meer weten ze niet. Ze draaien het hoofd heen en weer en schrijven.
Over wie schrijven ze dan? Dat weet geen mens.
Je kan een naam ook opblazen door een rietje in de reet te plaatsen en dan blazen tot het ding ontploft. Zitplaatsen uitverkocht.
Concert. Vrijdag 27 maart 2009.
22 oktober 2008, een project van KRAAK. De avond begint met een lezing van Ian Nagoski. De lezing duurt zo lang dat er amper tijd blijft voor de concerten van Paul Metzger (US) en Ignatz (BE).
Japanese drummer and percussionist living in New York. Free jazz & experimental. From mid years 90 regularly in duo with Peter Jacquemyn.
4 June 2011: crox-concert by Peter Jacquemyn, Tatsuya Nakatani, Pierre-Michel Zaleski and Maja Jantar. This concert has been documented several times: Svend Thomsen from TVF and Pierre-Michel Zaleski filmed the whole concert, Marc Coene and someone who collaborates often with Zaleski both make a sound recording and on top of that Marc takes care of filmic and photographic material.
crox-box, dinsdag 7 december 2010
We hebben studenten van Narafi over de vloer, een Brussels
filminstituut. De zaal achterin is het decor van één scene uit Schemer,
een kortfilm van Mira Caroen. Zij doet de regie.
Stijn, de
productie-assistent, is met de percolator bezig. Het ding is één meter
hoog en zit van onder tot boven vol koffie. Na het filmen, 's avonds,
als de crew na de laatste shoot toch nog de moeite neemt om het geluid
van de zaal te registreren, dat moeten ze doen, ze doen het met elke
ruimte waar ze filmen, giet hij twee emmers vol koffie door de
gootsteen. Wat zonde, bedenkt hij luidop, zoveel koffie.
Lore is
productieleiding. Ze is druk in de weer. Ook Anysa is crew. Zij is
opnameleider. 'Stilte voor repetitie!' roept ze, en dan is iedereen
stil. Ze roept het nog een keer want niet iedereen is stil.
Sanne is
setdresser, Stijn een bezoeker, Silke de art director en Martijn een van
de figuranten. Ook Shani, Laura en Hendrikje zijn figurant, of stand-in
zoals het heet, ze vervangen Marieke en Maarten. In de film is Marieke
het lief van Maarten. Joram staat in voor de scriptmontage en zit
tussendoor de hele tijd door op de site van Het Laatste Nieuws. 'Stilte
voor repetitie!' roept iemand.
> Phaedra
A Group Show. Guest production, September 2010. ----> RE:
RE: is an initiative of Maarten Dings, Joachim Naudts and Egon Van Herreweghe.
From Transcriptie 1 /Wednesday 8 September 2010/. The adjectives J uses:
Institutioneel. Gemeenschappelijk. Institutioneel. Ver. Institutioneel. Inhoudelijk. Praktisch. Institutioneel. Gigantisch. Institutioneel. Individueel. Lang. Individueel. Interessant. [Institutional. Communal. Institutional. Far. Institutional. Contentuous. Practical. Institutional. Long. Individual. Interesting.]
From Transciptie 2 /Wednesday 25 August 2010/. The adjectives J uses:
Fragmentarisch (te). Concreet. Wankel. Erg. Diep. Volledig. Ideaal. Gemeenschappelijk. Rood. Makkelijk. Toepasselijk. Volledig. Moeilijk. Onmogelijk. Utopisch. Mogelijk. Rood. Rood. [Fragmented (too). Concrete. Shaky. Very. Deep. Entire. Ideal. Communal. Red. Easy. Appropriate. Complete. Difficult. Impossible. Utopian. Possible. Red. Red.]
crox 497. A project
by Oona Libens (BE/lives and works in Malmö, Sweden) and Teatro Dondolo. Performers: Eirik Vindgren
(NO), Mia Lundholm (SE) and Oona Libens.
Multimedial puppet theatre. Shadowry, film projection, taped music and live performance with
musical saw and trumpet.
Two
voices: the French one is a lady's voice, fluid, vague, clattering; the English
voice, a British gentleman's voice, clear, enunciated with consideration and
without unnecessary haste. First comes the lady's voice, often ten to fifteem
seconds after the start of the fragment before it gradually disappears under
the gentleman's, which comes and seduces the audience into the depths of the
ocean. The contrast between the timbre of the voices is fascinating. The
French, female voice as liquid and fluid as the water that drowns the male one
that goes straight down, unmoved and with a lightfooted and syncopated balance of
beginning and end of each message.
A film fragment in
black and white follows the credits. The coast line at the altitude of Senja,
north of the Lofoten Peninsula. At the end of the fragment, the male voice goes
under. Four fragments follow: the crawling, hurried life under the surface (sea
horses, moluscs, mussels, a shoal of herrings, shrimp) and the zone just below,
shady and shadowy, with sea urchins and other ocean dwellers chimerical,
prickly, sinewy. The third level bathes in the darkest depths where no sunshine
penetrates (spooky fish, medusas), and below the deepest deep is another depth
where a monster of unimaginable and terrifying size roams, the kraken of old
stories, the gargantuan octopus, below which, the sailors, the captains and
boatswains who sleep in the turbid dust of the ocean bossom and dream of their
legendary women. This spectacular prefomance has an unlimited variety of
techniques. It shows brilliant mastery in form and content. It moves, it is
gripping, buoyant and well considered in all detail. Logically, nine times in a
row, a standing ovation follows.
13 - 16 May
2015. Two performances on Wednesday, Friday and Saturday; three on Thursday.
Ni cultura elitario / Pro cultura individualista!
Ni cultura communisto / Pro cultura fatalisti!
Ni Cultura socialisti / Pro cultura anarchisti!
Ni Cultura fascistario / Pro cultura revolutisti!
Ni Cultura totalitario / Pro cultura cultura!
Ni cultura officiali / Pro cultura Extravaganza!
NI MAS SCULPTURA! NI MAS PITURA!
De leden van het NCNP front zijn Sir Boaliver, Van Rid Jog Brs, Jamez Dabramski Dean, Candy Novés en Tine Jun Everglade.
10 oktober 2008, crox 279. Panta Rei, een performance van de in Antwerpen wonende Inge Nederkoorn.
Videofilm, gedraaid in de bakkerij waar ze werkt, en spektakel met een aantal performers die een geprogrammeerde reeks handelingen uitvoeren.
AWATER (magazine) - Johan Joos, Majuskel, crox-boek nr 12 (2009) - recensie
Begijn, Lysandre - project in kubusruimte (2008) - schilderijen
Berendsen, Marieke /viool/ - improvisaties op tekeningen van Hallveig Agustsdottir (2011)
Bleyenberg, Evelyne /Multimediale KASK/ - performt in WARMING van Rudy Lycke en in MANIFOLD van Sandrine Verstraete (2011)
Buisman, Sjoerd - Signos (1992) - maquette
Buijs, Willem (Middelburg) - En Passant (1991) - titel: Itinerarium
City Hands - concertavond Smeraldina-Rima (2011)
Delaere, Koen - ccnoa gastproductie (2008)
Devens, Dre (Maastricht) - solo project (1997) - werk in situ
Glaudemans, Rein Willem (Amsterdam) - En Passant (1991)
Hagers, Ro - ccnoa gastproductie (2008)
Huebner, Ron (CA) - crox 111, instalraam (2003) - verbleef in Amsterdam
Kruiskamp, Herman - Verzamelwoede (2007) - privécollectie Frips
Kruithof, Anouk - Temporary City Berlin (2009) - A Group curated by RE: (2010)
Kuitenbrouwer, Yinka - een van de actrices in MANIFOLD van Sandrine Verstraete (2011)
KUNSTBEELD (magazine) - recensies in 1995 (over de Gentse kunstscène) en 2009 (over Croxhapox)
Lodewijks, Bart - BRAINBOX2 unit 9 (2009) i.s.m. Thomas Bogaert en Kelly Schacht - neemt deel aan Zennestraat 17, Brussel (oktober 2009)
Looijen, Willy - straatproject (2010)
Nickisch, Holger (DE) - crox 82 (1998), woont en werkt in Amsterdam
Padding, Manuel >City Hands
Rullens, Machteld - residentie (2011)
Sadée, Juul (Maastricht) - An Act in 20 Minutes, solo project (2009)
Schuttelaar, Ton - ccnoa gastproductie (2008)
Stoop, Joop (Ijmuiden) - solo project (2008) - tekeningen
Van der Ploeg, Jan - ccnoa gastproductie (2008)
Van Houwelingen, Peter /Multimediale KASK/ - met Hans Beckers tijdens een residentieproject van Johanna Van Overmeir (2011)
van Imhoff, Saskia Noor - A Group Show curated by RE: (2010) fotografie
van Leeuwen, Sjoerd - residentie (2011)
Van Soest, Machiel - ccnoa gastproductie (2008)
Van Wissem, Jozef /luit/ - concertavond Smeraldina-Rima (2011)
van Zuijlen, Daniëlle - BRAINBOX2 unit 7
Verherbrugge, Jan Willem - solo project (2004) - fotografie
Visch, Henk - Signos (1992) - maquette
Voorn, Peter - crox 41, instalraam (1996)
Voskuil, Jan Maarten - ccnoa gastproductie (2008)
2006, zaterdag 28 oktober. Concert tijdens de openingsavond van Brainbox 1#4. De avond biedt ook nog een concert van Sticker en een performance van Jamez Dabraski Dean.
de brief aan de neger
229. L'IMPORTANT C'EST LE KAMIKAZE. Philippe Vandenberg. Boekpresentatie, zondag 30 september 2007. François Beuckelaers, voordracht van De brief aan de neger. Les frères Zarakoff, La lettre au nègre. Film.
LAMA CHINA, tweede editie in de reeks Zeventien Robots (2015). 146pp. Beperkte oplage: 49x. Eerste print uitverkocht.
> Conard, Sébastien
Vijf hoofdstukken: 1 Science fiction, 2 Aerodynamica, 3 Avonduur, 4 Night inn gale, 5 De platen van de encyclopédie.
De editie heeft een vertaling van Les planches de l'Encyclopédie
van Roland Barthes, een tekst uit 1964, niet eerder naar het Nederlands
vertaald. De vertaling van Sébastien Conard werd bijgestuurd door Rokus
Hofstede.
Vertaling van Les planches de l'Encyclopédie van Roland Barthes, Editions du Seuil, 1953 & 1972. Hierover schrijft Sébastien Conard: 'In 1964 publiceerde Roland Barthes het artikel 'Image, raison, déraison' in L'univers de l'Encyclopédie: les 135 plus belles planches de l'Encyclopédie de Diderot et d'Alembert door Roland Barthes, Robert Mauzi en Jean-Pierre Seguin (Les Librairies Associés). Deze tekst werd hernomen onder de titel 'Les planches de l'Encyclopédie' in de pocketuitgave Le degré zéro de l'écriture suivi de Nouveaux esais critiques (Le Seuil, 1972). Het is deze laatste versie, die tot nu toe nog niet in het Nederlands werd vertaald, die ik hier heb gebruikt.'
Over LAMA CHINA, in het colofon: LAMA CHINA kwam tot stand in het kader van het doctoraatsonderzoek in de kunsten van Sébastien Conard aan LUCA, met als werktitel 'Het stripidoom voorbij: de graphic novel herdenken vanuit woord, beeld en verhaal in de avant-gardes.' De prenten en de lemma's waarmee LAMA CHINA is opgesteld, zijn ontleend aan De Standaard Encyclopedie in 15 delen (1969-1974).
2010, 17 October. Mr. Probe says Hello, a project by Marieke Berendsen and Bruno Nelissen. They describe it themselves as 'a musical performance with a lot of attention to space, motion and electronics.' Works by Frank Crijns, Merijn Bisschops, Bruno Nelissen. In any case Crijns and Bisschops live in Tilburg. Two German composers: Simon Steen-Andersen, living in Berlin, and David Helbich, preferring Brussels, and finally also Nico Sall whose compositions have been heard before in croxhapox.
crox-neologisms
croxhapox - What the word means or where it comes from: it has been invented.
crox - Prefix, used in plenty of combinations: crox space, crox-monsieur, croxness, croxcard, croxbook, crox artist, crox project, crox format, crox blue.
installation window [instalraam] - The word was invented in 1991 by Edwin Carels. Window location; window project.
[skewity ~= skewness] [schuintegraad] - Appears only in the the briefing of the first and never realised pole project (1990-1991).
brainbox - Term also used in combinations: the brainbox aspect.
By unit 4 (Dirk, Tinka, Michaël) jargonised/jumbled to boxbrain.
homo caniens - The houndman or manhound. Figuratively: reducing everything to 1 single truth and exclude every other truth. The barking man: every opinion or vantage point that threatens the one truth or tries to look at it from a different angle is being smashed barkingly.
1 Sjoerd Paridaen, Paraplastique hystérique (crox 13). Each room of the first floor of Beverhoutplein 7 has a different colour: red, yellow, bleu.
2 Aannemersstraat 54: the crox-team (Hans, Kristel) optst for a set of neon lamps, what they had seen at Baronian in Brussels. In the crox space at Lucas Munichstraat there also is a parallel circuit of neon lamps. The advantage is to have less false shadows.
3 Karien Vandekerkhove (crox 85). The basement is flooded in green neon light.
4 Hendrik Vermeulen (crox 116). Yellow neon lamps colour the installation window.
5 The neon sculptures of Joris Van der Borght (crox 131). Designs an impressive neon object for BRAINBOX which meanwhile is an permananet part of the display in the hallway of crox.
Woonplaats van
Amy Kephart - project in 1997
David Kramer - project in in 2007, New American Story Art
Debra Pearlman - project in 1997
Larry Krone - project in 1999
Larry Walczak - curator van het New American Story Art project in 2007
Noe Kidder - projecten in 2007 en 2008, crox-boek Nr 9
Patricia Smith - project in 1995
Patricia Thornley - project in 1999
Phill Niblock - project in 1996
Thomas Broadbent - projecten in 1996, 2004 en 2006
Wendy Hirschberg - project in 1999
en tot circa 2002 of 2003 van
Suzan Batu - project in 1997.
Sindsdien woont Suzan in Istanbul.
OFF WORK Drawing Review #1. Triannual magazine. Presentatie van de allereerste editie op dinsdag 7 juli 2015 en korte expo met tekeningen.
Alter ego van Joris Van der Borght. Van de alter ego's duiken er enkele met enige regelmaat in het programma op: NCNP, NGIP en Dr. Al.if.
crox 36, instalraam in collaboration with Jens Brand (D), January 1996. Slide Piece N°5.
Phill Niblock is the founder of Experimental Intermedia (New York) and EI-house (Sassekaai 45, Gent). Visual artist and composer.
LL (De Morgen, Kunstgrepen, January 1996; Dag en nacht [review in de Morgen, Day and Night]): Vzw Croxhapox in Gent has gained a name for itself by making so-called 'installation windows', shop windows bringen art into the streets by day and night. At the moment there is a lovely double play in two opposite windows in Onderstraat.
American artist Phill Niblock shows an ingenious transposition of tourist slides transposed and deconstructed digitally.
9 ongelezen tekst (vermoedelijk van Nietzsche) (uit Waadruim: legenda, crox-boek nr 7, Nicolas Leus: lijst 8)
minuit - 'au centre d'une culture dont, par ailleurs, la curiosité est maladive' (Stefan Zweig, Nietzsche; Ed. Stock)
(uit Anoniem eerste helft 21ste eeuw, crox-boek nr 17, blz. 86)
Hij nuanceerde wat hij over apollinisch en dionysisch gezegd had, nadat hij nog wat laatkomers aan het publiek had voorgesteld: de jonge Nietzsche zou het wel, de latere niet over het onderscheid tussen vorm en inhoud gehad hebben. Dat schreef ik op. De latere Nietzsche niet, de jongere Nietzsche wel. (uit Anoniem, blz. 134)
Een anekdote waar Kristel graag mee uitpakt, is die van een kennis van haar die op gegeven ogenblik nachtwaker is in de Blaarmeersen en gevraagd naar wat hij daar dan zo al doet, 's nachts, antwoordt dat hij nietses leest, waarmee hij ongetwijfeld Nietzsche bedoelt hoewel nietses in het Gents nog wat toepassingen heeft.
Nieuw in de Gentse scene in 1990: croxhapox. Van maart tot juni 1990: om de twee weken een nieuw project. Na zomer 1990
wordt het verloop een tik langzamer.
Nieuw in het crox-programma in 1991: crox 17#1, een eerste min of meer grootschalig straatproject. Van eind mei tot eind september 1991 verschijnt er elke week een nieuwe
copy art in het Gentse straatbeeld. Het begint met een polemisch werk
van Sjoerd Paridaen en eindigt met een spitsvondig beeld van Edwin
Carels.
Nieuw in het toenmalige crox-team: de vraag of croxhapox voor grote, bekende namen kiezen moet, genre Anish Kapoor, Tony Cragg, Susana Solano, of stapsgewijs en van onderop te werk moet gaan, wat in het team voor een eerste conflictsituatie zorgt.
Nieuw in 1991: een eerste samenwerkingsverband. Voor En Passant wordt met het Hasseltse Il Ventuno in zee gegaan.
Nog meer nieuwe dingen in 1991: En Passant is het eerste crox-project dat op de beeldbuis komt en het levert de eerste crox-publicatie.
Nieuw in de toen nog korte geschiedenis van croxhapox: met Signos de Admiracion in 1992 een eerste project dat (na twee jaar voorbereidend werk) niet uitgevoerd wordt. In 1992 is er nog een niet uitgevoerd project: KNUTS.
Nieuw in de nog altijd korte geschiedenis van croxhapox: in 1993 geen enkele activiteit.
Nieuw in het crox-programma in 1994: een eerste soloproject van Dirk Peers. Er volgt een tweede project in 1996 (met Ruth Mentens) en een derde in 1998 (met Ignace De Vos). Ook nieuw in 1994: de eerste openingsrede, met name die voor het project van Dirk Peers.
Nieuw in het crox-programma in 1995: Patricia Smith (US/New York) is de eerste niet-Europese kunstenaar (overigens ook eerste niet-Belgische kunstenaar) in het hoofdprogramma. Eerder, in 1991 en 1992, hadden kunstenaars uit Duitsland, de Verenigde Staten en Hongarije deelgenomen aan crox 17, het Copy Art project, en Nederlandse kunstenaars aan crox 18, En Passant 25 instalramen.
In datzelfde jaar, december 1995, ook het eerste solo project van Michaël Borremans. Michaël had eerder wel al aan crox 17#1 deelgenomen.
Nieuw in het crox-programma in 1996: een groeps- en buurtproject op 94 locaties waaraan 94 kunstenaars en honderden buurtbewoners deelnemen. Open Deuren is het eerste en net niet enige crox-project dat door AVS opgepikt wordt. Het buurtproject schopt het tot nieuwsitem. Tegelijk is het de laatste keer, en ook dat is nieuw, dat in De Gentenaar over croxhapox bericht wordt (op een uitschuiver in de pechstrook na) en ook de laatste keer dat simultaan meer dan één krant het over een crox-project hebben zal.
Nieuw in de werking van croxhapox in 1997: een adviesgroep met onder andere Sjoerd Paridaen en Michaël Borremans. In 2003 treden zowel Sjoerd als Michaël toe tot het bestuur. Sjoerd had overigens eerder al van een adviesgroep deel uitgemaakt, in 1991, tijdens de voorbereiding van Signos, en had toen ook voor de contacten met mailart kunstenaars gezorgd.
Nieuw in de annalen van croxhapox in 1998: het eerste concert van The Singing Painters. Michaël en Hans hadden in 1997 een duo gedaan, Michaël gitaar, Hans vocals, wat de eerste TSP-song opleverde, Jetlag Girls, maar de groepsnaam kwam er pas begin 1998. De eerste TSP-performance is tijdens de openingsavond van een solo van Kamagurka. De set beperkt zich tot drie songs: Jetlag Girls, Give Me My Brains en Sally Got Sand.
Nieuw in 1998: Edith Doove schrijft voor De Standaard en heeft het in haar rubriek best vaak over croxhapox.
Nieuw in 1999: croxhapox ontvangt voor het eerst een projectsubsidie van de Vlaamse Gemeenschap. Het 100ste crox-project is het eerste dat niet door toen nog Hans van Heirseele gecoördineerd wordt.
Nieuw in 2000: met Carte Blanche het eerste project met een locatie buiten de Gentse agglomeratie.
Nieuw in 2001: Space Is The Place, een project van Merlyn Paridaen, verovert het souterrain van Aannemersstraat 54. Het crox-team komt op irreguliere basis bijeen. Nieuw: in Gent zijn de uren opeens heel erg duur geworden.
Nieuw in 2002: het team vergadert in een parkje vlak bij De Bijloke.
Nieuw in 2003: het fabriekspand. Onderstraat 26, het instalraam, wordt een permanente locatie.
Nieuw in 2004: het solo project van CarianaCarianne (US), crox 118, is de start van een meer experimentele manier van werken. In 2004 ontwerpt CarianaCarianne de eerste crox-site.
Nieuw in 2005: de crox-ruimte in het fabriekspand wordt uitgebreid met een zaal achterin. Croxhapox gaat mee in het kunstendecreet.
Nieuw in 2006: het crox-boek, Brainbox en een radio-interview. Het eerste boekproject dat volledig aan de gewenste format beantwoordt, is het tweede, Particles, een publicatie van Johan De Wilde.
Nieuw in 2007: de crox-ruimte wordt uitgebreid met nog een zaal, die waar Stief Desmet tot dan zijn atelier had gehad. Voor het eerst wordt een externe entiteit als curator van een project aangeduid. De eerste externe projectoefening is van de hand van Stefaan Dheedene.
Nieuw in 2008: met crox-boek nr 8 wordt de oplage opgetrokken tot 800 exemplaren. Met Adam Geczy hebben we in het hoofdprogramma voor het eerst een kunstenaar uit Australië.
Nieuw in 2009: twee grootschalige samenwerkingen tegelijk, Zennestraat 17 Rue Senne in Brussel en Temporary City Berlin. Ook nieuw in 2009: met Majuskel van Johan Joos de eerste boekpresentatie op een externe locatie en het eerste crox-vinyl, Golden Hypnos van de Japanse sound artist Sachiko, een coproductie met audioMER.
Nieuw in 2010: sinds maar liefst 8 jaar hebben zowel De Standaard als De Morgen geen woord aan croxhapox verspild. Wel wordt met grote uitbundigheid over Michaël Borremans bericht.
Nieuw in 2011: voor het eerst sinds 2006 is er geen budget voor extra's. Sinds 2006 het eerste jaar zonder nieuwe boekpublicatie en nieuwe crox-cards.
Nieuw in 2012: het artistiek team. Begin 2015 telt het AT vier leden: Dries Douibi, Jelle Clarisse, Lore Smolders en Laura van.
De indruk dat we het al wel eens eerder gezien hebben, het is de paradox
van het nieuwe. (Anoniem eerste helft 21ste eeuw, blz. 219)
Mevrouw Niks. Vriendin van meneer Cremers. Zij zorgt voor de broodjes. ---> meneer ---> onderneming
>Bashi, Tatsurou
With Suza and Mbalma-Piere part of the most western region of the archipelago.
Mr. Thomas Fuwell Nkoa, diplomat of the Predemocratische Republiek. Embassador of (PR) in Belgium. At the end of 2003 the ambassy was temporarily housed in Ghent, in Onderstraat at number 26.
6 september - 5 oktober 2014. Presentaties van Bob Van de Putte, Sacha Eckes, Jeroen Frateur, Joop Stoop (NL) en Dimitris Ameladiotis (GR). Samenstelling en coördinatie: Jelle Clarisse. Finissage op zaterdag 4 en zondag 5 oktober. Zaterdag 4 oktober een Stoopse namiddag met curry en de performance van Hans Flavin. Op zondag 5 oktober een foto shoot met de Murgafanfare van Komen en Gaan en pannenkoekenbak.
Noetics is afgeleid van het Griekse noumena. Marina Stavrou (GR) schreef er het volgende over: "The Greek word noumenon, plural noumena, is the middle-passive present participle of noein, "I think, I mean", which in turn originates from the word nous, perception, understanding, mind.
A rough equivalent in English 'noumena' therefore would be "something that is thought", or "the object of an act of thought".
This sort of intellect, nous, we could say works like light, in the same way the light falls on objects and reveals its colours, so nous gives shape and form to things.
'Noetic forms' could be an option, and if we seek for a feminine aspect, maybe Aphrodite can be used as a metaphor of this female element? (for example that is why the word Hermaphroditus was formed, because he was the son of Hermes and Aphrodite)."
2008. crox 283. Photos. Project coinciding with presentations by Sander Buyck and Adam Geczy (AU).
crox-box 26 November 2008
'A parking lot for the dead' her father said about the photo made in the South of France. The impression being tht it could as well have been a parking lot was emphasised by the frontal position of the camera. There is no environment, only a grey wall and traces of vandalism which are actually decorations. In that region, the visitor confirms, it is a habit to adorn the graves with beads. To the upper right, the word SOUVENIR. A NOTRE
CAMERADE.
The red door is from a village in the South of Spain, the grey wall in Genua close to the Mediterranean. Jumping off the wall, you would end up in the sea. Another picture is taken from the room where Emanuele lived, in Lecco, and the self-portrait was taken after a horrible day in the mountains. First, there was a path, a mountain path, than suddenly loose stones. She slid away, having nothing to hold on to.
Non-commercial
It’s in the bylaws:
stimulating and promoting non-commercially oriented art – organising non-commercial
art manifestations.
Of course there is
a conundrum. Every work of art is merchandise as soon as there is a buyer, even if
they buy air. Introduce an artist with nihil nil market value. Immediately he or she is picked up by the
audience. The works are bought by people who have specialised in buying works. The
international art market is interested in it. Hordes of hoarding devotees
trample the non-commercial point of departure.
At the onset
(1990/1991) any commercial activity was strictly prohibited. Two of the exhibitors don’t stick to the
rules, crox 6 and crox 12. All other artists follow the policy: no selling allowed
and so no selling allowed.
Later (May 1991-end
1992) the problem vanishes. The street projects (Copy Art, En Passant, Signos,
KNUTS) have not the least commercial value or potential.
The non-commercial
point of departure of croxhapox becomes an item of debate only as from 1994.
Initially the team (Guido, Kristel, van) dig in their heels: nothing is to be
sold/ potential buyers preferably contact the artist directly. When a commercial
transaction takes place croxhapox doesn’t (want to) know about it and it
happens preferably outside the crox premises. In the case of a sale (which
happens a bit more often as from 1996) the association takes 0%.
Only in 1998 Croxhapox
vzw uses the 20%-arrangement, a policy that has been followed ever since. The
association takes a 20% commission on sales during the exhibition. The rule
applies only to exhibited works and expires when the show is over.
'The nothing is everything some other has in mind in front of a drawing; everything I can't see, hear, think...' (Johan De Wilde, PARTICLES p.39)
November 1990: Bijna 10 jaar Cowboy Henk (crox 10).
November 1991: Anderhalve maand na En Passant is het heel even betrekkelijk rustig aan het crox-front. De eerste editie van het Copy Art Project loopt op z'n eind. Het Gentse stadsbeeld hangt propvol crox-affiches. Het crox-team, tijdelijk aangevuld met Dirk Vanderhaeghen, spitst zich toe op het Signos-project.
November 1992: FF neemt afstand van croxhapox en zal zich kort nadien toeleggen op de productie van animatiefilms.
November 1993: niets.
November 1994: Herr Seele (crox 22).
November 1995: Antje Dorn (crox 31). Krysztof Denek (instalraam, crox 32).
November 1996: Nicoline Van Stapele (instalraam, crox 54). Sjoerd Paridaen (crox 55). Concert: Memaz Quartet. Sjoerd Paridaen, Michaël Borremans en Marijke Bontinck treden toe tot het crox-team.
November 1997: Schilderkunst Hedendaags Belgisch (crox 70). Concert: Bart Maris & Filip Wauters.
November 1998: Karien Vandekerkhove (crox 85). Michaël stapt uit het crox-team.
November 1999/2000: niets.
November 2001: van wordt opnieuw aangesteld als voorzitter van Croxhapox vzw.
November 2002: Er wordt uitgekeken naar een ruimte in het Gentse; huren in Gent werd een dure kwestie. Het perspectief ziet er niet te best uit. Er doen zich twee alternatieven voor: een locatie die VZW Nucleo beheert en een fabriekspand in de nabijheid van de Dampoort.
November 2003: Basics 1 (crox 110).
November 2004: instalraam Johan De Wit. In de Lucas Munichstraat wordt een tweede ruimte in het programma betrokken. Christope Lezaire pleistert de muren. Eerste project in de nieuwe ruimte is een solo van Carole Vanderlinden. Het andere project, in de kleine croxruimte, is een solo van Pieter De Gand.
November 2005: instalraam Samir Boudia (administration). Projecten van Karien Vandekerkhove, Caroline Vincart, Lou M. C. Mulder en Ria Bauwens. In de mediaruimte een ingreep van Alan Smith en Michael Buckland. Alan toont werk dat hij samen met z'n dochter Suzan maakte. Tussendoor is er ook een kleine inventie van Thomas Karz: The Kitchen.
November 2006: BRAINBOX, unit 4 - unit 5 - unit 6. Laatste week van het project van Thomas Böing; eerste week van het project van WELD. Recensies in Zone09 en H-art.
November 2007: Een instalraam van Luk Berghe (crox 230), van begin oktober tot halverwege november. Laatste week van de projecten van Christophe Lezaire (2de), Pieter De Clercq (1ste), David Smithson (1ste) en Adriaan Verwée (2de solo project). In de kubusruimte een project van Julian Moran en in de hall een monitor met een reeks olijke animatiefilms van Emmanuel Depoorter. FF staat aan het roer en ontvouwt zijn plan de campagne. Meteen na de afbraak van crox 230 volgt een instalraam van Tamara Van San (crox 238). Op zaterdag 24 november is er de vernissage van Schilderproject 1 en een presentatie van de Mailart Call 'what about croxhapox'. Een karrenvracht inzendingen van alles bij elkaar 200 kunstenaars. China ontbreekt. Frips en Marc Coene coördineerden het project. Tijdens de presentatie steekt Sjoerd een handje toe. Guy Couckhuyt zorgt voor een felgesmaakte deejay-set, free jazz en experimentele muziek. Het schilderproject (crox 239) combineert werk van Carole Vanderlinden, Gerd Ververs, Florin Buta (RO), Kurt Duyck, Stef De Brabander en Ian Kesteleyn. De redactie buigt zich over het boekproject van Philippe Vandenberg. Rob De Schutter, een nieuwe medewerker en kersvers lid van de crox-redactie, zit mee aan tafel. Philippe blijkt niet meteen door te hebben wat wij met 1 steunkleur bedoelen. Er komt een oplossing uit de bus waar Philippe zich wel mee kan vinden: alles reduceren tot zwart en 2 steunkleuren. Werk aan de winkel.
November 2008: Laatste week van het megaproject van GM. Grégory Decock (F) (le fondateur lui-même), Nicolas Durand (F), Manor Grunewald, Pieter Bautens, Guillaume Escallier (F), Philippe Cardoen en Tim Onderbeke. Grégory en Tim hadden eerder al een solo presentatie. In de zaal achterin ging begin oktober de tweede editie van Brainbox van start. November levert een tweede en een derde fase. Het museale startschot is niet van de poes. Unit 2 /Stijn Van Dorpe, Christophe Lezaire en Marina Yee/ heeft het er moeilijk mee. Er wordt gefilmd, de muur achterin krijgt een laagje roze verf en Marina maakt van de sokkel een fontein van gladiolen. De derde unit komt traag op gang. Honoré d'O bevindt zich in de Limousin. Maud Vande Veire en Antoine Van Impe beginnen elk op hun manier aan het herformuleren van de situatie. In de slotfase van de opbouwweek komt het uiteindelijk toch tot een gezamenlijke actie. Tussendoorprojecten van Cathérine Lommée, twee films die ze in Tsjechië maakte, HAIKU en SKULPTUR 1, en Sanne Debrabandere. Eind november openen drie nieuwe projecten: Buried Alive van Adam Geczy, drie videoportretten, en solo's van Sander Buyck en Lien Nollet. Tijdens de openingsavond van deze projectperiode zorgt Adam Geczy met Toasting On The World Food Crisis With A Bottle Of Dom Perignon voor een beklijvende performance. In de zaal kan je een speld horen vallen. In de kubusruimte is er het eerste deel van een triptiek van Nel Aerts.
November 2009: Zondag 1 november, laatste dag van de projecten van Carole Vanderlinden en Michel Couturier. Op 5 november de boekvoorstelling van Over Vorm van Hans Theys, het 14de crox-boek, in het Brusselse Pasaporta. Een 70-tal aanwezigen. Projecten van Frank Merkx & Robbert Goyvaerts /An evironment in yellow and blue/, Roel Jacobs /Gent-Bejing/ en Hans Beckers met 5 uitvoeringen van 'Tzwartetafeltjeconcert. Op 23 november concerten van Drekka (US) en Library Tapes (SE), een gastproductie van Morc Tapes. Eind november opent een nieuwe reeks projecten, solo's van Yoshimasa Matsumoto en Karin Borghouts, in de kubusruimte een presentatie van Jerry Galle en in de videoruimte de 5de presentatie van Svend Thomsen's TVF Art Archive, The Theatre Compilation n°1.
November 2010: crox 339, het instalraam van Ada Van Hoorebeke, was gepland voor augustus-november 2010. Het project wordt verlengd tot en met december. Projecten van Mario De Brabandere, Florin Buta en Kelly Vander Haegen. Met de catalogus voor het project van Mario (een coproductie De Ziener-croxhapox) loopt het fout. Het project van Mario De Brabandere wordt vrij algemeen ingeschat als top. Intrigerende mystificatie. Kwetsbaar, fragile, emotioneel, uitgepuurd, pakkend. Voor Florin Buta is het z'n derde crox-project. Van een van de werken wordt een crox-card gemaakt. In de kubus is er een presentatie van de Duitse kunstenaar Reinhard Doubrawa, BRAINENLARGEMENT. Plusminus 150 foto's in een speciaal voor het project gemaakte wandkast. Dat is zo fameus dat we het project verlengen tot eind februari 2011. In de Thomsenruimte is een compilatie met The Endless Story of Fluxus als titel. Ben Vautier, George Macunias, Dick Higgins, George Brecht, Milan Knizak, Joe Jones, Ben Patterson, Emmett Williams en nog wat coryfeeën van de fluxus scene. Een interessant moment. Ook deze presentatie wordt verlengd. Eind november volgt een openingsavond met projecten van Robin Vanbesien, Martin Sommer (DE) en Kris Van Dessel.
4 september 2008. Een concertavond van Smeraldina-Rima met Cian Nugent (IR) en Glenn Jones (US).
> Museums of Belgium
I.P.P., Meesterklas Luca, improvisatieproject, 30 maart - 12 april 2015. DN werd uitgenodigd om het improvisatieproject te coördineren, samen met Maarten Herman en Maarten Van Luchene, en ging uiteindelijk ook zelf improvisatorisch aan de slag.
crox-box, 11 april 2015, klote interview #7
Diederick heeft een hond, Babette, officieel een straathond maar hij houdt het bij een Schotse Camus Cross. Heggis is een Schots gerecht, ingewandenvlees. De heggis zou ook een diertje zijn dat hoog in de Schotse bergen leeft en de ingewanden het vlees van dat hoog in de Schotse bergen voorkomende diertje. Het heeft twee lange en twee korte poten zodat het zich noodlottigerwijs slechts in één richting verplaatsen kan. De heggis kan zich niet omdraaien want dan tuimelt hij van de berg af. De anekdote hoort bij het Schotse gerecht als zout en peper bij een roerei. Officieel is Babette een straathond.
Loch Carusk, een lang en smal meer in het hart van de Black Mountains op het Isle of Sky, is z'n favoriete plek.
Of hij een favoriete auteur heeft, vraag ik. Hij twijfelt tussen
Houellebecq en Brouwers. En het walgelijkste: een broodje tonijnsalade
in een taverne in Olnay, niet ver van Parijs, in een keet die door twee
Vietnamezen uitgebaat werd.
Die Hütte (2007). MiniDV, 12'. De Zondagsdenkers: Zienzucht, filmweekend 13 & 14 juni 2009. 'Filosoof Martin Heidegger liet een hut bouwen en schreef er zijn meesterwerk Sein und Zeit. Een gebeuren waar Bernard maar al te graag ongegêneerd over uitwijdt. Sophie Nys recycleert en illustreert.' (Z)